Γράφει ο Σταμάτης Μουρελής
Ασχολούμαι με το ρεπορτάζ του ΑΡΗ εδώ και 27 σχεδόν χρόνια, έχοντας ζήσει αρκετές διοικήσεις που πέρασαν από τον «ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑ». Δυστυχώς ελάχιστες ήταν αυτές που άφησαν έργο, έδωσαν τίτλους και κυρίως όταν αποχώρησαν είδαν δημιουργήσει μία κατάσταση στην ομάδα, η οποία θα μπορούσε να λειτουργήσει αρμονικά.
Μία διοίκηση που κρίνεται ως πετυχημένη είναι σαφέστατα αυτή της «ΓΕΝΕΣΙΣ» που αποτελούνταν από γνωστούς Αρειανούς. Βοήθησε την ομάδα να ξεκινήσει από το… μηδέν χωρίς χρέη, έφερε τίτλους και έφτασε να παίζει η ομάδα στην Euroleague. Στην πορεία κάτι βγήκε εκτός πορείας και φτάσαμε σε ένα σημείο η ομάδα να έχει αρκετά χρέη και να βρίσκει την λύση στον Λάσκαρη ο οποίος όταν ήρθε, είχε χρήματα. Βέβαια μετά αποδείχθηκε πως αυτά υπήρχαν μόνο σε ηλεκτρονική μορφή με τις γνωστές συνέπειες.
Όταν ξεκινούσα το ρεπορτάζ, έζησα την εποχή Καρακίτσου και Σερπάνου (οι νέοι ας τους γκουγκλάρουν για να μάθουν ποιοι είναι οι συγκεκριμένοι κύριοι), όπου η ομάδα έφτασε στο χειρότερο σημείο της ιστορίας της, σε οικονομικό και αγωνιστικό επίπεδο.
Και φτάσαμε στο σήμερα, όπου μία ομάδα ανθρώπων ανέλαβε ως διοίκηση Πρωτοδικείου την ΚΑΕ και την δύσκολη αποστολή να την κρατήσει ζωντανή, γιατί πραγματικά αν δεν έμπαιναν μετά την… προεδρία Γουλιέλμου, ο ΑΡΗΣ δεν θα υπήρχε τουλάχιστον με την σημερινή μορφή του.
Πήραν πάνω τους χρέη 5,5 εκ. ευρώ, ban από 20 παίκτες, χρέη σε σπίτια, εστιατόρια και οπουδήποτε μπορεί να φανταστεί κανείς. Μέσα σε αυτή την ομάδα μπήκε ένας άνθρωπος ο οποίος ήταν γνωστός Αρειανός επιχειρηματίας ο οποίος παρότι δεν ήταν αναγκασμένος θεσμικά, ο Αρβανίτης για παράδειγμα ως πρόεδρος του ΑΣ θεσμικά είναι αναγκασμένος να κάνει κάποιες κινήσεις, να μπει και να βάλει τα χρήματα του, να τα πετάει σε έναν… κουβά χωρίς καμία διασφάλιση πως θα τα πάρει πίσω.
Ο Αχιλλέας Ρουσιαμάνης αποφάσισε να βοηθήσει όχι για να γίνει γνωστός, ο ίδιος μάλιστα στην αρχή δεν ήθελε καν να γράφουμε το όνομα του, αλλά γιατί αγαπάει την ομάδα. Και τα πρώτα χρόνια κύλησαν όπως θα ήθελε ο ίδιος. Μείωση των χρεών, αγωνιστική ανάκαμψη της ομάδας που κάποτε πάλευε για την παραμονή και έφτασε στο σημείο να παίζει μικρό τελικό για την 3η θέση και να προκρίνεται στους «12» του Eurocup. Αυτή η διοίκηση έφτασε στο σημείο να… σβήσει τα χρέη προς τρίτους και να μειώσει αυτά προς το Κράτος σε διαχειρίσιμο επίπεδο.
Και φτάσαμε στο σήμερα όπου σε μία χρονιά που δεν ξεκίνησε καλά από αγωνιστικής πλευράς, να αρχίσουν ήδη από τον Οκτώβριο οι πρώτοι «μπούλοι» και κουβέντες όπως «αν δεν μπορείς φύγε». Σε σημείο να γίνει ότι έγινε τις προηγούμενες ημέρες που οδήγησαν στην αποχώρηση Ρουσιαμάνη.
Σε μία εποχή όπου αρκετές ομάδες στο μπάσκετ διοικούνται από επιχειρηματίες-οπαδούς οι οποίοι βάζουν εκατομμύρια χωρίς να υπολογίζουν τις ζημιές, στον ΑΡΗ κάποιοι, μικρή μερίδα αλλά φωνακλάδες, αποφάσισαν πως αυτός που βάζει χρήματα χωρίς κανένα όφελος και είναι Αρειανός, δεν είναι αρκετός για την ομάδα και πρέπει να φύγει. Όχι με βάση κριτική και επιχειρηματολόγια αλλά κραυγές και ύβρεις. Προς τον ίδιο και τους συνεργάτες του. Και ξαφνικά όταν αυτός δεν το δέχεται αυτό, να τον βρίζουν δηλαδή, αποφασίζει να φύγει, τότε προσπαθούν να ανακαλύψουν άλλους λόγους, να πουν πως πηδάει από… καράβι για να διώξουν από πάνω τους τις ευθύνες.
Πηδάει από το… καράβι το οποίο ο ίδιος έσωσε δηλαδή. Ένα… καράβι που έχει μπει πλέον σε ήρεμα νερά. Γιατί αυτή την στιγμή η ΚΑΕ είναι λειτουργική σε όλα τα επίπεδα, διαθέτει τμήμα μάρκετινγκ το οποίο έφερε έσοδα που δεν περίμενε κανείς και οι τάσεις είναι αυξητικές. Γιατί απλά αυτή η διοίκηση, του Αχιλλέα, του Λευτέρη και του Χάρη, κατάφεραν να διώξουν την… λάσπη και την βτωμιά από το τεράστιο «brand name» του ΑΡΗ και να τον κάνουν και πάλι ελκυστικό για τις μεγάλες εταιρίες.
Ο Ρουσιαμάνης δεν είναι ο ΑΡΗΣ, αλλά ο Αχιλλέας είναι ΑΡΗΣ. Αγαπάει την ομάδα και στεναχωριέται όπως κάθε οπαδός όταν χάνει. Επενδύσει χρόνο και χρήμα χωρίς όφελος, χωρίς να είναι ιδιοκτήτης, γιατί θεωρεί πως είναι καθήκον του ως οπαδός να βοηθήσει την ομάδα. Όσο μπορεί ο ίδιος. Ο ΑΡΗΣ δεν θα πεθάνει χωρίς τον Ρουσιαμάνη, αλλά ο ΑΡΗΣ έχει ανάγκη τον Αχιλλέα, που θα βάλει τα λεφτά του, τον χρόνο του, που θα… χαλαστεί όταν η ομάδα θα χάσει, που θα χαρεί όταν η ομάδα θα κερδίσει. Που θα είναι δίπλα όταν θα χρειαστεί, πριν τώρα ή μετά, αν χρειαστεί.
Υ.Γ.: Φυσικά και πρέπει να γίνεται κριτική σε κάθε διοίκηση. Αλλά καλοπροέραιτη με επιχειρήματα και γεγονόνα. Όχι μα βάση… καφενειακές συζητήσεις, χωρίς αποδείξεις.
Υ.Γ1: Η χρονιά οικονομικά βγαίνει και χωρίς την στήριξη του Ρουσιαμάνη. Γιατί αυτός και τα υπόλοιπα μέλη της διοίκησης έχουν δημιουργήσει μία υποδομή που μπορεί να… τρέξει στην ομάδα.
Υ.Γ2: Προσωπική εκτίμηση πως θα γυρίσει, δίνω να περάσει ένα δεκαήμερο ώστε να ηρεμήσει και ο ίδιος.
Υ.Γ3: Ο μεταγραφικός σχεδιασμός δεν αλλάζει, ο ΑΡΗΣ ψάχνει τα «πεντάρι» και αν βρεθεί ο κατάλληλος τότε ο Καστρίτης θα κάνει την αλλαγή.