Η χώρα που γέννησε (και) τον εμφύλιο

από Χρύσανθος Τσαλτίδης

Η "μάνα" της Δημοκρατίας έχει και άλλο…"παιδί"

Από το βράδυ της προηγούμενης Παρασκευής παρακολουθώ πολλά και διάφορα θέματα και ζητήματα. Στα κανάλια, στο ίντερνετ, στους δρόμους, στους επαγγελματικούς χώρους, στα καφέ, στα φαστ φουντ, στα εστιατόρια, στις τράπεζες, στην καθημερινότητά μας.

 
Υπήρξαν πολλές φορές που με αφορμή μία τοποθέτηση, μία ξεκάθαρη…προπαγάνδα, μία κυβίστηση, μία ανακοίνωση, μία αποδοκιμασία, ένα “μπινελίκι”, ένα διάγγελμα, μία δήλωση ενός εκ των πολιτικών που κυβερνούν μεταπολιτευτικά αυτή την χώρα, στάθηκα μπροστά από το πληκτρολόγιο.

Έψαξα να βρω…έξυπνες ατάκες με το ΝΑΙ, και άλλες τόσες με το ΟΧΙ. Σχεδόν πάντα, μπροστά μου έβλεπα εικόνες που έχουν να κάνουν με τον ΑΡΗ. Λόγια του Τσίπρα και του Σαμαρά με οδηγούσαν συνεχώς σε σκέψεις-βιώματα από τον μεγαλύτερο σύλλογο της Μακεδονίας. 

Μα φυσικά θα σημειώσει κάποιος. Το ποδόσφαιρο είναι για όλους μας, ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα στην ζωή μας. Ένα από τα πιο σημαντικά όμως… ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΝΤΑ. Ο αθλητισμός είναι προέκταση ή κομμάτι αν προτιμάτε της κοινωνίας μας. Ότι βιώνουμε καθημερινά στην Ελλάδα, αντίστοιχα λειτουργούν και το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ, τα στάδιά μας, οι ομοσπονδίες, οι ομάδες, οι οπαδοί, οι φίλαθλοι. Εμείς, οι πολίτες της Ελλάδας. 

“Παίζουμε” με τους κανόνες του παιχνιδιού εντός συνόρων. Και όποτε…βγαίνουμε έξω προσαρμοζόμαστε στους κανόνες της Ευρώπης. Ο Έλληνας φίλαθλος-οπαδός λειτουργεί εντός συνόρων με βάση αυτά που του προσφέρουν. Απουσία θεάματος, κυριαρχία διαφθοράς, επιλεκτική τιμωρία ή αντίστοιχα ατιμωρησία, διαιτησία για γέλια και κατευθυνόμενη 9 στις 10 περιπτώσεις, ομοσπονδία ελεγχόμενη από τον εκάστοτε ισχυρό, γήπεδα της πλάκας, υποδομές γηπεδικές τριτοκοσμικές με ελάχιστες εξαιρέσεις, να πανηγυρίζουν οι σεκιούριτι μαζί με τους οπαδούς τα γκολ και να ρίχνουν και καμία κλωτσιά στους αντιπάλους, η αστυνομία (!!!) να αποφασίζει για το αν μπορώ εγώ με 2-3 φίλους να μπούμε σε ένα αυτοκίνητο και να πάμε να δούμε τον ΑΡΗ στον Βόλο ή την Αθήνα.

Το φυσιολογικό είναι στην Ελλάδα να μην μπορεί κάποιος να καθίσει σε συγκεκριμένη θέση όπως αναγράφεται στο εισιτήριο του, να απαγορεύεται ο κάτοχος διαρκείας πλην των επίσημων να…απαιτήσει να σηκωθεί ο κάθε τυχαίος, το κάπνισμα να επιβάλλεται ενώ απαγορεύεται, να πηδάνε πάνω από τα τουρνικέ ή να μπαίνουν δυο δυο αγκαλιά με ένα εισιτήριο, οι μπράβοι να κυκλοφορούν στα αποδυτήρια, να εφαρμόζεται ο νόμος του “Ξέρεις τι έχω κάνει εγώ για τον ΑΡΗ”, όταν ο τζαμπατζής θέλει και στο γήπεδο να μπει, αλλά και στα VIP να κατσικωθεί………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….

Προτεινόμενα Άρθρα