Συγκλονιστικός Χαβίτο στο AllAboutARIS TV.
Ο Ισπανός φιλοξενήθηκε στην εκπομπή της Τετάρτης και μίλησε για τον ΑΡΗ του τότε και του τώρα.
Αναλυτικά:
Για την στιγμή που ξεχωρίζει από τον ΑΡΗ.
Καλύτερα να βάλω 20 γκολ και να βοηθησω την ομάδα παρά 1 που θα θυμάμαι. Αυτό ήθελε ο προπονητής από εμένα.
Πάντα δούλευα στην φυσική κατάσταση. Το χρειάζομαι πρώτα εγώ, για μένα, για το παιχνίδι μου, και επειτα για την ομάδα. Η φυσική κατάσταση είναι πολύ σημαντική στην θέση μου στα πλάγια. Έπρεπε να είμαι σε πλήρη ετοιμότητα για να αποδώσω στο 100%.
Η Σαραγόσα τότε ήταν τεράστια ομάδα. Ήταν αυτονόητο πως ήταν τ φαβορί. Στο γήπεδο όμως παίζουν άλλα πράγματα ρόλο. Η δουλειά, η ετοιμότητα και το πάθος. Έτσι είναι το ποδόσφαιρο.
Για το παιχνίδι με την Μπόλτον:
Παίξαμε καλύτερα κόντρα σε μία μεγάλη ομάδα. Δεν είχαμε τα ονόματα, είχαμε όμως την ποιότητα και την δουλειά. Δείξαμε ένα καλό πρόσωπο και προκαλέσαμε έκπληξη εκεί μέσα.
Για την Ατλέτικο:
Ήταν οι πρωταθλητές του Europa League εκείνη την χρονιά. Είχαμε αρκετή όρεξη για εκείνα τα παιχνίδια, περιμέναμε πολύ να παίξουμε. Είχαμε προτοιμάσει την άμυνα μας όμως ξέραε πως θα χτυπήσουμε και στην επιθεση. Μας έλειπαν τα ονόματα δεν μας έλειπε η ψυχή.
Για το αγαπημένο του σύστημα:
Πιστεύω πως με το 4-3-3 παίζαμε καλύτερα. Ήμασταν καλα προετοιμασμένοι για όλα τα συστήματα που μας βόλευαν, όμως εκείνο βόλευε καλύτερα τους πλαϊνούς μας ποδοσφαιριστές.
Για το παιχνίδι με την Καβάλα:
Δεν μπορώ να το περιγράψω. Έπεφτα κάτω και ρωτούσα τι έπρεπε άλλο να κάνω, να ματώσω για να πάω φάουλ; Ο διαιτητής δεν έδινε τίποτα και δεν μπορούσαμε να μιλήσουμε κιολας, γιατί θα τρώγαμε και κάρτα.
Εκείνες τις χρονιές δεν παίρναμε φάουλ, κάναμε πόσο καιρό να πάρουε πέναλτι. Τώρα με τ VAR είναι καλύτερα τα πράγματα. Αν θέλουν πλέον μπορούν να σφυρίζουν σωστά. Καταλαβαίνουμε πως είναι δύσκολο για τους διαιτητές, όμως πάντα μπορούν να δίνουν αυτό που βλέπουν. Για την δύσκολη φάση δεν θα τους πούμε το παραμικρό. Η ένστασή μας είναι οι εύκολες φάσεις. Αυτές που φαίνονται με γυμνό μάτι.
Για τον Σταυρίδη:
Σε τέτοιους αγώνες γίνονται πολλά. Πριν – κατά την διάρκεια – και μετά τον αγώνα. Ο διαιτητής πάντα παίζει έδρα σε τέτοια ματς. Βέβαια σε εμάς δεν έδιναν ούτε φάουλ. Θυμαμαι έφευγα σε άλλο παιχνίδι μπροστά και ήρθε ο Γκαρσία και με κλάδεψε. Είχα τρύπα στην κάλτσα και την έδειχνα στον διαιτητή. Τι άλλο έπρεπε να κάνω για να δώσει κάρτα;
Για τον Μέσι:
Παίζαμε μαζί, κάναμε ντεμπούτο μαζί. Είναι πολύ καλό παιδί. Είχα πολλά χρόνια να τον δω και όταν με είδε με θυμήθηκε. Ήταν πολύ ταπεινός, μετά από τόσα χρόνια ήταν ακόμη σαν να κάναμε προπόνηση χθες.
Πως είναι να παίζεις στο «Βικελίδης»
Είναι σαν όνειρο. Σαν ναρκωτικό. Πολλές φορές τα χάνουμε από τον κόσμο. Δεν ξέραμε τι κάναμε όταν μπαίναμε στο γήπεδο του ΑΡΗ. Όταν βάζαμε γκολ τρέχαμε τόσο όσο δεν είχαμε την δυναμη να τρέξουμε μέσα στο ματς. Είναι πολύ σημαντική η ατμόσφαιρα στο γήπεδο μας. Πουθενά στο εξωτερικό και σε άλλα γήπεδα δεν έζησα κάτι τέτοιο. Ακόμη και τα παιδιά μου με ρωτούσαν γιατί δεν ξαναείδαν ποτέ αλλού τους «τρελούς» οπαδούς του ΑΡΗ.
Για τον τίτλο που έλειψε:
Αυτό είναι ένα καρφί στην καρδια μου. Είχαμε ευκαιρία να κάνουμε κάτι το σημαντικό για την ομάδα. Δεν είχαμε την εμπειρία των τελικών για να το πετύχομε. Δυστυχώς χάσαμε μεγάλη ευκαιρία και δεν δώσαμε χαρά στον κόσμο. Μετά το παιχνίδι με την ΑΕΚ είχα επιστρέψει για τον τελικό όμως δεν ήμουν ακόμη έτοιμος για το ματς.
Είχαμε ενθουσιασμό στους τελικούς, όμως κάναμε βιαστικά λάθη στο Καυτανζόγλειο.
Στο ΟΑΚΑ ήταν ακόμη χειρότερο. Χάσαμε για 1 γκολ. Είχαμε την ευκαιρία να ισοφαρίσουμε όμως δεν τα καταφέραμε. Τόσος κόσμος ήρθε να μας δει. Αν άφηναν θα έρχονταν άλλοι τόσο. Και εμείς νιωθαμε χάλια γιατι δεν τους δώσαμε ένα κύπελλο. Στους τελικούς όμως κερδίζει ο καλύτερος εκείνη την μέρα. Ο πιο έτοιμος.
Για την φετινή σεζόν:
Είδα κάποιους αγώνες φέτος. Όσο μπορώ παρακολουθώ. Μου αρέσει πως παίζει η ομάδα. Είναι λίγο άτυχη, όμως έχει ποιότητα. Παίζει όμορφη μπάλα, έχει ευκαιρίες, όμως πολλές φορές τις χάνει και δεν έρχονται τα αποτελέσματα. Βέβαια υπάρχουν και τα σφυρίγματα, αλλά αυτό είναι άλλη υπόθεση.
Για την Ελλάδα:
Είναι το δεύτερο σπίτι μου η Ελλάδα. Με την πρώτη ευκαιρία θα έρθουμε με την οικογένεια. Πέρασα πολύ όμορφα χρόνια εκεί, μου λείπει.
Για τον κόσμο:
Είναι καλό να ξαναέρθουν επιτυχίες για τον κόσμο μας. Ο κόσμος θέλει να ξεχνάει τα προβλήματα του και να φεύγει από το γήπεδο χαρούμενος. Η αγάπη που πήρα από τον κόσμο του ΑΡΗ δεν περιγράφεται. Ακόμη και τώρα, όπου και να πάω μου φέρονται σαν οικογένεια. Αυτό είναι κάτι το μοναδικό. Αγάπησα και εγώ τον ΑΡΗ, έζησα πολύ όμορφες στιγμές. Ήταν σαν όνειρο.
Για την επιστροφή στον ΑΡΗ:
Εγώ μέχρι τώρα δεν έχω κάποια πρόταση από την διοίκηση, όποτε βγαινει κάτι είναι από τον κόσμο. Εγώ το θέλω πολύ, όμως αν δεν έχω κάτι επίσημο δεν μπορώ να έρθω ακόμη.
Μου έχει μείνει το UEFA για την ευρώπη μόνο, όλα τα πόλοιπα διπλώματα τα έχω πάρει ήδη.