Δεν θέλω με τον τίτλο να «χρυσώσω» το χάπι στον κόσμο του ΑΡΗ που… βράζει μετά από όσα είδε χθες. Η ομάδα θα μπορούσε να κερδίσει χθες έναν αγώνα. Δεν το κατάφερε, επειδή μίλησε η ποιότητα του Ολυμπιακού και του… Τίκα. Είχε όμως άλλα κέρδη.
Με τη χθεσινή του εμφάνιση απέναντι στον εν ενεργεία πρωταθλητή Ελλάδος, ο ΑΡΗΣ έστειλε το μήνυμα στην ποδοσφαιρική Ελλάδα ότι επιστρέφει και αρχίζει ξανά να κερδίζει τον σεβασμό όλων, αποκτώντας παράλληλα την χαμένη του αίγλη. Γιατί;
Διότι σε ένα παιχνίδι που παρατάχθηκε χωρίς αρκετούς από τους… ενδεκαδάτους των τελευταίων αγώνων, κοίταξε στα μάτια τον Ολυμπιακό των εκατομμυρίων ευρώ. Διότι για 80 λεπτά κρατούσε τη νίκη στα χέρια του. Διότι ανάγκασε τον Μπέντο να βγάλει από τη «φαρέτρα» του Μιλιβόγεβιτς και Σέμπα, βλέποντας ότι… σφίγγουν τα γάλατα. Και όλα αυτά ήρθε να… ενισχύσει η διαιτησία του Τίκα.
Μην μπερδεύεστε. Ο Τίκας χθες ίσως και να έκανε περισσότερο καλό παρά κακό στον ΑΡΗ με τις αποφάσεις του. Αποφάσεις των οποίων ήταν μάρτυρας όλη η Ελλάδα. Αποφάσεις που δίνουν ακόμη μεγαλύτερη αξία στην προσπάθεια των παικτών του ΑΡΗ. Και αυτό διότι ο Ολυμπιακός χρειάστηκε τη βοήθεια του διαιτητή απέναντι στον ΑΡΗ της Football League και των πολλών απουσιών, για να φύγει έστω με την ισοπαλία από το «Κλεάνθης Βικελίδης». Και για αυτό η ισοπαλία να είναι περισσότερο σαν ήττα για τους «ερυθρόλευκους». Μία ήττα που θα μπορούσαν κάλλιστα να… κουβαλήσουν στις βαλίτσες τους για την Αθήνα, εάν δινόταν το πέναλτι στον Καπνίδη ή αν ο Καραγκιζόπουλος δεν αποφάσισε να δώσει νέα έννοια στον ορισμό του οφσάιντ.
Στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι, ήταν αναμενόμενο ότι ο ΑΡΗΣ θα τα βρει… σκούρα απέναντι στον Ολυμπιακό και να δεχθεί αρκετή πίεση. Παρόλα αυτά, διαχειρίστηκε έξυπνα τον χώρο που έδωσε ο Ολυμπιακός ανεβάζοντας την αμυντική του γραμμή στο ύψος του κέντρου, χτυπώντας αποτελεσματικά στο ανοικτό γήπεδο. Εκεί δηλαδή όπου στην καλή του μέρα, μπορεί να κάνει ζημιά σε οποιοδήποτε αντίπαλο. Με πολλά τρεξίματα και κάλυψη των χώρων, αναγκάζοντας τον Ολυμπιακό να καταφύγει σε πάσες στην πλάτη της άμυνας αρκετές φορές και γεμίσματα από τις πλευρές για Καρντόζο και Ανσαριφάρντ.
Η άμυνα που είχε κατά ομολογία την περισσότερη δουλειά, γενικά παίρνει θετικό βαθμό, με τον Σόουζα να δείχνει ότι είναι καλός στο μαρκάρισμα με τη μπάλα κάτω, υστερώντας στο ψηλό παιχνίδι. Θέλει όμως το χρόνο του, όπως και ο Πίτου Γκαρσία. Χωρίς να ξεχνάμε φυσικά τον εκπληκτικό Διούδη, που χθες απέδειξε ξανά τον λόγο που έγινε τόσος ντόρος για το όνομα του πέρυσι.
Η ουσία πλέον για την ομάδα είναι να μην παρασυρθεί στο γενικότερο καλό κλίμα της χθεσινής βραδιάς. Ακολουθεί ένα πολύ δύσκολο παιχνίδι με τον ΟΦΗ, ο οποίος έρχεται να παίξει έναν… τελικό το Σάββατο στη Θεσσαλονίκη. Σε ένα παιχνίδι που αναμένεται πολύ πιο διαφορετικό από το χθεσινό και με περισσότερες «παγίδες». Τόσο για την ομάδα όσο και για τον κόσμο. Ενας ΑΡΗΣ που αν παίξει με το μισό πάθος που είχε χθες, δεν νομίζω να έχει πρόβλημα. Χωρίς όμως τον πολύ ανεβασμένο Ρόβα που ήταν και η μεγάλη απώλεια για τον ΑΡΗ στο χθεσινό ματς.
ΥΓ. Τελικά μετά το χθεσινό, ο ΑΡΗΣ είναι ομάδα του Ολυμπιακού;;;;
ΥΓ.1. Αν η διοικούσα επιτροπή θεωρεί ότι το πλάνο εξυγίανσης προχωράει ομαλά, μάλλον πρέπει να είναι κάπου… χαμένη στη μετάφραση. Αλλωστε όλη η Ελλάδα είδε.