Η εικόνα του "Nick Galis Hall" το απόγευμα της Κυριακής ήταν μοναδική, συγκλονιστική από κάθε άποψη. Ο αγώνας ήταν ίσως ο κρισιμότερος της χρονιάς, ο ΑΡΗΣ ήθελε την νίκη για τον στόχο της 3ης θέσης και κατάφερε για μία ακόμη φορά να αποδείξει ότι είναι καλύτερη ομάδα από την ΑΕΚ…
Οι “κίτρινοι” δίκαια είναι τρίτοι, αλλά αυτό που θα μου μείνει δεν είναι οι δύο βαθμοί αλλά η… τρέλα που βγάζει ο “ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ” και αυτή η φανέλα.
Αυτή η ομάδα έχει κάτι το ιδιαίτερο, κάτι το μοναδικό. Και αρχίζει να το αντιλαμβάνεται πάλι όλη η Ελλάδα ότι κάνει σπουδαία γίνεται και πάλι. Κάτι που μπορεί να ταράξει τα νερά του ελληνικού μπάσκετ και όχι μόνο. Όσοι… αντίπαλοι είδαν τον αγώνα της Κυριακής θα πρέπει να αρχίζουν να ιδρώνουν γιατί ο ΑΡΗΣ έχει επιστρέψει ή μάλλον τώρα ξεκίνησε να επιστρέφει προς την κορυφή.
Και είναι λογικό κάποιοι να… ιδρώνουν με αυτά που είδαν την Κυριακή. Ένα γήπεδο κατάμεστο από άκρη σε άκρη, χωρίς καν να μπορεί να βρει κανείς ένα μικρό κομμάτι όπου θα μπορούσε να διακρίνει τον διάδρομο ανάμεσα στις κερκίδες ή τα παράθυρα εκεί ψηλά δίπλα στην οροφή. Ο κόσμος του ΑΡΗ έδωσε μία μοναδική παράσταση και κυρίως έστειλε ένα ηχηρό μύνημα. Ότι είναι δίπλα στην ομάδα, έτοιμος να την ακολουθήσει παντού. Και αλήθεια ποιος οπαδός θα έκανε ότι έκανε ο οπαδός του ΑΡΗ φέτος, με την παρουσία του στα εντός έδρας αλλά και τα ταξίδια σε Μιλάνο, Βερολίνο, Βουκουρέστι, Τουρκία την ώρα που η ομάδα του έχει να κερδίσεi τίτλο 12 χρόνια και πριν 3 χρόνια έπαιξε χωρίς ξένους;
Είναι λογικό κάποιοι να ιδρώνουν γιατί βλέπουν ένα ζευγάρι ανθρώπων που δεν είχαν καμία ενεργή σχέση με τον επαγγελματικό αθλητισμό, να έρχονται σε μία ΚΑΕ γεμάτη προβλήματα και μετά από μερικούς μήνες να είναι κομμάτι της κερκίδας. Η εικόνα της Τζώρτζιας Ευσεβίου με το χέρι υψωμένο, σε ντελίριο ενθουσιασμού με τον πρόεδρο της ΚΑΕ, Λευτέρη Αρβανίτη να πανηγυρίζει μαζί της σε έξαλλη κατάσταση έγινε… viral. Η μετρημένη σύζυγος του Νίκου Λάσκαρη ξέπασε και έδειξε ότι αρχίζει να έχει αυτή την… γλυκιά τρέλα του “ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑ“. Ήταν η πρώτη φορά που έβγαλε συναίσθημα στο γήπεδο. Και ο κόσμος το γούσταρε αυτό γιατί είδε ότι και αυτή αρχίζει να γίνεται… ένα με την κερκίδα. Και τι θέλει ο οπαδός; Έναν άνθρωπο που να βάζει χρήματα αλλά να νιώθει και τον παγκό της κερκίδας, την τρέλα της ομάδας. Και αυτό αρχίζει να συμβαίνει με το ζεύγος Λάσκαρη. Και όλοι γνωρίζουν πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος της Τζώρτζια, και πως ο Νίκος Λάσκαρης συζητάει μαζί της κάθε κίνηση του στον ΑΡΗ. Οπότε κάποιοι που βλέπουν ξαφνικά ένα ζευγάρι με σημαντική οικονομική δυνατότητα να αρχίζει να βγάζει γούστα με τον ΑΡΗ, νομίζω ότι αρχίζουν να… ιδρώνουν για τα καλά.
Το καλύτερο παράδειγμα της… τρέλα του “ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑ” νομίζω ότι ειναι οι παίκτες. Τα παραδείγματα στην φετινή χρονιά είναι αμέτρητα, αλλά θέλω να σταθώ στον Μιχάλη Πελεκάνο. Ένα πραγματικά “διαμάντι”, έναν άνθρωπο που πιστεύω ότι ο ΑΡΗΣ είναι τυχερός που τον έχει στις τάξεις του ως αθλητή. Ο Μιχάλης Πελεκάνος έπαιξε με θλάση την Κυριακή. Έβαλε πάνω από την υγεία του την ομάδα, τους συμπαίκτες του, τον προπονητή του, τον κόσμο, την διοίκηση. Ήξερε ότι έχει πρόβλημα, αλλά δεν το σκέφτηκε καν. Ήθελε να βοηθήσει και ήταν ο κορυφαίος. Και έδειξε ότι στον επαγγελματισμό αθλητικό το συναίσθημα συνεχίζει να παίξει τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Και ο Μιχάλης έχει μεγάλη καρδιά…
Υ.Γ.1: Νομίζω ότι μετά και την νίκη επί της ΑΕΚ, στην διακοπή του πρωταθλήματος είναι μία καλή ευκαιρία η ΚΑΕ να δώσει ένα θέμα στους δημοσιογράφους. Την επέκταση της συνεργασίας με τον Δημήτρη Πρίφτη για τα επόμενα τουλάχιστον δύο χρόνια. Κάτι που έπρεπε να έχει γίνει από… χθες.
Υ.Γ.2: Για το θέμα FIBA-Ευρωλίγκα έχω αναφερθεί και σε παλιότερο σχόλιο μου. Ο Νίκος Λάσκαρης θα πάρει την απόφαση για την ευρωπαική παρουσία της ομάδας. Όμως ο ΑΡΗΣ πρέπει να παίξει με τους κορυφαίους. Και αυτοί θα είναι στην Ευρωλίγκα. Αυτή είναι μία πραγματικότητα.
Υ.Γ.3: Κλείνοντας να ευχηθώ μέσα από την καρδιά μου στον Μιχάλη Πελεκάνο και την οικογένεια του, συντομα να ξεπεράσουν το δράμα που βιώνουν εδώ και μήνες. Τα νέα είναι καλύτερα και αυτό είναι το σημαντικότερο. Πραγματικά όταν το έμαθα πριν μήνες, είχα πάθει σοκ. Είναι να απορεί κανείς με την ψυχική δύναμη αυτού του ανθρώπου.