Ο Μάκης Νάτσης είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας του ΑΡΗ.
Και όχι άδικα. Είχε αφιερώσει όλη του την ζωή ανιδιοτελώς στον σύλλογο. Έμεινε γνωστός από τις εποχές που ο ΑΡΗΣ ήταν η κυρίαρχη ομάδα μπάσκετ στην Ελλάδα. Τότε που μετά από κάθε θρίαμβο έπαιρνε το μικρόφωνο και τραγουδούσε τον ύμνο της ομάδας. Για όσους όμως τον γνωρίζουν καλύτερα η σχέση του με τον σύλλογο ξεκινούσε πολύ πιο πίσω.
Βρέθηκε από τα 22 του χρόνια δίπλα στον σύλλογο, τον οποίο υπηρέτησε από διάφορα πόστα. Ο Γιάννης Ιωαννίδης σε συνέντευξη του μετά την απώλεια του Μπαρού δήλωσε “Εμένα μου είχε αδυναμία και μου έδινε απευθείας την μπάλα”, ενώ συμπλήρωσε: “Έχασε το μάτι του από οξυγονοκόλληση που έκανε στον ΆΡΗ. Όλη η ζωή του ήταν ο ΑΡΗΣ. Τραγουδούσε τον ύμνο της ομάδας συνεχώς και τον μάθαινε και στους ξένους να τον τραγουδάνε στα ταξίδια”, ενώ για την ζωή του είπε: “Μεγάλωσε στο Παπάφειο ορφανοτροφείο. Δεν δημιούργησε πρόβλημα σε κανέναν, ακόμη και στους αντιπάλους”.
Στον σημερινό επαγγελματισμό που επικρατεί στον αθλητισμό δεν υπάρχουν άνθρωποι με το ήθος του Μάκη Νάτση που αγάπησε και υπηρέτησε τον σύλλογο όσο πολλού λίγοι. Το ελάχιστο που οφείλουμε να κάνουμε είναι να τον θυμόμαστε και να διατηρείτε η μνήμη του.