Για έναν φυσιολογικό άνθρωπο το μόνο ζητούμενο εκεί μέσα θα ήταν η επιβίωση…
Μοιάζει με ένα γκλαμουράτο πάρτι, στημένο για τα παιδιά ενός ανώτερου Θεού. Η κορυφή στην πυραμίδα του star system, με αστρονομικές απολαβές για τους πρωταγωνιστές, χορηγούς – κολοσσούς, πανάκριβα τηλεοπτικά συμβόλαια και πανέμορφα κορίτσια να συμπληρώνουν την εικόνα χλιδής κάθε γκραν πρι.
Πίσω από τη βιτρίνα όμως, υπάρχει μια σκληρή πραγματικότητα για τους ανθρώπους πάνω στους οποίους έχει στηθεί το ελκυστικό στο μάτι οικοδόμημα της Formula 1. Για τους οδηγούς των μονοθεσίων η καθημερινότητα είναι τελείως διαφορετική από αυτήν οποιασδήποτε άλλης επαγγελματικής “κάστας” στον κόσμο, εξαιρουμένων ίσως των… αστροναυτών.
Ναι, η σύγκριση δεν είναι αυθαίρετη. Οι απαιτήσεις από έναν πιλότο αυτής της κατηγορίας είναι αντίστοιχες των ανθρώπων που εκτίθενται στην έλλειψη βαρύτητας.
Διότι μπορεί ζητούμενο της “εργοδοσίας” τους να είναι η ταχύτητα, οι επιδόσεις και το πόντιουμ, για τον ανθρώπινο οργανισμό όμως το μοναδικό ζητούμενο στο μονοθέσιο εν ώρα δράσης είναι η… επιβίωση.