Ο ίδιος περιέγραψε τις συνθήκες που επικρατούν στην πόλη μετά την τεράστια έκρηξη, η οποία άφησε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους χωρίς οικογένειες και στέγη
“Είμαι στο σπίτι. Σε ό,τι έχει μείνει από το σπίτι” ανέφερε αρχικά, στην αρχή της επικοινωνίας του με την εκπομπή “Σαν τον Σκύλο με τον Γάτο” στον Libero 107,4.
Για τις συνθήκες στον Λίβανο έως και χθες:
“Βρίσκομαι εδώ και 11 μήνες στην Βηρυτό. Όπως όλοι θα ξέρετε έχει γίνει κάτι πολύ άσχημο και τραγικό. Έχει καταστραφεί η πρωτεύουσα του Λιβάνου. Ο Λίβανος δεν είναι ακριβός μια Αραβική χώρα. Είναι πιο μεσογειακή χώρα με περίεργο σύστημα κυβέρνησης, ανάλογα με την θρησκεία. Όταν ήρθα στην Βηρυτό, αντίκρισα μια χώρα με τεράστιες αντιθέσεις. Βλέπεις την Φερράρι, την Πόρσε και τους ουρανοξύστες, ενώ δίπλα έχει χαμόσπιτα και παιδάκια να τρώνε στους δρόμους. Ταυτόχρονα, είναι δίπλα και ο στρατός. Όχι 1-2 φαντάροι. Κανονικός στρατός στον δρόμο.”
Για το αν έχει σχέση ο Λίβανος με την Ελλάδα:
“Δεν έχει καμία σχέση. Μου έλεγαν ότι χρησιμοποιούσαν και το δικό τους νόμισμα και το δολάριο. 1 δολάριο είναι 1000 λιβανέζικες λίρες. Μια χώρα που είναι μισή από την Ελλάδα, έχει το τρίτο μεγαλύτερο χρέος στο πλανήτη. Ο κόσμος ξεσηκώθηκε όταν τους είπαν ότι θα τους φορολογήσουν ακόμα και όταν μιλάτε στα social media. Είναι προβληματικό γιατί η χώρα δεν έχει υποδομή για πάρα πολλά πράγματα. Δεν έχουν δικό τους ίντερνετ. Παίρνουν ίντερνετ από άλλες χώρες. Ξεκίνησε η επανάσταση. Κράτησε για περίπου τρεις μήνες, μέχρι να έρθει ο κορωνοϊος. Η πανδημία τους έδωσε ακόμα μια “κλωτσιά”. Το ένα δολάριο έφτασε τις 8000 Λιβανέζικες λύρες.
Για το πώς έγινε η χθεσινή καταστροφή:
Χθες, έξι η ώρα το απόγευμα, με τον κόσμο αγανακτισμένο να προσπαθεί να βγάλει το μεροκάματο μέσα στην ζέστη, μετά από ένα lock down 2 εβδομάδων λόγω αύξησης στα κρούσματα, έχω βγάλει το σκυλί μου βόλτα και νιώθω τη Γη να τρέμει. Όχι σαν σεισμός, αλλά σαν να “βράζει”. Ακούω από πάνω μας ένα πολεμικό αεροπλάνο, να πετάει πολύ χαμηλά. Ακούγεται ένα απίστευτο μπαμ και σε 2 δευτερόλεπτα μέσα έρχεται το κύμα πάνω μας. Ξαφνικά σπάνε τζάμια, τζαμαρίες και αυτοκίνητα. Ενστικτωδώς έτρεξα κάτω από την Πυλωτή για να προσπαθήσω να προστατευτώ. Έίχα εκδορές. Έπεσε πίσω μου μια ταμπέλα εστιατορίου. Ανεβαίνω στο σπίτι για να δω αν είναι καλά η γυναίκα μου. Εχουν φύγει όλες οι κάσες και οι πόρτες. Δεν εχει μείνει καμία τζαμαρία, με τα τζάμια να καρφώνονται στους καναπέδες και τις ξύλινες πόρτες. Η έκρηξη αυτή, είναι μια από τις 5 μεγαλύτερες τα τελευταία 100 χρόνια. Είναι η τρίτη πιο δυνατή μετά την Χιροσίμα και το Ναγκασάκι.”
Για το αν υπάρχει ενημέρωση από τα εγχώρια media:
“Στην χώρα έχουν μια πολύ διαφορετική σχέση με τα προσωπικά δεδομένα. Όταν υπάρχει μια υπόνοια ότι κάποιος σκότωσε κάποιον, οι ειδήσεις θα βγάλουν το πρόσωπο και την πινακίδα του. Θα πουν τα πάντα, δεν κρύβεται τίποτα από τα media. Η κυβέρνηση είναι ένα άλλο πράγμα.”
Για το τι προκάλεσε πραγματικά την έκρηξη:
“Αυτά που διαβάσατε, ισχύουν. Υπήρχαν πυρομαχικά, C4, λιπάσματα – τα οποία προκάλεσαν το τοξικό νέφος. Αυτό έχει γίνει ξανά παλαιότερα, κάτι το οποίο οδήγησε σε αλλαγή κανόνων παγκόσμια, εκτός από εδώ. Υπάρχει εδώ ένα πολιτικό κόμμα, η Χεζμπολάχ. Θεωρείται τρομοκρατική οργάνωση σε πολλές χώρες. Το λιμάνι και η αποθήκη αυτή – απ’ ότι λένε όλοι κρυφά- είναι υπό τον έλεγχο της Χεζμπολάχ. Εδώ και 7 χρόνια, αυτή δεν επιτρέπει να φύγουν από εδώ αυτά τα πυρομαχικά ή να πωληθούν. Υπάρχει ξεκάθαρος υπαίτιος για αυτό που έγινε, αλλά δεν πιστεύω πως θα βγει κάποιος και να το πει.”
Για το μέγεθος της καταστροφής:
“Έχουν πιάσει όλη την Βηρυτό, ακόμα έξω και από αυτή. Ακόμα και στην Κύπρο υπήρχαν κάποιοι που το αισθάνθηκαν. Έχει καταστραφεί όλη η κάτω περιοχή, κοντά στο λιμάνι. Έχουν πέσει σπίτια, έχουμε 100 και νεκρούς, 3500 τραυματίες και αγνοούμενος. Έχουν μείνει 300 χιλιάδες άνθρωποι χωρίς σπίτια. Οι γιατροί και οι νοσοκόμοι δεν προλαβαίνουν. Πριν από 1-1,5 μήνα βρέθηκα με έναν Ελληνα καθηγητή και μου είπε πως απέλυσαν 1000 άτομα από το πανεπιστημιακό νοσοκομείο. Αυτοί γύρισαν τώρα ως εθελοντές για να βοηθήσουν. Έχουν φτάσει όλοι στα άκρα. Οι ανθρωπιστικές οργανώσεις δουλεύουν συνεχόμενα. Πήγαμε εναλλάξ με την γυναίκα μου να δώσουμε αίμα χθες και όλοι κάνουν δωρεές σε ανθρωπιστικές οργανώσεις, κυρίως σε υλικό. Χώρες, μεταξύ αυτών και η Ελλάδα, στέλνουν ανθρωπιστικές βοήθειες.
Το ντόμινο που τραβάει αυτός ο λαός, δεν υπάρχει . Εντάξει, υπάρχει ο πόλεμος που είναι για την βλακεία του καθενός. Τεράστια η αμέλεια και η διαφθορά -και εδώ μιλάμε για τεράστια διαφθορά, που η Ελλάδα μπροστά τους δεν είναι τίποτα. Είναι ένας λαός που έχει δεχθεί την πρώτη “φάπα” από τον Εμφύλιο (1960), την δεύτερη “φάπα” το 2006 με βομβαρδισμό από το Ισραήλ, τρίτη “φάπα” την οικονομική καταστροφή και τέταρτη “φάπα” αυτό που γίνεται τώρα. Μιλάμε για 3 δις δολάρια ζημιές μέσα σε πέντε λεπτά.”
Για την βοήθεια που είναι απαραίτητη:
“Αυτό που θέλω να πω είναι ότι διαβάζω για προσευχές απ’ όλους, αλλά συγγνώμη που θα το πω, δεν μπορούν να μας σώσουν. Αν θέλετε μπορείτε να τις κάνετε για τον εαυτό σας, για να νιώσετε καλά. Αν θέλετε πραγματικά να βοηθήσετε, υπάρχουν πολλές οργανώσεις. Ακόμα και ένα δολάριο, μπορεί να βοηθήσει πάρα πολύ. Ειδικά οργανώσεις όπως ο Ερυθρός Σταυρός. Μιλάμε για μια οργάνωση που μπαίνει μπροστά και καθαρίζει. Οι ίδιοι έχουν νεκρούς και τρέχουν και βοηθούν. Μόνο έτσι μπορεί να βοηθήσει κάποιος.
Επίσης, είναι ευκαιρία τώρα να μην σκεφτόμαστε όταν βλέπουμε κάποιον διαφορετικό δίπλα μας, ο οποίος ήρθε για το “χ,ψ” λόγο στην Ελλάδα και την Ευρώπη, είτε θέλετε να τον πείτε πρόσφυγα, είτε μετανάστη, είτε αυτή την αηδία που λένε δυστυχώς, “λαθρομετανάστη”. Δεν ξέρετε τι ζόρι τραβάνε για να μπουν στην διαδικασία να αφήσουν το “βίος” τους και να φύγουν σε μια άλλη χώρα, χωρίς να ξέρουν την γλώσσα, χωρίς να ξέρουν τι θα συναντήσουν, με ο,τι λεφτά θα έχουν στην τσέπη τους ή με ό,τι έχει απομείνει, να μην τους βλέπουμε και να λέμε αυτοί οι “έτσι, οι τάδε”. Γιατί δεν λένε και για τους Έλληνες όταν φύγαν μετανάστες; Έχει και καλούς, έχει και κακούς. Είναι θέμα ανθρώπου.”
Για το αν υπήρξαν τραυματισμοί στο περιβάλλον του:
“Αυτό που έζησα χθες είναι απίστευτο. Είμαι ακόμη σε μια φάση σοκ. Δεν έχουμε σταματήσει να παρέχουμε πρώτες βοήθειες και να μαζεύουμε γυαλιά και σπασμένα. Δεν θα περάσει εύκολα αυτό. Αν δεν βοηθήσει όλη η Διεθνής Κοινότητα, δεν πρόκειται να πάρει τα “πάνω” της αυτή η χώρα.
Δεν έχουμε κάποιον πολύ δικό μας άνθρωπος. Συνάδελφος της γυναίκας μου, έχασε την γυναίκα του γιατί γκρεμίστηκε το σπίτι. Ένας άλλος συνάδελφος ψάχνει τα δύο παιδιά του τα οποία αγνοούνται. Δεν υπάρχει χρόνος για δάκρυα. Τα δάκρυα θα έρθουν αργότερα για εμάς γιατί τώρα δεν προλαβαίνουμε να κάνουμε ούτε αυτό. Καλές οι προσευχές και οι σκέψεις, πολύ σωστές αλλά δεν είναι τίποτα να βάλουν το χέρι στην τσέπη και να δώσουν έστω και ένα ευρώ. Μιλάμε για μια κρίση που δεν έχουμε δει στην Ελλάδα ποτέ.”