Στους δύο τρίτος δεν χωράει

από AllAboutARIS

Σε έναν ιδεατό κόσμο ο σημερινός αγώνας θα ήταν διαφήμιση του μπάσκετ αλλά αντί αυτού αποτελεί αιτία έντονου προβληματισμού. Δυστυχώς, δεν ζούμε σε έναν ιδεατό κόσμο…

Μπορεί το θέαμα να μην ήταν επιπέδου All Star Game του NBA, εξάλλου δεν περιμέναμε κάτι τέτοιο αφού τέθηκαν αντιμέτωπες οι δύο καλύτερες άμυνες του πρωταθλήματος, αλλά το μπάσκετ δεν κρίνεται μόνο από τις 100αρες, τα θεαματικά καρφώματα και τις πάσες πίσω από την πλάτη. Ο χθεσινός αγώνας ήταν από αυτούς περιμένεις όλη τη χρονιά, είχε ένταση, κίνητρο, γεμάτο γήπεδο και πολλή τακτική από τους δύο πάγκους. Κι όμως αντί να αφήσει γεμάτους όσους τον παρακολούθησαν δια ζώσης ή έστω τηλεοπτικά, κάτι στέρησε από το κοινό την… ολοκλήρωση που θα έπρεπε να αισθανθούν. Τι ήταν αυτό; Τα έξι μάτια που δεν έβλεπαν (ή έκαναν πως δεν έβλεπαν) αυτά που είδαν χιλιάδες άλλα.
                                                 
Για όσους δεν με γνωρίζουν ή δεν παρακολουθούν τα κείμενά μου, να τονίσω ότι αποφεύγω τη λέξη διαιτησία όπως ο διαβητικός τη ζάχαρη. Δεν είναι το πεδίο εξειδίκευσής μου και δεν με ικανοποιεί η οποιαδήποτε αναφορά σε αυτόν τον παράγοντα που υπό ιδανικές συνθήκες αποτελεί μεν μέρος του παιχνιδιού, αλλά ανάξιο περαιτέρω σχολιασμού. Θα κάνω όμως σήμερα μία εξαίρεση (πραγματικά εύχομαι να μην υπάρξει αφορμή να ασχοληθώ ξανά στο μέλλον) γιατί κάθε αγωνιστική ανάλυση που προσπαθώ να κάνω στο μυαλό μου “κολλάει” πάνω στα σφυρίγματα των διαιτητών. 

Δεν πρόκειται να αραδιάσω μία-μία τις φάσεις στις οποίες έκαναν εξόφθαλμα λάθος οι Χριστοδούλου, Κορομηλάς και Σταματόπουλος (κυρίως οι δύο τελευταίοι καθώς ο Χριστοδούλου δεν πήρε πάνω του πολλά σφυρίγματα) αλλά θα σταθώ σε δύο που μου έρχονται πρόχειρα κατά νου.

Η πρώτη αφορά το καθαρό κόψιμο του ΜακΝίλ πάνω στον Βασίλη Σπανούλη. Ο Αμερικανός του ΑΡΗ δεν… μιμήθηκε τον Ντε Κολό (στον ημιτελικό του Final 4 της Μαδρίτης πέρσι), γνώριζε την κίνηση σήμα κατατεθέν του αρχηγού του Ολυμπιακού και ήταν εκεί για να αλλοιώσει το σουτ του. Κι όμως οι διαιτητές “είδαν” φάουλ και τρεις βολές για τους “ερυθρόλευκους”. Το 26-30 έγινε 26-32, 47 δευτερόλεπτα πριν τη λήξη του ημιχρόνου κι αντί από αυτή τη φάση ο ΑΡΗΣ να πάρει ψυχολογία, ο Ολυμπιακός πήγε με “μαξιλαράκι” 6 πόντων στα αποδυτήρια.

Δεύτερη και κρισιμότερη φάση και πάλι με πρωταγωνιστή τον Τζερέλ ΜακΝίλ και αρνητικό το διαιτητικό τρίο: 2:46 πριν τη λήξη του αγώνα ο γκαρντ των “κιτρίνων” επιχειρεί λέι απ με τον Παπαπέτρου να κόβει την μπάλα αφού αυτή έχει χτυπήσει στο ταμπλό. Το 62-58 των γηπεδούχων είχε γίνει 62-62, ο ΑΡΗΣ προσπαθούσε να διατηρήσει προβάδισμα και μομέντουμ όμως από αυτή την απόφαση των διαιτητών αντί για το +2 βρέθηκε πίσω με καλάθι του Ουόρικ στη συνέχεια της φάσης.

Προφανώς και δεν είναι μόνο αυτές οι δύο φάσεις αλλά δεν πρόκειται να αναφερθώ σε παραπάνω. Άλλωστε, δεν είμαι εγώ αυτός που θα κρίνει την απόδοση των διαιτητών φάση-φάση (άραγε θα το κάνει κάποιος αρμόδιος;). Απλά να σημειώσω ότι σε έναν αγώνα που κρίθηκε στις λεπτομέρειες (όπως συμφώνησαν οι δύο προπονητές στην συνέντευξη Τύπου) ακόμα και δύο φάσεις είναι ικανές να κρίνουν τον νικητή.

Η ιστορία έγραψε ήττα του ΑΡΗ, η 10η σερί νίκη δεν ήρθε ποτέ χωρίς όμως ουσιαστικό βαθμολογικό κόστος για την ομάδα. Οι “κίτρινοι” χρειάζονται μία νίκη στους τρεις αγώνες που ακολουθούν (με δεδομένη την πολύ πιθανή ήττα της ΑΕΚ από τον Παναθηναϊκό την Δευτέρα) για να εξασφαλίσουν την 3η θέση στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος. Ο Ολυμπιακός ήταν αυτός που “καιγόταν” σήμερα για να διατηρηθεί στην 1η θέση μπροστά από τους “πράσινους”. Και όταν το παιχνίδι έδειχνε να στραβώνει, βρήκε χείρα βοηθείας. Ο καθένας μπορεί ελεύθερα να φανταστεί τι θα γίνει σε ανάλογη περίπτωση στα πλέι οφ και αυτό αναμφίβολα αποτελεί αιτία προβληματισμού, όχι μόνο για φέτος αλλά και για το μέλλον του ελληνικού μπάσκετ.

Υ.Γ. Συνειδητή επιλογή της ΚΑΕ αλλά και του Δημήτρη Πρίφτη είναι να μην σχολιάζουν τη διαιτησία. Από τη μία είναι σεβαστό καθώς με τα λόγια δεν θα αλλάξει το στάτους κβο στο ελληνικό μπάσκετ. Από την άλλη όμως, αφού ο ισχυρός άνδρας της ΚΑΕ δεν θέλει (και σωστά κατά την άποψή μου) να προστατεύσει την ομάδα διαφορετικά, κάτι πρέπει να γίνει γιατί ανάλογα φαινόμενα “προστασίας” των δύο μεγάλων τα τελευταία χρόνια είναι πολλά και επαναλαμβανόμενα. Δεν πρόκειται δα να χαλάσει η… συμμαχία με την ΕΟΚ που ορισμένοι πλάθουν με τη φαντασία τους  Ας το έχει αυτό κατά νου ο Νίκος Λάσκαρης που ήταν εκ των στυλοβατών του νεοσύστατου Champions League της FIBA.

Υ.Γ.1 Αν και κατάμεστο, το “Nick Galis Hall” παρέμεινε πολιτισμένο. Δεν μπορώ να σκεφτώ ιδανικότερο τρόπο αντίδρασης στα φαλτσοσφυρίγματα από αυτόν που υιοθέτησαν χθες οι φίλαθλοι του ΑΡΗ. Ειρωνική αποθέωση σε κάθε σφύριγμα υπέρ του Ολυμπιακού και αποδοκιμασίες σε αυτά υπέρ των “κιτρίνων”. Όχι ότι άλλαξε ο τρόπος που σφύριζαν οι διαιτητές αλλά τουλάχιστον εκτονώθηκε η αγανάκτηση του κόσμου και προστατεύθηκε η ομάδα από ενδεχόμενη τιμωρία της έδρας αν τα πράγματα έπαιρναν άσχημη τροπή.

Υ.Γ.2 Είναι αγωνιστική υπέρβαση για τον ΑΡΗ να κοιτάει στα μάτια τον ενδιαφερόμενο Ολυμπιακό (δύο φορές) και να αποχωρεί απογοητευμένος από την ήττα αλλά και με πίστη ότι στα πλέι οφ μπορεί να καταφέρει κάτι παραπάνω απέναντι στον χθεσινό του αντίπαλο ή τον Παναθηναϊκό. Αυτή η υπέρβαση (ή μάλλον ΚΑΙ αυτή φέτος) έχει ηθικό αυτουργό και ονοματεπώνυμο. Κάποιοι τον αποκαλούν αντιεμπορικό, αντιδημοσιογραφικό, υπερβολικά χαμηλών τόνων και πολλά άλλα. Κανείς όμως δεν μπορεί να αρνηθεί ότι είναι αυτός που έκτισε αυτή την ομάδα και την καθοδηγεί (σχεδόν) υποδειγματικά καθ’ όλη τη διάρκεια της σεζόν. Τον λένε Δημήτρη Πρίφτη και το συμβόλαιό του λήγει το καλοκαίρι…

Υ.Γ.3. Άργησε(;) αλλά τελικά υπέκυψε. Τουλάχιστον θα δει το παζλ όπως το είχε στο μυαλό του το καλοκαίρι…

Προτεινόμενα Άρθρα

ALLABOUTARIS TV! ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΣΤΙΣ 20:00 ΣΤΟ ΚΑΝΑΛΙ ΤΟΥ ALLABOUTARIS.GR ΣΤΟ YOUTUBE!

X