Ο ΑΡΗΣ τελικά, χάνει. Και οι ήττες άλλωστε, μέσα στο πρόγραμμα είναι.
Μόνο που η χθεσινή, για να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους, ενόχλησε αρκετά, αφού ο Αρειανός ένιωσε… πελάτης μίας ομάδας που απλά κάνει τη δουλειά της και οι τρεις σερί νίκες της, είναι απλά αποτέλεσμα συγκυριών και τίποτε άλλο. Φυσικά δεν γίνεται να μην εκνευριστείς, αλλά δεν θα ανοίξουμε και μέτωπο μαζί τους. Αλλο μέγεθος ο ΑΡΗΣ, άλλο η κατά τα άλλα ιστορική Δόξα. Το θέμα όμως, είναι ο ΑΡΗΣ.
Κόντρα στην άποψη αρκετών, πιστεύω ότι η ομάδα στα τελευταία παιχνίδια παρουσιάζει βήματα προόδου. Αποκορύφωμα ο αγώνας με τον Φιλώτα και ενδιάμεσα σκαμπανεβάσματα, αυτά με Κοκκινόχωμα και Δράμα. Μία ομάδα που βάσει προγραμματισμού, έχει αρχίσει σε έναν βαθμό να ρολάρει και αναμένουμε πλέον καλύτερα πράγματα στον 2ο γύρο, καθώς τα περιθώρια βελτίωσης είναι πάρα πολλά. Αλλωστε και χθες, σε αντίθεση με άλλα εκτός έδρας ματς, δημιούργησε ουκ ολίγες κλασσικές ευκαιρίες για να σκοράρει, κυρίως στο δεύτερο μέρος, απλά δεν της εκμεταλλεύτηκε. «Πέταξε» βέβαια και ένα ολόκληρο ημίχρονο. Στην τελική, έχασε. Ε και; Ετσι είναι το ποδόσφαιρο. Η ουσία όμως δεν είναι στο αγωνιστικό.
Ο Αρειανός διαμαρτύρεται που δεν βλέπει μπάλα. Από την μία είναι δικαιολογημένος, αφού ο φίλαθλος πηγαίνει στο γήπεδο για να δει ποδόσφαιρο. Ξεχνάει όμως τι έγινε πέρυσι, όπως επίσης τι αποτελεί η φετινή χρονιά για τον ΑΡΗ και τις ιδιαιτερότητες της. Και η απάντηση είναι, τίποτε άλλο πέρα από μία αγγαρεία. Για όλους. Και η φετινή, αλλά και η επόμενη, όπου φυσικά θα πρέπει να είναι καλύτερα προετοιμασμένος σε σχέση με αυτήν που δανύουμε. Αλλά ας μείνουμε στο φέτος.
Την ώρα που ο ΑΡΗΣ έχει το +7 από την 2η θέση και την παραδοχή όλων των αντιπάλων προπονητών ότι η άνοδος είναι «τελειωμένη», ένα πράγμα μπορεί να απασχολήσει τον Αρειανό. Και αυτό είναι το ποδόσφαιρο που παίζει η ομάδα. Ξαναλέω, δικαιολογημένα σε έναν βαθμό. Αλλά έρχομαι και ρωτάω. Ποιος θα θυμάται σε δύο χρόνια, την ήττα στην Δράμα, την κάκιστη εμφάνιση στο Κοκκινόχωμα ή την τεσσάρα στον Φιλώτα; Κανένας θα απαντήσω.
Για τον ΑΡΗ, η ουσία είναι να ολοκληρωθεί αυτή η τριετία… βάσανο και να επιστρέψει στην φυσική του θέση. Εκεί, ας παίξει καλό ποδόσφαιρο. Δεν αποτελεί επίτευγμα, να παίξεις μπάλα στην Γ’ Εθνική, όπου όλοι δίνουν το 200% των δυνατοτήτων τους, για να κερδίσουν τον ΑΡΗ. Απλά, με την ομάδα να είναι το αδιαφιλονίκητο φαβορί για την κατάκτηση της 1ης θέσης και την άνοδο σχεδόν δεδομένη, πρέπει να ασχοληθούμε με κάτι. Ο Αρειανός που βγαίνει και λέει μετά την ήττα από την Δόξα, «εγώ δεν τον φαντάζομαι έτσι τον ΑΡΗ», τι θέλει να πει; Οτι φαντάζεται τον ΑΡΗ να κερδίζει την Δόξα στην Γ’ Εθνική; Δεν είναι αυτό το όνειρο του και το πιστεύω. Απλά η δεύτερη σερί χρονιά ΄στην Γ’ Εθνική δύσκολα «χωνεύεται». Θέλει όμως ηρεμία και όχι αφορισμούς για προπονητή και παίκτες. Το ταμείο για το ρόστερ θα γίνει στο τέλος και εκεί θα παρθούν οι αποφάσεις που πρέπει, ώστε του χρόνου να μην δούμε την περσινή επανάληψη.
Υ.Γ. Σε ένα τμήμα του ΑΡΗ, ξαφνικά ανακάλυψαν ότι η χρονιά δεν βγαίνει οικονομικά. Μάλλον δεν γύρισαν ακόμα οι οφθαλμίατροι από το Κατάρ, όπου πήγαν να βρουν τους ξένους επενδυτές…