Μεγάλη νίκη για τον Χάμιλτον
Αυτή, ναι, ήταν κίνηση- ματ: ο Λιούις Χάμιλτον είδε τον Σεμπάστιαν Φέτελ να φεύγει μπροστά του στην εκκίνηση, όμως χάρη στην πανέξυπνη στρατηγική της Μερσέντες και το δικό του «εξωπραγματικό» τρίτο μέρος του αγώνα, κατάφερε να πάρει τη νίκη στην Βαρκελώνη και να φτάσει τις 55 στην καριέρα του. Δεύτερος ο Γερμανός της Φεράρι, τρίτος (έναν… αιώνα πίσω) ο Ντάνιελ Ρικιάρντο με Ρεντ Μπουλ, ενώ εγκατέλειψαν Μπότας, Ράικονεν και Φερστάπεν.
Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή:
Σβήνουν τα κόκκινα φώτα, «πετάει» η Κόκκινη
Με το που έσβησαν τα κόκκινα φώτα στη Βαρκελώνη, ο poleman Χάμιλτον είδε τον 2οΦέτελ να πετιέται σαν κόκκινος σίφουνας δίπλα του και να του «αρπάζει» την πρώτη θέση. Πίσω τους έγινε, όμως, ο κακός αγωνιστικός χαμός: ο Ράικονεν ακούμπησε με τον 3ο Μπότας κι εν συνεχεία με τον 5ο Φερστάπεν, με αποτέλεσμα ο Φινλανδός της Φεράρι και ο Μαξ να εγκαταλείψουν άμεσα, τη στιγμή που ο Μπότας την γλίτωσε.
Ο εκπληκτικός, στις κατατακτήριες δοκιμές, Φερνάντο Αλόνσο που εκκινούσε 7οςακούμπησε με τον Μάσα στην αρχή και έπεσε 11ος, ενώ η εκπληκτική Φορς Ίντια έβλεπε του Πέρεζ και Οκόν να φιγουράρουν στην 5η και τη 6η θέση, δείχνοντας ξεκάθαρα πως αυτή τη στιγμή είναι η 4η δύναμη στο γκριντ.
Και μπροστά, ο Φέτελ άνοιγε τη διαφορά του στα 2.5 δευτερόλεπτα, δείχνοντας πως φέτος το Αλογατάκι της Φεράρι δεν τρέχει απλά.
Καλπάζει…
Ώρα για διάλειμμα, ώρα για πιτ στοπ
Στον 15ο γύρο ο Σεμπάστιαν Φέτελ ήταν ο πρώτος που μπήκε στα πιτ και έβαλε εκ νέου τη μαλακή γόμα, με τον Χάμιλτον να κάθεται 6 ολόκληρα περάσματα εκτός και όταν μπαίνει να τροποποιεί την στρατηγική του και να βάζει την μέση, δημιουργώντας ερωτήματα αναφορικά με το αν θα ξαναμπεί στο μποξ του ή όχι.
Ο Μπότας μπήκε στον 27ο γύρο κι έβαλε και αυτός τη μέση γόμα- αφού πρώτα είχε παίξει καλά το ρόλο του να καθυστερήσει τον Φέτελ, με τον τετράκις παγκόσμιο πρωταθλητή να τον περνάει με ασύλληπτο τρόπο- και βγήκε εύκολα μπροστά από τον 4ο Ρικιάρντο, ο οποίος εντελώς «αθόρυβα» με την Ρεντ Μπουλ βρισκόταν στις παρυφές του βάθρου.
Τα (πολύ) ωραία, όμως, ήταν μπροστά μας…
Ένα εικονικό αυτοκίνητο ασφαλείας κάνει πραγματικότητα τη μάχη
Στον 35ο γύρο ο Φαντούρν πήγε να περάσει στη ευθεία εκκίνησης- τερματισμού τον Μάσα, όμως βλακωδώς έπεσε πάνω του και εγκατέλειψε δίπλα ακριβώς από την αγωνιστική γραμμή και το εικονικό αυτοκίνητο ασφαλείας «μπήκε» άμεσα στην πίστα.
Εκεί οι άνθρωποι της Μερσέντες βρήκαν την ευκαιρία να τραβήξουν εκ νέου μέσα τον Χάμιλτον, βάζοντάς του τη μαλακή γόμα στον 37ο γύρο και «αναγκάζοντας», σχεδόν, τη Φεράρι να βάλει στον επόμενο μέσα τον Φέτελ για τη μέση.
Στην έξοδο του Γερμανού από τα πιτ οι δυο τους ήρθανε… πολύ κοντά, με τον Σεμπ να κρατάει την πρωτοπορία. Όμως, μετά από 3 γύρους μ’ ένα καλά υπολογισμένο προσπέρασμα στον 42ο γύρο ανέκτησε την πρωτοπορία και άρχισε ν’ ανοίγει ολοένα και περισσότερο τη διαφορά του από τον Φέτελ. Στο μεσοδιάστημα, ο Βάλτερι Μπότας είχε «προλάβει» να δει τον κινητήρα της Μερσέντες να παραδίδει πνεύμα και να εγκαταλείπει, ενώ βρισκόταν στην 3η θέση.
Από κει και πέρα, το μόνο που έμενε να φανεί τι θα γίνει με τη μαλακή γόμα του Λιούις: θ’ άντεχε μέχρι τέλους ή όχι;
Ο παγκόσμιος πρωταθλητής επέστρεψε χάρη στην… Μερσέντες
Στου εναπομείναντες γύρους μέχρι το πέσιμο της καρό σημαίας τα ελαστικά του Βρετανού όχι απλά άντεξαν, αλλά του έδωσαν και τη δυνατότητα να «γράψει» τον ταχύτερο γύρο μόλις 4 περάσματα πριν από το φινάλε. Έτσι, ο Χάμιλτον επέστρεψε στις νίκες, έφτασε τις 55 στην καριέρα του και απέδειξε στην πράξη πως αν θέλει η Φεράρι να επιστρέψει στο θρόνο μετά από μια ολόκληρη δεκαετία θα πρέπει να περάσει πάνω από το αγωνιστικό του «πτώμα».
Πίσω του ο Σεμπάστιαν Φέτελ ξέρει πως έχασε ένα grand prix το οποίο έμοιαζε δικό του για το μισό αγώνα τουλάχιστον, όμως τουλάχιστον διατήρησε την πρωτοπορία στη βαθμολογία.
Τρίτος ήταν ο Ντανιέλ Ρικιάρντο, ο οποίος βλέπει, ωστόσο, τη διαφορά της Ρέντ Μπουλ από Μερσέντες και Φεράρι να μεγαλώνει ολοένα και περισσότερο αγώνα με τον αγώνα, ενώ οι Φορς Ίντια τρύπησαν τον τετράτροχο ουρανό τους, με το 4-5 στην Ισπανία (Πέρεζ και Οκόν).
Χούλκενμπεργκ, Βερλάιν, Σάινθ, Κβίατ και Γκροζιάν τερμάτισαν εντός της βαθμολογούμενης δεκάδας, από την οποία απουσίαζε ξανά ο συγκινητικός Αλόνσο (που τουλάχιστον είδε την ΜακΛάρεν του να τερματίζει για πρώτη φορά φέτος), αλλά και ο Μάσα της απογοητευτικής Γουίλιαμς.
Ο Λιούις, λοιπόν, είναι και πάλι εδώ. Μπορεί να μην είναι το ακλόνητο φαβορί που όλοι πιστεύαμε πως θα είναι φέτος- καθώς η Φεράρι έχει κάνει πραγματικά άλματα προόδου-, όμως έχει κάθε δικαίωμα να πιστεύει πως το 4ο προσωπικό του στέμμα δε θ’ αποδειχθεί όνειρο απατηλό.
Εκτός, βέβαια, κι αν φροντίσει ο Φέτελ να το μετατρέψει σ’ εφιάλτη…