Τι θα μετρήσει από εδώ και πέρα για τους παίκτες του ΑΡΗ και ποιες δυσκολίες πιθανόν να αντιμετωπίσουν οι κίτρινοι την Κυρι
Του Δημήτρη Σαχινίδη
Έχει γραφτεί και ειπωθεί άπειρες φορές από την αρχή της αγωνιστικής περιόδου το ότι ο στόχος του ΆΡΗ έχει διπλό χαρακτήρα και φυσικά δεν είναι άλλος από την αγωνιστική άνοδο και την ομαλή ροή της εκκαθάρισης. Αυτό βέβαια ίσως να ακούγεται, τετριμμένο ή ακόμη χειρότερα γραφικό στα αυτιά του κόσμου που ασχολείται καθημερινά με την ομάδα και βομβαρδίζεται χωρίς κανένα ίχνος υπερβολής από έναν τεράστιο όγκο πληροφοριών, ωστόσο δεν παύει να αποτελεί την πικρή, πλην όμως ρεαλιστική πραγματικότητα.
Για να επιτευχθεί λοιπόν ο προαναφερόμενος στόχος πρέπει να γίνουν κάποια πράγματα τα οποία για να υλοποιηθούν χρειάζεται σίγουρα ένα σοβαρό πλάνο κι ένας αντίστοιχος προγραμματισμός, ή απαραίτητη βέβαια προσήλωση και φυσικά στο κρίσιμο σταυροδρόμι που έχουμε φτάσει σημαντικό ρόλο θα παίξει και ο παράγοντας τύχη και αυτό είναι κάτι αναμφίβολα δυσάρεστο για τη δυναμική της ομάδας. Από εκεί και μετά μένουν ακόμη 8 αγωνιστικές και η διαφορά του ΆΡΗ από τον συνδιεκδικητή, πρωτοπόρο Πανσερραϊκό παραμένει αναλλοίωτη. Βέβαια το γεγονός αυτό τουλάχιστον από αυτά που βγαίνουν προς τα έξω από τα χείλη του προπονητή και των παικτών κάθε άλλο παρά τους επηρεάζει, καθώς εκφράζουν την πεποίθηση πώς στο τέλος ο αγώνας τους θα δικαιωθεί.
Αυτό που προέχει τη δεδομένη χρονική στιγμή είναι η στροφή του ενδιαφέροντος όλων στο παιχνίδι κόντρα στο Βυζάντιο Κοκκινοχώματος και τις παγίδες που αυτό κρύβει, καθότι σύνηθες φαινόμενο αποτελεί για τις φιλοξενούμενες ομάδες που επισκέπτονται το Κλ. Βικελίδης να είναι προσηλωμένες στα αμυντικά τους καθήκοντα επιδιώκοντας ουσιαστικά ένα παιχνίδι κλεφτοπόλεμου. Έχει βέβαια διαπιστωθεί πώς ο επόμενος αντίπαλος του ΆΡΗ πάσχει από μια σειρά προβλημάτων σε ότι έχει να κάνει με την αμυντική του γραμμή, αυτό όμως δε θα πρέπει να αποτελέσει λόγο για να εφησυχάσουν οι παίκτες της ομάδος, μιας και δεν είναι λίγες οι φορές που δυσκολεύονται να ανοίξουν τις αντίπαλες άμυνες με συνέπεια να καταβάλλονται στις περισσότερες των περιπτώσεων από το άγχος της κατηγορίας και να μην αποδίδουν αυτό που μπορούν.
Είναι πάντως κοινά αποδεκτό όχι μόνο στον αθλητισμό, αλλά εν γένει στον κύκλο της ζωής πώς όταν κάτι δεν εξαρτάται αμιγώς από το δικό μας χέρι φτάνει στο σημείο να λειτουργήσει ανασταλτικά και αυτό είναι κάτι που πρέπει να αντιμετωπιστεί με τα κατάλληλα μέτρα στα αποδυτήρια της ομάδος για να μην εξωτερικεύεται και εντός των τεσσάρων γραμμών του γηπέδου. Αυτό που όμως είναι απόλυτα καθαρό και σαφές δεν είναι τίποτα άλλο πέρα από το μήνυμα των συνεχόμενων νικών που θα δώσουν στην ομάδα την αυτοπεποίθηση και το ψυχικό σθένος για την τελική αντεπίθεση.