Το ποδόσφαιρο ήταν τελικό εκείνο που έμελλε να δώσει τη μεγαλύτερη χαρά χθες στον κόσμο του ΑΡΗ.
Είτε στους λίγους αλλά πραγματικά ηρωικούς -λόγω καιρικών συνθηκών- που βρέθηκαν στο «Κλεάνθης Βικελίδης», είτε σε εκείνους που προτίμησαν τη ζεστασιά του σπιτιού τους ή το παραδοσιακό ραδιοφωνάκι. Ειδικά πάντως όσοι πήγαμε στο γήπεδο, γουστάραμε μπάλα μετά από καιρό!
Εβλεπες έναν ΑΡΗ με νεύρο, πάθος, που προσπάθησε να βάλει τη μπάλα κάτω, να βγάλει αυτοματισμούς, φάσεις και να κλείνει τον αντίπαλο στο μισό γήπεδο. Μπορεί το κρύο να ήταν τσουχτερό, αλλά χαλάλι!
Ο Αστέρας Τρίπολης ήρθε στη Θεσσαλονίκη σε ένα ιδανικό τάιμινγκ για τον ΑΡΗ. Σε μία χρονική στιγμή που η ομάδα είχε ανάγκη το χθεσινό παιχνίδι. Και εξηγούμαι.
Με τους «κιτρινόμαυρους» να ψάχνουν ψυχολογία και τα αποτελέσματα που θα τους βοηθήσουν να… λύσουν τα πόδια τους, βρήκαν μπροστά τους έναν αντίπαλο που τους προσέφερε το κίνητρο αλλά και το… χώρο. Ολοι ήθελαν να δείξουν τις πραγματικές ικανότητες τους απέναντι σε μία ομάδα επιπέδου Super League. Και το ανοικτό γήπεδο, τους βοήθησε να ξεδιπλώσουν τις αρετές τους, προτάσσοντας παράλληλα τις προσωπικότητες τους, όταν χρειάστηκε. Διότι ο Αστέρας Τρίπολης ήρθε να παίξει ποδόσφαιρο και όχι να το… καταστρέψει όπως σχεδόν όλες οι ομάδες της Football League. Αυτό βέβαια δεν αποτελεί δικαιολογία για τον ΑΡΗ. Είναι κάτι που ταλαιπωρεί αρκετά την ομάδα και προσπαθεί να προσαρμοστεί.
Χωρίς τους Τζεμπούρ, Ανάκογλου, Βουτσιά και Μπούρμπο, ο Νίκος Αναστόπουλος διαχειρίστηκε το παιχνίδι ίσως καλύτερα από κάθε άλλη φορά. Διότι αν θέλουμε να είμαστε σωστοί, δεν θα του χρεώνουμε μόνο τα αρνητικά, αλλά θα του αναγνωρίζουμε και τα θετικά.
Απέναντι σε έναν αντίπαλο που ήξερε ότι θα δώσει χώρο, τοποθέτησε στα άκρα τους ταχύτατους Ντούνη-Μπαργκάν και ορθώς επέλεξε να βάλει τον… φρέσκο Καπνίδη στην κορυφή της επίθεσης. Δεν του βγήκε το γκολ, αλλά έδωσε δύο ασίστ. Μοναδικό ψεγάδι αποτελεί η… εμμονή στον Αντρέου. Ειδε όμως το λάθος του και για αυτό είχε σηκώσει για ζέσταμα τον Παυλίδη πριν καν τελειώσει το ημίχρονο. Η είσοδος του άλλωστε ισορρόπησε το κέντρο της ομάδας, δίνοντας βοήθειες ανασταλτικά στον ανεβασμένο και μαχητικό Ρόβα, συμμετέχοντας στην προώθηση της μπάλας.
Η ομάδα χθες κέρδισε διπλά. Δεν πήρε μόνο έναν βαθμό που ισοδυναμεί με πρόκριση, σε έναν θεσμό που δεν αποτελεί προτεραιότητα αλλά δεν της είναι αδιάφορος. Πήρε μία γερή δόση ψυχολογίας, δέκα φορές μεγαλύτερη από εκείνη των «Περιβολίων». Ικανή ακόμα και να της δώσει άλλη ώθηση στο πρωτάθλημα, ώστε να… πετάξει την πίεση από πάνω της. Αρκεί φυσικά να διαχειριστεί σωστά αυτό το αποτέλεσμα.