Δεύτερος ο Ντοβιτσιόζο, συμπλήρωσε το βάθρο ο συγκινητικός Βαλεντίνο Ρόσι!
Στην αρχή, ήταν ένας απλός ψίθυρος. Έπειτα, έγινε μουρμούρα. Στη συνέχεια, αρκετά έντονη μουρμούρα, μέχρι που έδωσε τη θέση της στις φωνές. Από τις αρχές του 2018, ωστόσο, οι φωνές μετατράπηκαν σε κραυγές: “Ο Χόρχε Λορένθο είναι ένας ξοφλημένος πρωταθλητής και δεν μπορεί με τίποτα να οδηγήσει την απαιτητική Ducati!- ήταν η συνήθης πρόταση για τον 5 φορές παγκόσμιο πρωταθλητή.
Ωστόσο ο Ισπανός φρόντισε σήμερα στο Μουτζέλο να κλείσει μ’ εκκωφαντικό τρόπο πάρα πολλά στόματα: φεύγοντας, κατά την προσφιλή του “συνήθεια”, μπροστά στην εκκίνηση ο Χόρχε χάθηκε στο βάθος και- ειδικά μετά την πτώση του (ανεξήγητα επιθετικού) Μάρκεθ στον 3ο γύρο- πήρε μια εύκολη νίκη- την πρώτη του με την ιταλική εταιρία και, επίσης, την πρώτη του μετά τον τελευταίο του αγώνα με τη Yamaha (Βαλένθια, 2016).
Πίσω από τον Λορένθο τερμάτισε ο Αντρέα Ντοβιτσιόζο, ο οποίος συμπλήρωσε με στυλ (αν και στον τελευταίο γύρο τα λάστιχά του παρέδωσαν γύρο) το 1-2 της Ducati και ξαναμπήκε δειλά- δειλά στη μάχη του πρωταθλήματος.
Το βάθρο συμπλήρωσε ο συγκλονιστικός “γηπεδούχος” Βαλεντίνο Ρόσι: ο 39χρονος “Γιατρός” έφερε για 2ο συνεχόμενο αγώνα την- εκνευριστικά μέτρια- Yamaha του στο βάθρο, ανεβαίνοντας στη 2η θέση του πρωταθλήματος, πίσω από τον απλησίαστο (αν και σήμερα τα έκανε μαντάρα) Μάρκεθ. Η απόδοσή του σε αγωνιστική ηλικία συνταξιούχου σε κάνει, πραγματικά, ν’ αναρωτιέσαι τι θα μπορούσε να συμβεί στη μάχη του τίτλου αν ήταν αναβάτης σε μια πιο ανταγωνιστική μοτοσυκλέτα…
Ιανόνε (ολοένα και καλύτερος πάνω στην Suzuki του), Ρινς, Κράτσλοου, Πετρούτσι, Βινιάλες (κινούμενη τραγωδία η έτερη Yamaha), Μπαουτίστα και Ζαρκό (όχι και τόσο καλά ο Γάλλος…) συμπλήρωσαν την πρώτη δεκάδα, από την οποία απουσίαζε, όπως είπαμε, ο Μάρκεθ που μετά την πτώση του έπεσε τελευταίος και δεν μπόρεσε καν να μπει στους βαθμούς.
Ονειρώδες 1-2 εντός έδρας για τις Ducati, λοιπόν, με τον Βαλεντίνο 3ο στο ιταλικό grand prix- το δεύτερο καλύτερο σενάριο (το πρώτο ήταν, φυσικά, νίκη του Ρόσι) για τους φαν που γέμισαν την πίστα του Μουτζέλο- και νέο δίτροχο ενδιαφέρον στο πρωτάθλημα.
Και, πάνω απ’ όλα, η επιστροφή του Λορένθο: ο Ισπανός μπορεί να μην αποκτήσει ποτέ πραγματικούς υποστηρικτές (η κάκιστη επικοινωνιακή του συμπεριφορά και ο τρόπος που χειρίστηκε τον τίτλο του 2015 έχουν φροντίσει γι’ αυτό), όμως ουδείς μπορεί ν’ αρνηθεί πως είναι ένας εκ των 10 κορυφαίων αναβατών όλων των εποχών.
Με τη σημερινή του νίκη έγινε μόλις ο 6ος οδηγός που κερδίζει με δύο διαφορετικές εταιρίες στη Μεγάλη Κατηγορία και έκλεισε πάρα πολλά στόματα που τον θεωρούσαν ξεγραμμένο και πως θα έπρεπε να παρακαλέσει για να βρει μια θέση στο γκριντ του 2019.
Ναι, μπορείς να πεις πολλά για τον Χόρχε. Ναι, δε δουλεύει και τόσο καλά ο συνδυασμός του με την Ducati. Όμως, ό,τι και να γίνει, ό,τι κι αν λέει, ουδείς μπορεί ν’ αμφισβητήσει ένα πράγμα: την καρδιά του.
Την καρδιά ενός παγκόσμιου πρωταθλητή.
Βαθμολογία αναβατών
1) Μάρκεθ 95
2) Ρόσι 72
3) Βινιάλες 67
4) Ντοβιτσιόζο 66
5) Ζαρκό 64
6) Πετρούτσι 63
7) Ιανόνε 60
8) Κράτσλοου 56
9) Μίλερ 49
10) Λορένθο 41
Πηγή: sdna.gr