Ήταν, μέσα στις πίστες, ένας ανθρώπινος υπολογιστής. Μόνο που και οι υπολογιστές καμιά φορά βγαίνουν εκτός λειτουργίας…
Δε θα έπρεπε να βρίσκεται καν σ’ αυτή τη θέση. Δε θα έπρεπε να έχει καν τη δυνατότητα να χάσει το μυαλό του. Μπορεί να λένε πως η λογική σταματάει εκεί που ξεκινάει η Φόρμουλα 1, όμως ακόμα και σ’ αυτόν τον παντελώς παράλογο κόσμο της κορωνίδας του μηχανοκίνητου αθλητισμού, υπάρχουν κάποια ψήγματα τετράτροχης λογικής.
Όχι. οδηγώντας την κατακκόκινη F310B- ένα μονοθέσιο που απείχε έτη φωτός από την παντοδύναμη Γουίλιαμς και μετά βίας βρισκόταν στο ίδιο επίπεδο με τη ΜακΛάρεν- θα έπρεπε να έχει αποχαιρετήσει προ πολλού την όποια σκέψη για να πάει μέχρι το τέλος του δρόμου.
Οποιοσδήποτε άλλος πιλότος θα είχε αποτύχει οικτρά, όντας πίσω από το τιμόνι εκείνης της Φεράρι, να δώσει έστω και υποτυπώδη μάχη για το πρωτάθλημα. Οποιοσδήποτε άλλος θα τα ’χε παρατήσει μετά από 2-3 αγώνες.