Όταν έχουμε φτάσει στο σημείο να είμαστε θλιμμένοι και φαρμακωμένοι επειδή η ομάδα δεν κέρδισε μέσα στην Τούμπα, τότε να είστε σίγουροι, οτι κάτι καλό γίνεται στον ΑΡΗ.
Πόσο περισσότερο, όταν μας ισοφαρίζουν στο τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων (όπως δηλαδή έγινε και στον περσινό αγώνα) με ένα πέναλτι που μόνο ο «κανακάρης» του Κλάτενμπεργκ είδε…
Ο Κλάτενμπεργκ.
Τι να πούμε για αυτόν…
Πλέον έχει ξεπεράσει σε γραφικότητα και τη Σαντορίνη…
Μετά και από την προχθεσινή του τοποθέτηση, νομίζω έπιασε όρια. Διέψευσε πανηγυρικά όλους όσους πιστεύαμε (βάζω και τον εαυτό μου μέσα) ότι θα μπορούσε να δώσει στην ελληνική διαιτησία, τη χαμένη της αξιοπρέπεια και αξιοπιστία.
Μάταιο….
Τελικά ο τύπος δεν είναι τίποτα άλλο, παρά ένα ακριβοπληρωμένο «τζουκ-μπόξ που του ρίχνουν κέρματα για να «τραγουδάει»…
Ρίχνεις το κέρμα, επιλέγεις τραγούδι και το τζουκ-μποξ το παίζει.
Αυτός είναι ο Κλάτενμπεργκ.
Είχε ξεκινήσει με καλές προοπτικές και είχε δείξει θετικά σημάδια οτι θα λειτουργήσει με αξιοκρατία και ισονομία, αλλά στη διάρκεια, αποδείχθηκε άνθρακας ο θησαυρός.
Μπούρδες.
Με την αλλαγή στάσης του και τις πρακτικές του, δείχνει ότι τελικά είναι ένα βολεμένο και καλοπληρωμένο «αρχιεργαλείο», που άγεται και φέρεται…
Μας απογοήτευσε γιατί έδειξε ότι τελικά κι αυτός, είναι μια απ’ τα ίδια…
Έδωσε ένα πέναλτι ο Πολωνός, (το οποίο ούτε οι ίδιοι οι παίκτες των γηπεδούχων δεν πίστευαν ότι το υπέδειξε) και βγαίνει ο Κλάτενμπεργκ, σαν να μη συμβαίνει τίποτα και λέει ότι ορθώς το έδωσε!
Η ένσταση μου δεν είναι που βγήκε να στηρίξει την επιλογή του. Αυτό που με προβληματίζει για τον Κλάτενμπεργκ, είναι ότι δυο μήνες πριν, στις 6 Ιανουαρίου, σε αντίστοιχη περίπτωση που έγινε στο παιχνίδι Απόλλων-Π.Α.Ο. όπου ο Διούδης έκανε κάτι χειρότερο, (βγήκε με βίαιο έως εγκληματικό τρόπο και τραυμάτισε σοβαρά τον παίκτη του Απόλλωνα), ο Κλάτενμπεργκ, τότε, «έκανε το παγώνι» και είπε «παίζεται»…
«No penalty», είπε ο αρχιδιαιτητης.
Τι να πεις λοιπόν από κει και πέρα…
Το μόνο που μπορείς να πεις, είναι αυτό που φαίνεται ξεκάθαρα, σε όλη τη διάρκεια της χρονιάς:
μόνο έτσι μπορούν να σταματήσουν τον φετινό ΑΡΗ.
Αυτό γράφει η ιστορία του φετινού πρωταθλήματος.
Είμαστε σε πόλεμο και μόνο με τέτοια εξωαγωνιστικά μέσα, μόνο με ύπουλους τρόπους μπορούν να φρενάρουν αυτή την ομάδα.
Να μας σφάζουν διάφορα φυντάνια, διαιτητές, βοηθοί και VARίστες και με τις αποφάσεις τους, να μας κλέβουν τις νίκες και τους βαθμούς
Να μας επιβάλλουν να παίξουμε σε ακατάλληλους και επικίνδυνους αγωνιστικούς χώρους, ενώ σε αντίστοιχες περιπτώσεις άλλων ομάδων, να αλλάζουν ημερομηνίες, έδρες ακόμη και πόλεις διεξαγωγής του αγώνα.
Αυτή είναι η πραγματικότητα για τον ΑΡΗ.
Αυτό ζήσαμε και ζούμε φέτος, από αυτό το σιχαμένο σύστημα, που δεν μπορεί να ανεχθεί το γεγονός ότι ο ΑΡΗΣ, έχει δυναμώσει και πατάει γερά.
Δεν μπορεί να δεχθεί ότι ο ΑΡΗΣ τρύπωσε ανάμεσα τους.
Ωστόσο ότι κι αν έχουν κάνει, ότι κι αν έχουν σκαρφιστεί, κανείς και τίποτα δεν μπορεί να τον σταματήσει.
Τι να πρωτοθυμηθώ και ποιους να πρωτοθυμηθώ…
Ευαγγέλου στο Περιστέρι, Σκουλάς στη Λαμία, Τσαγκαράκης στα Γιάννενα, Φωτιάς στην Τρίπολη, Βάτσιος στο «Κλ. Βικελίδης»…
Πεντακάθαρα γκολ να ακυρώνονται (Γιάννενα, Παναιτωλικός), οφθαλμοφανή πέναλτι που δεν δίνονται (Λαμία, Τρίπολη), πέναλτι-μαϊμού που δίνονται στους αντιπάλους (Περιστέρι, Τούμπα), άδικες αποβολές παικτών μας (Περιστέρι, Λαμία), αποβολές αντιπάλων που χαρίζονται (Περιστέρι, Π.Α.Ο.Κ. κλπ) και ένα σωρό άλλες περιπτώσεις που αναδεικνύουν τα απόλυτα δικαιολογημένα παράπονα που έχει ο ΑΡΗΣ από τη διαιτησία.
Είναι δεδομένο ότι η συγκομιδή των 48 βαθμών που έχει ο ΑΡΗΣ, μέχρι τώρα, τον αδικεί.
Ο ΑΡΗΣ θα έπρεπε να έχει το λιγότερο +5 βαθμούς, (ίσως και + 6) κι αν συνεκτιμηθούν οι βαθμοί που πήραν ΑΔΙΚΑ οι ανταγωνιστές, εύκολα καταλαβαίνει κανείς, που έπρεπε να είναι τώρα η διαφορά…
Για αυτό λοιπόν, επαναλαμβάνω, ότι ο ΑΡΗΣ είναι σε πολύ καλό δρόμο.
Γιατί όταν έχω φτάσει στο σημείο να βλέπω τους παίκτες του Π.Α.Ο.Κ. την περασμένη Κυριακή και του Ολυμπιακού την περασμένη Πέμπτη να πανηγυρίζουν σαν τρελοί που ισοφαρίζουν τον ΑΡΗ, (με τους τρόπους και στο χρονικό σημείο που ισοφάρισαν…) τότε είναι βέβαιο, ότι η ομάδα βρίσκεται σε πάρα πολύ καλό δρόμο.
Έχουμε φτιάξει μια υπέροχη ομάδα, ένα άριστο σύνολο, που παίζει εξαιρετικό ποδόσφαιρο και προκαλεί δικαιολογημένα το θαυμασμό και το σεβασμό των Ελλήνων ποδοσφαιρόφιλων.
Όλοι μιλούν με τα καλύτερα λόγια για την ομάδα του Άκη Μάντζιου και για τη συνολική εικόνα που παρουσιάζει ο φετινός ΑΡΗΣ, για τη σοβαρότητα του, για τη σταθερότητα του, άλλα πάνω απ΄όλα για το μοντέρνο και ποιοτικό ποδόσφαιρο που αποδίδει.
Γουστάρουν όλοι να βλέπουν ΑΡΗ. Τέλος.
Ακόμη και οι δηλωμένοι «εχθροί» μας, είναι 100% σίγουρο, απολαμβάνουν το καθαρό και έντιμο ποδόσφαιρο που παίζει.
Ποδόσφαιρο χωρίς σκοπιμότητες, χωρίς βουτιές για να ξεγελάσουν το διαιτητή και να πάρουν πέναλτι, χωρίς καθυστερήσεις, χωρίς καραγκιοζιλίκια και όλες αυτές τις αηδίες που βλέπουμε να γίνονται σε κάθε αγωνιστική.
Γουστάρουν και θαυμάζουν, γιατί αυτό που έχει πετύχει μέχρι τώρα ο ΑΡΗΣ, είναι με την αξία του, χωρίς καμία βοήθεια, ούτε από διαιτητές, ούτε από διοργανώτριες, ούτε από ομοσπονδίες, ούτε από πολιτικούς, ούτε από ανίερες συμμαχίες και λυκοφιλίες.
ΟΛΑ ΚΕΡΔΙΣΜΕΝΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΓΗΠΕΔΟ.
Έντιμα, καθαρά, λεβέντικα και αρσενικά, χωρίς ίχνος εξωαγωνιστικής βοήθειας, βασιζόμενος αποκλειστικά και μόνο στις δυνάμεις του.
Ακριβώς για αυτό το λόγο, στην εκπομπή της Δευτέρας, απευθυνόμενος σε πρώτο πρόσωπο στο Θόδωρο Καρυπίδη τον κάλεσα, να κάνει κάτι, προκειμένου να τον βοηθήσουμε.
Αν και δεν μου αρέσει να προτείνω, δεν άντεξα.
Κι αν το σιγοψιθυρίζαμε όλο το προηγούμενο διάστημα, τη Δευτέρα που μας πέρασε, δεν άντεξα και το φώναξα.
Σε μια τόσο δύσκολη περίοδο, με την ΤΕΡΑΣΤΙΑ οικονομική χασούρα που έχει ο ΑΡΗΣ λόγω του Covid, καθώς στερείται σημαντικότατα έσοδα, ο κόσμος, θα ήθελε να βοηθήσει.
Ο λαός του ΑΡΗ, βλέπει τι γίνεται και το ζει καθημερινά και τρελαίνεται που δεν μπορεί να κάνει κάτι, με τη φυσική του παρουσία λόγω της κατάστασης και των περιορισμών.
Κατανοώντας λοιπόν όλη αυτή τη δύσκολη κατάσταση που επικρατεί εδώ και ένα χρόνο, αλλά πάνω από όλα βλέποντας και ζώντας τον ανελέητο πόλεμο που δέχεται ο ΑΡΗΣ και ο Καρυπίδης, από αυτό το σιχαμένο σύστημα που έχει φυλακίσει το ελληνικό ποδόσφαιρο, είναι δεδομένο ότι ΚΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ.
Κάπως πρέπει να βοηθήσουμε.
Είναι δεδομένο ότι ο Αρειανός, θα ήθελε να στηρίξει και να συμπαρασταθεί με το δικό του τρόπο.
Πως μπορεί να γίνει αυτό;
ΒΓΑΛΤΕ ΕΝΑ ΣΥΛΛΕΚΤΙΚΟ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ.
Φιλοτεχνήστε ένα ωραίο επίσημο σχέδιο, με το έμβλημα της ομάδας κι ότι άλλο κρίνετε εσείς, προσθέστε ένα ωραίο μότο και δώστε τη δυνατότητα σε όσους το προμηθευτούν, να δουν γραμμένο επάνω και το όνομα τους!
Να νιώσουν όμορφα και περήφανα για τη δική τους συνεισφορά και συμμετοχή.
«Συμμετείχα και εγώ, ήμουν παρόν και εγώ, πολέμησα και εγώ, με τις δικές μου δυνάμεις, στο πλευρό της Αρειανάρας μου, στο πλευρό του θεού του πολέμου»
Να το έχουν παντοτινά φυλαγμένο, στις καρδιές, στο μυαλό τους, αλλά και στα γραφεία τους, στα σπίτια τους, στα μαγαζιά τους.
Μην βάλετε ακριβή τιμή. Το πολύ 10 ευρώ.
Υπάρχουν και Αρειανάκια, που δεν έχουν τη δυνατότητα να στηρίξουν με παραπάνω χρήματα, αλλά η αγάπη τους για τον ΑΡΗ, είναι ανυπέρβλητη.
Αν κάποιος, έχει την οικονομική δυνατότητα, ας πάει και ας πάρει 100 τέτοια συλλεκτικά εισιτήρια.
Κάντε το.
Μην το σκέφτεστε καθόλου.
Κάντε το και ο κόσμος θα στηρίξει.
ΟΛΟΙ θα στηρίξουμε.
Είπαμε, ο ΑΡΗΣ είναι σε έναν πόλεμο και τέτοιου είδους ενέργειες, τέτοιου είδους κινήσεις, μπορούν να γίνουν ΠΑΝΙΣΧΥΡΑ ΟΠΛΑ στα χέρια σας.