Ο Ρονάλντο Γκιάρο είναι από τους ξένους ποδοσφαιριστές που έχουν αφήσει το στίγμα τους με την παρουσία τους στον ΑΡΗ.
Ο ύψους 1.86 κεντρικός αμυντικός τίμησε τον ΑΡΗ με την παρουσία του στον σύλλογο την περίοδο 2007-2011. Γεννημένος στο Σάο Πάολο στις 18 Φεβρουαρίου 1974, ξεκίνησε την καριέρα του από την Γκουαρανί το 1993. Αν και αμυντικός, σαν γνήσιος Βραζιλιάνος του άρεσε να βγαίνει μπροστά, να κάνει παιχνίδι και να σκοράρει. Ακολούθησε μία πλούσια σεζόν στην Ατλέτικο Μινέιρο, ενώ το καλοκαίρι του 1996 ήταν μέλος της Βραζιλίας στους Ολυμπιακούς αγώνες της Ατλάντα, κατακτώντας το χάλκινο μετάλλιο. Αυτό το τον επέτρεψε να έρθει στα Ευρωπαϊκά γήπεδα.
Η Μπενφίκα ήταν η πρώτη ομάδα της γηραιάς ηπείρου που είχε στις τάξεις της τον Βραζιλιάνο αμυντικό. Την 1η χρονιά δεν πήρε πολλές ευκαιρίες, αλλά σύντομα έγινε βασικός στους αετούς της Λισαβόνας. Αγωνίστηκε 111 φορές πετυχαίνοντας 11 γκολ. Μάλιστα ήταν συμπαθής στους οπαδούς του ΑΡΗ ήδη από την στιγμή που πρωτοήρθε, αφού σαν παίκτης της Μπενφίκα απέκλεισε τον ΠΑΟΚ στο κύπελλο UEFA της σεζόν 1999/2000, σκοράροντας μάλιστα το πρώτο γκολ στην διαδικασία των πέναλτι (στην οποία είχα οδηγηθεί οι δύο ομάδες).
Το 2001 ο Ρονάλντο Γκιάρο έφυγε από την Λισαβόνα για την Κωνσταντινούπολη, προκειμένου να φορέσει την φανέλα της Μπεσίκτας. Έμεινε 4 χρόνια, στα οποία αγωνίστηκε 113 φορές προσδίδοντας σιγουριά στην άμυνα. Κατέκτησε το πρωτάθλημα Τουρκίας το 2002/2003 βοηθώντας την ομάδα του να κατακτήσει τον τίτλο μετά από 8 χρόνια. Ο Βιθέντε Ντελ Μπόσκε που ανέλαβε προπονητής την σεζόν 2004/2005 δεν τον εμπιστεύτηκε και έτσι γύρισε στην πατρίδα του και την Σάντος, όπου και παρέμεινε 1,5 χρόνο αγωνιζόμενος σε 20 ματς.
Η παραμονή του στην Θεσσαλονίκη:
Το μπαμ έγινε το καλοκαίρι του 2007. Ο 14 φορές διεθνής με την εθνική Βραζιλίας υπογράφει στον ΑΡΗ. Η υποδοχή των οπαδών του ΑΡΗ ήταν θερμή, με τον ίδιο να υπόσχεται ότι πως θα δώσει το 100% των δυνατοτήτων του για να προχωρήσει σωστά η ομάδα.
Στον ΑΡΗ ξεχώρισε για την τεράστια εμπειρία και την προσωπικότητα του. Κέρδισε τον σεβασμό όλων, ενώ ήταν άψογος χαρακτήρας και οικογενειάρχης. Με τον Αβραάμ Παπαδόπουλο στο πλάι του έκανε μια εξαιρετική σεζόν το 2007/2008, με τον ίδιο να αγωνίζεται σε 35 ματς σκοράροντας μάλιστα και σε αγώνα για το κύπελλο UEFA κόντρα στην Πορτογαλική Μπράγκα (τελικό σκορ 1-1).
Η σεζόν 2008/2009 ήταν μια περίοδος στην οποία οι σχέσεις του Βραζιλιάνου αμυντικού και του ΑΡΗ πέρασαν μια κρίση. Αν και μέχρι την 14η αγωνιστική, έπαιξε σχεδόν σε όλα τα ματς, τον Δεκέμβριο του 2008 άργησε να επιστρέψει από τις χριστουγεννιάτικες διακοπές του, με την ΠΑΕ ΑΡΗΣ να του επιβάλλει βαρύ χρηματικό πρόστιμο. Ο Γκιάρο προσέφυγε στην FIFA ζητώντας την ελευθερία του από τον σύλλογο, αλλά τελικά έπεσαν οι τόνοι κατόπιν προσέγγισης του από την διοίκηση με τον ίδιο να επιστρέφει στην ομάδα.
Η σεζόν 2009/2010 ήταν γεμάτη και παρά τους τραυματισμούς του, έδειξε ορισμένα ηγετικά χαρακτηριστικά του. Ήταν παρών στον άτυχο τελικό κυπέλλου Ελλάδας με τον Παναθηναϊκό στις 24 Απριλίου του 2010.
Η σεζόν 2010/2011 ήταν και η τελευταία της καριέρας του. Αν και 36 ετών πλέον, αγωνίστηκε σε 27 ματς συμβάλλοντας στην πορεία της ομάδας στο Europa League. Παρά το γεγονός ότι αναγκάστηκε να υποβληθεί σε αφαίρεση πέτρας από το νεφρό του, ο ίδιος έδειξε ξανά την εμπειρία του, κερδίζοντας τον σεβασμό όλων εντός και εκτός ομάδας.
Ο ίδιος μετά το πέρας της χρονιάς, δήλωσε πως θα ήθελε να ανανεώσει το συμβόλαιο του κάτι το οποίο δεν έγινε τελικά. Έτσι στα 37 του κρέμασε τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια. Γύρισε στην πατρίδα του προκειμένου να καταφέρει να γίνει προπονητής που ήταν και η επιθυμία του μόλις τελείωσε την ποδοσφαιρική του καριέρα.