Η είδηση της επιστροφής του ΑΡΗ στο Eurocup, χαροποίησε τόσο τους φιλάθλους του, όσο και αρκετούς φιλάθλους ανά την Ευρώπη που θυμούνται και έχουν παρακολουθήσει μεγάλες στιγμές από αυτή την ομάδα.
Και είναι φανερό πόσο πολύ έλειπε από τον οργανισμό ΑΡΗ όλο αυτό, κάτι που οδήγησε τους διοικούντες στο να προχωρήσουν σε ένα ρίσκο. Αυτό της συμμετοχής της ομάδας στη δεύτερη τη τάξει Ευρωπαϊκή διοργάνωση της Euroleague.
Λίγο-πολύ με τις ανακατατάξεις στην Ελλάδα και τα πήγαινε-έλα ομάδων από το Eurocup στη FIBA, ο ΑΡΗΣ πήρε τη πολυπόθητη θέση στο Eurocup.
Κάποιοι ισχυρίζονται ότι το πιο εύκολο της υπόθεσης ήταν το να πάρεις μέρος στο Eurocup και το πιο δύσκολο το να εκμεταλλευτείς σωστά, οικονομικά και εμπορικά τα όσα σου προσφέρει.
9 εντός έδρας αγώνες, 18 συνολικά αγωνιστικές, με τις ημέρες στα μέσα της εβδομάδας να αποκτούν πραγματικό νόημα.
Κατανοώ τους προβληματισμούς αναφορικά με το μέγεθος του ρίσκου που παίρνει ο ΑΡΗΣ. Η άποψη μου, όπως έχω ξαναπεί και στο Novibet AllAboutARIS TV είναι ότι θα προτιμούσα μια μεταβατική χρονιά στο BCL και έπειτα πλάνο Eurocup, αλλά οι “Κιτρινόμαυροι” δεν είχαν επιλογή και έπεσαν στα βαθιά νερά.
Θα ξεκινήσουν δίκαια με τον χαρακτηρισμό “underdogs”, γιατί επιστρέφουν στην Ευρώπη μετά από χρόνια και σίγουρα το μπάτζετ τους θα είναι υποδεέστερο από τις υπόλοιπες ομάδες. Ακούγεται κλισέ αλλά η αλήθεια είναι ότι μιλάμε για ομάδα αουτσάιντερ με περιρρέουσα ατμόσφαιρα πρωταθλητή!
Αλλά τα μπάτζετ ως αριθμοί, δε παίζουν και κανένα ρόλο. Ο ΑΡΗΣ το έχει δείξει δύο φορές στο εγχώριο πρωτάθλημα και θα προσπαθήσει να το δείξει και στο Eurocup.
Οι “Κιτρινόμαυροι” λειτουργούν εδώ και δύο χρόνια κάτω από τα ραντάρ, παίρνουν παίκτες υψηλότερης αξίας απ’ ότι πληρώνουν και η πραγματική αξία του ρόστερ φαίνεται… στο ύψος των συμβολαίων που βρίσκουν οι παίκτες τη νέα σεζόν.
Καύσωνας… διαρκείας!
Προσωπικά, δε θυμάμαι τέτοια αναμονή τα τελευταία χρόνια για τη κυκλοφορία των διαρκείας. Η ΚΑΕ ξεκάθαρα λειτούργησε πάνω από τις δυνατότητες της, δημιούργησε ένα κλίμα περί ελκυστικών τιμών και πακέτων και σε συνδυασμό με τη συμμετοχή στο Eurocup, υπάρχει δίψα για τον ΑΡΗ.
Τη πρώτη ώρα της ανακοίνωσης, έπεσαν δύο φορές οι σέρβερ της ιστοσελίδας της ΚΑΕ. Τη πρώτη μέρα της κυκλοφορίας των διαρκείας, έφυγαν 200 “καρτελάκια”.
Η σταδιακή ολοκλήρωση του ρόστερ και ο αριθμός των ανθρώπων που αγοράζουν διαρκείας παραδοσιακά τον Αύγουστο, μετά από δώρο καλοκαιριού και διακοπές, θα εκτοξεύσει αυτόν τον αριθμό.
Ναι, πραγματικά το πιστεύω. Ναι, οι εποχές είναι πραγματικά δύσκολες, αλλά εδώ υπάρχει κάτι. Εκτός από τον καύσωνα έξω, υπάρχει και ένας… θερμός εναγκαλισμός με τη φετινή προσπάθεια.
Υπάρχει μια προσπάθεια που όμοια της εγώ δε θυμάμαι στα χρονικά του ΑΡΗ. Τρία διαφορετικά πακέτα, δόσεις, εκπτώσεις και μια οργανωμένη προσπάθεια. Το μόνο που δεν έχει κάνει η ΚΑΕ φέτος, είναι να τα φέρνει και σπίτι.
Πέρα από την όποια προσπάθεια κάνουν οι άνθρωποι που στηρίζουν οικονομικά την ομάδα, όσο αυξάνεται ο αριθμός των διαρκείας, τόσο μεγαλύτερο μαξιλαράκι ασφαλείας βάζει και ο κόσμος σε αυτή τη προσπάθεια.
Άπαντες γνωρίζουν ότι προσπαθώντας ταυτόχρονα να εξοφλήσεις πιστωτές, να διευθετήσεις χρέη προς το δημόσιο, να λειτουργήσεις με σεβασμό τον οργανισμό ΑΡΗ και να προοδεύσεις αγωνιστικά, χρειάζεται στιβαρό πλάνο και πίστη σε αυτό που κάνεις.
Κάπως έτσι, οι “Κιτρινόμαυροι” βλέπουν με αισιοδοξία τη νέα σεζόν. Αγωνιστικά έχει ενδιαφέρον αυτό που σχεδιάζεται αυτό το χρονικό διάστημα, αλλά με μισό ρόστερ, δε θα σας κουράσω… από Ιούλιο.
Υ.Γ. Η «φωτιά» με τον Μπράμπετς, έσβησε αρκετά αργότερα απ’ ότι θα έπρεπε. Ναι, όλα πωλούνται όλα αγοράζονται ξεκάθαρα στο ποδόσφαιρο. Απλά υπάρχουν κόκκινες γραμμές, μέσα Ιουλίου, για τον πιο σταθερό σου παίκτη, πυλώνα της άμυνας σου, βασικό με την Εθνική Τσεχίας και με συμβόλαιο ως το 2026. Εννοείται ότι δεν μπαίνω στη τσέπη κανενός, αλλά τα οφέλη από μια τέτοια κίνηση, ήταν, είναι και θα είναι μηδαμινά.
Πολλά και καθημερινά, φυσικά στο Twitter.
Φωτογραφία: Eurokinissi