O Νίκος Χατζηβρέττας μίλησε στο AllAboutARIS και στον Ηλία Γαϊτανίδη για τον ΑΡΗ, την καριέρα του, την Εθνική και την ΔΕΚΑ, τη νέα ομάδα που έχει αναλάβει ως υπεύθυνος των ακαδημιών της.
Για το επίπεδο του ελληνικού μπάσκετ: «Το μπάσκετ μας έχει χαρίσει πολλά και ταιριάζει στην ιδιοσυγκρασία μας. Δυστυχώς τα τελευταία 10-15 χρόνια λόγω και της κρίσης έχει πέσει το επίπεδο, ειδικά στην πόλη μας, αλλά ελπίζω ότι κάποια στιγμή θα βελτιωθούν τα πράγματα. Μιλάμε για ομάδες εδώ στη Θεσσαλονίκη που πρωταγωνιστούσαν σε ευρωπαϊκό επίπεδο τη δεκαετία του 90. Εμείς με αυτό μεγαλώσαμε και ο κόσμος έτσι έχει μάθει».
Για τον φετινό ΑΡΗ: «Δυστυχώς, λόγω των καθημερινών μου υποχρεώσεων στις προπονήσεις, δεν έχω δει πολλά παιχνίδια του ΑΡΗ. Ξέρω όμως τον Δημήτρη Πρίφτη, έχω συνεργαστεί μαζί του στην θητεία μου στην ομάδα. Πρόκειται για έναν σοβαρό άνθρωπο που δουλεύει πολύ. Νομίζω ότι αν βρει τους κατάλληλους παίκτες που έχουν όρεξη και διάθεση να ακολουθήσουν τη φιλοσοφία του, η ομάδα θα πάει πολύ καλά όπως πήγε και πέρσι. Ήδη έχει ξεκινήσει καλά και νομίζω ότι και η συνέχεια θα είναι ανάλογη».
Για την νέα σελίδα στα διοικητικά του ΑΡΗ με την απόκτηση των μετοχών της ΚΑΕ από τον Νίκο Λάσκαρη: «Το διοικητικό είναι ένα πολύ βασικό κομμάτι, από εκεί αρχίζουν όλα. Μακάρι ο καινούριος επενδυτής να θέσει υψηλούς στόχους και να τους πετύχει. Για να τα καταφέρει θα πρέπει να έχει κοντά του ανθρώπους με τεχνογνωσία και λογική, να βάλουν γερές βάσεις ώστε να δημιουργηθεί μία πολύ δυνατή ομάδα. Ο ΑΡΗΣ έχει τα φόντα να γίνει ξανά μία πολύ δυνατή ομάδα γιατί διαθέτει τον κόσμο που τον στηρίζει, έχει το γήπεδο και βρίσκεται σε μία πόλη που διψάει για μπάσκετ».
Για τους στόχους του ΑΡΗ και την επιστροφή στην Ευρώπη: «Οι στόχοι του ΑΡΗ πρέπει να είναι πάντα υψηλοί. Το να μπει βέβαια στην Ευρωλίγκα είναι πολύ δύσκολο γιατί θα πρέπει να περάσει από τις προκριματικές φάσεις».
Για την ανταπόκριση του κόσμου φέτος και τη στήριξη που προσφέρει στον ΑΡΗ: «Ο κόσμος στηρίζει παραδοσιακά τον ΑΡΗ. Είναι μία ιστορική ομάδα με πολλούς τίτλους και διαθέτει κόσμο που έχει μεγαλώσει με το μπάσκετ. Γνωρίζει το άθλημα και είναι μπασκετικός».
Για το Παλέ που γεμίζει ξανά σε σχεδόν κάθε αγώνα του ΑΡΗ: «Για τη γενιά μας το Παλέ είναι ένα γήπεδο που ξυπνάει αναμνήσεις. Εμείς ουσιαστικά μεγαλώσαμε σε αυτό το γήπεδο τόσο σαν παίκτες, όσο και σαν θεατές. Παρακολουθήσαμε πράγματα και θαύματα σε αυτό το γήπεδο, με αγώνες σε επίπεδο κυπέλλου πρωταθλητριών και φυσικά τα ντέρμπι μεταξύ του ΑΡΗ και του ΠΑΟΚ. Αποτελεί αναμφίβολα κομμάτι της ιστορίας του ελληνικού μπάσκετ».
Για το τι ομάδα υποστηρίζει: «Μεγάλωσα με τον ΑΡΗ από μικρός. Η οικογένειά μου είναι φίλαθλοι της ομάδας αλλά από εκεί και πέρα, όταν μπαίνεις στον επαγγελματισμό αθλητισμό και αγωνίζεσαι σε μεγάλες ομάδες δένεσαι μαζί τους. Δεν το κρύβω ότι ο Ηρακλής μου πρόσφερε πολλά κι έχω δεθεί, ωστόσο αγαπώ τον ΑΡΗ γιατί από μικρό παιδί παρακολουθούσα την ομάδα και την υποστήριζα. Υπάρχει όμως δέσιμο κι εκτίμηση και για τις άλλες ομάδες που αγωνίστηκα, τον Ηρακλή, τον Παναθηναϊκό, την ΤΣΣΚΑ και φυσικά τον Αία Ευόσμου απ’ όπου ξεκίνησα».
Για το αν υπάρχει το ενδεχόμενο να παρακολουθήσει από κοντά έναν αγώνα του ΑΡΗ: «Αγαπάω το μπάσκετ και είμαι μέσα σε ένα γήπεδο όλη μέρα. Η ενασχόλησή μου με τα παιδιά δεν μου αφήνει χρόνο να παρακολουθήσω από κοντά άλλους αγώνες. Νομίζω ότι είμαστε πιο χρήσιμοι σε αυτό που κάνουμε τώρα. Ειδικά για την περιοχή μας, τον Εύοσμο, στον οποίο μεγάλωσα προσπαθούμε με μεγάλο κόπο και μεράκι να κτίσουμε κάτι για τα παιδιά της ευρύτερης περιοχής. Έχουμε πολύ δουλειά στην ακαδημία κι αυτό μας στερεί τη διασκέδαση να πάμε στο γήπεδο ακόμα και μαζί με τα παιδιά για να παρακολουθήσουμε από κοντά έναν αγώνα».
Για τη θητεία του στον ΑΡΗ και τους λόγους που εκείνη η ομάδα δεν κατάφερε να ανταποκριθεί στις προσδοκίες: «Η ομάδα εκείνη φτιάχτηκε χωρίς λογική και πρόγραμμα. Υπήρχαν παίκτες έμπειροι που είχαν παίξει σε υψηλό επίπεδο όπως για παράδειγμα ο Κακιούζης, ο Ντικούδης κι εγώ. Είχαμε να δώσουμε πολλά στον ΑΡΗ και πιστεύω ότι θα έπρεπε η ομάδα να επιμείνει και να στηρίξει περισσότερο αυτούς τους παίκτες. Θα μπορούσε τότε η ομάδα να πλαισιώσει αυτόν τον κορμό με νεαρούς και φιλόδοξους παίκτες ώστε να κτίσει κάτι καλό με διάρκεια. Δυστυχώς, τότε ο ΑΡΗΣ βιαζόταν πολύ. Οι άνθρωποι που βρίσκονταν στην ομάδα δεν σκεφτόντουσαν μακροπρόθεσμα, να σχεδιάσουν ένα σύνολο που θα δουλέψει με έναν προπονητή που θα τον εμπιστευτούν. Εκείνη τη χρονιά είχαμε αλλάξει τρεις προπονητές και γύρω στους 10 παίκτες. Οι ομάδες είναι πολύ δύσκολο να λειτουργήσουν κάτω από αυτές τις συνθήκες. Το κακό για τον ΑΡΗ ήταν τόσο εγώ, όσο και ο Δήμος (σ.σ. Ντικούδης), ο Μιχάλης (σ.σ. Κακιούζης) και ο Νίκος (σ.σ. Μπάρλος) είχαμε μεγάλο μεράκι και όρεξη να δουλέψουμε και να προσφέρουμε στην ομάδα. Προσωπικά ήθελα πολύ να γυρίσω στη Θεσσαλονίκη και να κλείσω την καριέρα μου στον ΑΡΗ. Είχαμε όμως συνηθίσει σε διαφορετικό τρόπο λειτουργίας, είχαμε αγωνιστεί τα προηγούμενα χρόνια σε συλλόγους πολύ οργανωμένους που δούλευαν με εμπιστοσύνη στον προπονητή και στον ΑΡΗ βρήκαμε το ακριβώς αντίθετο. Οι άνθρωποι της ομάδας περίμεναν άμεσο αποτέλεσμα έχοντας κάνει όμως ομάδα με κακό σχεδιασμό. Νομίζω πάντως ότι τώρα τα πράγματα στον ΑΡΗ είναι διαφορετικά. Υπάρχει ένα πλάνο κι ένας σχεδιασμός που αν ακολουθηθεί πιστά μπορεί να αποφέρει αποτελέσματα. Μία ομάδα ακόμα κι αν δεν ξεκινήσει καλά, δεν γίνεται να αλλάζει προπονητές και παίκτες συνέχεια. Θα πρέπει να δοθεί στον προπονητή και στους παίκτες που διάλεξε η δυνατότητα να δουλέψουν για να δημιουργηθεί ένα σύνολο».
Για το αν υπήρξαν συζητήσεις ώστε να αγωνιστεί στον ΑΡΗ πριν το 2009: «Υπήρχαν συζητήσεις με τον ΑΡΗ όταν αγωνιζόμουν ακόμα στον Αία Ευόσμου. Είχε ενδιαφερθεί τότε για την απόκτησή μου αλλά ο Ηρακλής έδειξε πιο έμπρακτα το ενδιαφέρον του. Κρίνοντας εκ του αποτελέσματος, ίσως αυτό ήταν το καλύτερο για την καριέρα μου γιατί δεν ξέρω αν στον ΑΡΗ θα είχα την ίδια εξέλιξη ως παίκτης. Στον ΑΡΗ τότε δεν υπήρχε υπομονή και προσπαθούσε με λάθος τρόπο κατά την άποψή μου να επιστρέψει στα επίπεδα του παρελθόντος. Δεν έδινε χρόνο κι ευκαιρίες σε νέους παίκτες προκειμένου να εξελιχθούν και να δημιουργηθεί μία ομάδα με υγεία και με σταθερό κορμό για χρόνια. Αυτό έχει αρχίσει να γίνεται πλέον με τον Μούρτο που βρίσκεται στην ομάδα και αξίζει την ευκαιρία, αλλά και τους Μποχωρίδη και Βεζένκοφ που αγωνιζόντουσαν μέχρι πρόσφατα στον ΑΡΗ και ξεκίνησαν από τα σπλάχνα του συλλόγου. Τα προηγούμενα χρόνια ωστόσο, υπήρχαν κι άλλοι παίκτες σαν κι αυτούς που θα μπορούσαν να πάρουν μία ευκαιρία και να αποδείξουν την αξία τους».
“ΠΕΤΥΧΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΣΑ ΕΙΧΑ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ”
Για το αν έκλεισε την καριέρα του όπως θα ήθελε: «Έζησα πολλά πράγματα και είμαι πολύ ικανοποιημένος από την καριέρα μου. Στόχος μου μέσα από την ακαδημία είναι να καταφέρουν κι άλλα παιδιά να ζήσουν ανάλογες εμπειρίες. Δουλεύουμε με μεράκι ώστε τα παιδιά αυτά να ζήσουν παραστάσεις μέσα από τον αθλητισμό αλλά ταυτόχρονα να πάρουν και εφόδια για την ζωή τους εκτός γηπέδου. Εμείς μεγαλώσαμε μέσα από το μπάσκετ και φτιάξαμε χαρακτήρα μέσα από το άθλημα. Ξεπέρασα πολλές φορές τα όριά μου, τον εαυτό μου κι έμαθα να δουλεύω σκληρά. Όταν αυτό σου γίνει βίωμα από πολύ μικρή ηλικία, τότε το κουβαλάς μαζί σου μια ολόκληρη ζωή. Αυτά που μου έμειναν από την καριέρα μου είναι η σκληρή δουλειά, η οριοθέτηση και η επίτευξη στόχων. Είναι μία πολύ ωραία εμπειρία η διαδικασία αυτή, να δημιουργείς νέες προκλήσεις και να ανταπεξέρχεσαι σε αυτές λειτουργώντας ομαδικά, ως σύνολο».
Για το αν του έχει μείνει κάποιο απωθημένο: «Ήμουν από μικρός πολύ χαμηλών τόνων, προερχόμουν από μία περιοχή και μία ομάδα που δεν ήταν “μπασκετική”. Τότε κτίστηκε και βήμα-βήμα ανεβήκαμε από τις τοπικές κατηγορίες στην Β’ Εθνική. Δεν είχα τρελά όνειρα, μόνο την αγάπη για το άθλημα και σαν στόχο είχα να παίξω στην Α1 που τότε ήταν από τα καλύτερα πρωταθλήματα στην Ευρώπη. Με πολύ προσπάθεια και στήριξη ξεπέρασε ακόμα κι αυτά που είχα στο μυαλό μου. Ήμουν τυχερός που δεν είχα τραυματισμούς όλα αυτά τα χρόνια και είμαι πολύ ικανοποιημένος από την καριέρα μου. Αγωνίστηκα σε πολύ καλές ομάδες, με εξαιρετικούς συμπαίκτες και προπονητές που είχαμε πολλές επιτυχίες. Ήταν μία πολύ όμορφη διαδρομή».
“Η ΕΘΝΙΚΗ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΑΝΩ ΠΡΟΣΩΠΩΝ”
Για την Εθνική που έχει μείνει αρκετά χρόνια μακριά από διακρίσεις: «Νομίζω ότι είναι και θέμα συγκυριών. Όταν αγωνιζόμουν στην Εθνική, είχαμε κι εμείς καλές και κακές στιγμές. Ένα νοκ άουτ παιχνίδι με την Ισπανία είναι πάντα πολύ δύσκολο. Διαθέτουμε καλή ομάδα με πολύ καλούς παίκτες που βρίσκονται σε πολύ υψηλό επίπεδο και διαθέτουν σωστή νοοτροπία. Σε ένα χιαστί παιχνίδι όμως με αντιπάλους όπως η Ισπανία, κάποιος θα χάσει. Οι Ισπανοί είναι για πολλά χρόνια σε υψηλό επίπεδο. Πιστεύω ότι και μόνο το γεγονός ότι είμαστε ανταγωνιστικοί, έχουμε συνεχώς υψηλές βλέψεις και όλοι συζητούν για την Εθνική ότι μπορεί να τα καταφέρει, είναι ένα επίτευγμα. Στα χρόνια που ήμουν μέλος της Εθνικής, είχαμε ομοιογένεια ως σύνολο και σημαντικούς παίκτες για το ευρωπαϊκό μπάσκετ σε πολύ καλή ηλικία. Θεωρώ ότι το πιο σημαντικό εκείνες τις χρονιές ήταν ότι ήμασταν ομάδα με όλη τη σημασία της λέξης. Έμπαινε ο κάθε παίκτης μέσα και ανεξάρτητα από το ρόλο που είχε στους συλλόγους που αγωνιζόταν τα έδινε όλα για την Εθνική έστω και για μία φάση. Χωρίς να λέω ότι αυτό δεν γίνεται τώρα, σε εκείνη την Εθνική γινόταν σε πολύ μεγάλο βαθμό».
Για την αποχώρηση του Σπανούλη κι άλλων παικτών από την Εθνική: «Κανείς δεν είναι αναντικατάστατος. Σίγουρα υπάρχουν παίκτες που άφησαν τη σφραγίδα τους στην Εθνική και είναι δύσκολο να αντικατασταθούν αλλά δεν είναι ακατόρθωτο. Μπορεί όμως οι επόμενοι να έχουν διαφορετικά χαρακτηριστικά, να προσφέρουν άλλα πράγματα και να πετύχουν διακρίσεις με την Εθνική. Ο κύκλος κάποια στιγμή κλείνει για όλους, η Εθνική όμως δεν σταματάει ποτέ και είναι υπεράνω προσώπων. Αυτό που έκανε όλους αυτούς να ξεχωρίζουν ήταν το γεγονός ότι τα έδιναν όλα και κάθε προπόνηση ήταν μία μάχη. Θυμάμαι ότι όταν ήμασταν αντίπαλοι στις προπονήσεις, φεύγαμε με γρατζουνιές και μελανιές από το γήπεδο. Αυτό είναι που πρέπει να μιμηθούν οι επόμενοι, την νοοτροπία τους και την όρεξη για δουλειά. Γιατί οι ομάδες γίνονται ανταγωνιστικές κυρίως μέσα από την προπόνηση. Όσο πιο δυνατή είναι η προπόνηση, τόσο καλύτερο θα είναι το αποτέλεσμα μέσα στον αγώνα. Θα μιλήσω συγκεκριμένα για τον Σπανούλη και τον Ζήση που τους γνωρίζω πολύ καλά προσωπικά και ήμασταν αντίπαλοι στις προπονήσεις. Αυτό που μου έχει μείνει και το θυμάμαι ακόμα και τώρα είναι το πόσο σκληρά παίζαμε ως αντίπαλοι και το πόσο φίλοι ήμασταν όταν βγαίναμε έξω από το παρκέ. Αυτό είναι η έννοια της ομάδας. Να μπαίνεις στο γήπεδο και να τα δίνεις όλα ακόμα και στις προπονήσεις όχι μόνο για σένα αλλά για να βοηθήσω να βελτιωθεί και ο συμπαίκτης μου που μαρκάρω στο προπονητικό διπλό».
Η ΝΕΑ ΣΕΛΙΔΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡΙΕΡΑ ΤΟΥ ΣΤΑ ΤΜΗΜΑΤΑ ΥΠΟΔΟΜΗΣ ΤΗΣ Δ.Ε.Κ.Α. ΕΥΟΣΜΟΥ
Για την ΔΕΚΑ, την ακαδημία την οποία έχει αναλάβει: «Είναι μία καινούρια προσπάθεια, η ακαδημία λειτουργεί για πρώτη χρονιά. Είναι μία παλιά ομάδα της περιοχής, η Δόξα Ελπίδος Ευόσμου και μαζί με τον Κρόνο Ευόσμου συγχωνεύτηκαν και δημιουργήθηκε μία καινούρια ομάδα με το όνομα ΔΕΚΑ. Το όνομα προέρχεται από τα αρχικά των ομάδων σε συνδυασμό με το νούμερο που φορούσα στη φανέλα. Ο βασικός λόγος που αλλάξαμε το όνομα είναι γιατί αυτή η προσπάθεια σηματοδοτεί κάτι καινούριο για την περιοχή. Ο Δήμος μας βοήθησε παραχωρώντας αυτό το γήπεδο για αρκετές ώρες κι εμείς από την πλευρά μας βελτιώσαμε τις εγκαταστάσεις του, τοποθετήσαμε καινούριο παρκέ ώστε να δημιουργήσουμε όσο το δυνατόν καλύτερες συνθήκες για τα παιδιά που έρχονται και προπονούνται εδώ. Έχουμε μαζέψει πάρα πολλά παιδιά κι έχουμε ομάδες σε όλες τις ηλικιακές κατηγορίες, από ανδρικό μέχρι προμίνι. Γίνεται εξαιρετική δουλειά και νομίζω ότι αυτό πρέπει να το μιμηθούν πάρα πολλές ομάδες, να βελτιώσουν τις συνθήκες άθλησης των παιδιών και την ποιότητα των γηπέδων για να μπορέσουμε να αναβαθμίσουμε το άθλημα που αγαπάμε όλοι. Εγώ και οι συνεργάτες μου, κυρίως οι Χρήστος Μαγκώτσιος και Κλεόβουλος Καϊτατζόγλου που προπονούσαν και μένα ως αθλητή στον Αία, αλλά και ο Χρήστος Κυριαζής που ήταν για χρόνια στον ΑΡΗ δουλεύουμε πολύ καιρό μαζί. Εμείς και το υπόλοιπο προπονητικό τιμ δουλεύουμε με πολύ μεράκι και όρεξη γιατί από τις υποδομές θα ξεκινήσει η αναβάθμιση του αθλήματος».
Για τα τμήματα υποδομής του ΑΡΗ: «Ο ΑΡΗΣ εύχομαι να δώσει βάση στα τμήματα υποδομής του γιατί βλέπω ότι έχει πολύ ανταγωνιστικές ομάδες στις μικρές ηλικίες. Το μήνυμα που θα έστελνα στον κ. Λάσκαρη και στους ανθρώπους του ΑΡΗ είναι να βελτιώσουν τις συνθήκες άθλησης των τμημάτων υποδομής και όπως έχει υψηλούς στόχους η ανδρική ομάδα, ανάλογους στόχους να θέσει και στις ακαδημίες. Ο ΑΡΗΣ είναι μία τόσο ιστορική ομάδα που πρέπει να βγάζει παίκτες από τα σπλάχνα του κι αυτό θα συμβεί μέσα από την αναβάθμιση των ακαδημιών του».
Για τους λόγους αποχώρησης από τη GBA: «Η GBA ήταν κάτι που ξεκίνησε πριν 4 χρόνια μαζί με τους πρώην συμπαίκτες μου. Εγώ είχα στο μυαλό μου περισσότερο την περιοχή στην οποία μεγάλωσα. Δεν είναι κακό να υπάρχουν διαφορετικές γνώμες μέσα σε αυτή την ομάδα. Δεν υπάρχει κάτι άλλο πέρα από αυτό. Με τον Λάζαρο Παπαδόπουλο που ασχολείται πολύ ενεργά ξεκινήσαμε και συνεχίζουμε και οι δύο να ασχολούμαστε με την υποδομή και το καλό του μπάσκετ. Δεν υπάρχει κάποιο πρόβλημα μεταξύ μας».
Για το αν στα πλάνα του βρίσκεται η προπονητική σε επαγγελματικό επίπεδο: «Δεν έχω στο μυαλό μου να ασχοληθώ επαγγελματικά με την προπονητική. Έχω μπει συνειδητοποιημένα στον χώρο. Μεγάλωσα στον Εύοσμο, συνεχίζω να ζω στον εδώ κι εδώ θα παραμείνω. Αυτό θα συνεχίσω να κάνω, στην ΔΕΚΑ με σκοπό να δώσω στα παιδιά του Ευόσμου και της ευρύτερης περιοχής την ευκαιρία να αγαπήσουν το μπάσκετ, να φτιάξουν χαρακτήρα μέσα από τον αθλητισμό κι αν μπορέσει κάποιο παιδί που έχει τις δυνατότητες να αγωνιστεί σε υψηλό επίπεδο, εμείς θα το στηρίξουμε για να πραγματοποιήσει τους στόχους του. Με συγκινεί που βλέπω παιδιά από μικρή ηλικία να έχουν τέτοια δίψα για το μπάσκετ και θέλω να είμαι δίπλα τους εγώ και οι συνεργάτες μου να τους παρέχουμε ότι καλύτερο μπορούμε. Το βλέπω και ως ανταπόδοση στους ανθρώπους που βοήθησαν εμένα στα πρώτα μου βήματα».