Σε κάποια άλλη χώρα, οι παράγοντες του μπάσκετ θα χρησιμοποιούσαν την εικόνα του γεμάτου Αλεξανδρείου για να βοηθήσουν στην άνοδο του αθλήματος. Όχι όμως στην Ελλάδα…
Γράφει ο Σταμάτης Μουρελής
Για μία ακόμα φορά ο Αρειανός έδειξε γιατί είναι παράδειγμα προς μίμηση όσον αφορά την αγάπη του και την στήριξη του προς την ομάδα. Παρά την πίκρα από την ήττα της ποδοσφαιρικής ομάδας αλλά και την γενικότερη αρνητική ατμόσφαιρα που επικρατεί μετά την τραγωδία στα Τέμπη, 5.000 οπαδοί του ΑΡΗ βρέθηκαν στο «Nick Galis Hall» για να στηρίξουν την ομάδα τους στο ντέρμπι με το Περιστέρι.
Για 33 λεπτά έβλεπαν τα διαιτητικά… όργια από τους Τσολάκο και Κατραχούρα σε βάρος του ΑΡΗ αλλά μπορούσαν να συγκρατήσουν την οργή τους. Στο 32:58 του αγώνα ένα αντιαθλητικό που είδε όμως μόνο η Τσαρούχα οδήγησαν στο να πέσει ένας αναπτήρας στον αγωνιστικό χώρο.
Κάποιοι μάλλον θα περίμεναν χειρότερα και έτσι από την στιγμή που δεν τους βγήκε το πλάνο, προχώρησαν σε μία ακραία αλλά και δοκιμασμένη λύση. Η Τσαρούχα μόλις άκουσε ένα σύνθημα για την διαιτησία αποχώρησε, ζητώντας την εκκένωση του γηπέδου. Η συνέχεια είναι γνωστή, η εν λόγω κυρία παραβίασε τον κανονισμό όσον αφορά την εκκένωση του γηπέδου, επικαλέστηκε πως κάποιος την έφτυσε και τον COVID για να μπορέσει να δικαιολογήσει την απόφαση της.
Ο ΑΡΗΣ έκανε ένσταση, η Αστυνομία δεν αναλάμβανε την ευθύνη της εκκένωσης κα τελικά ο κόσμος του ΑΡΗ αποχώρησε με το Περιστέρι να κερδίζει στις λεπτομέρειες.
Αυτό που με πείραξε δεν είναι η ήττα, αφού η εκκένωση, η συμπεριφορά προς τον ΑΡΗ των 22 τίτλων, του «ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑ» και της τεράστιας φανέλας με το Νο6 που είναι στην οροφή του Αλεξανδρείου. Αυτό που με χάλασε είναι πως αυτοί που διοικούν το μπάσκετ δεν θέλουν το καλό του αθλήματος, δεν θέλουν άνοδο αλλά μιζέρια και πρωτάθλημα με ομάδες που δεν ξέρει κανείς ποιος είναι ο μεγαλομέτοχος, άλλες που αφήνουν χρέην και διαλύονται, άλλες που παίζουν με άλλα ΑΦΜ.
Και το χειρότερο είναι πως δεν μας αφήνουν να χαρούμε τον ΑΡΗ μας. Την ομάδα που πέρασε τα τελευταία χρόνια από χίλια κύματα… χάρη σε ορισμένους αλεξιπτωτιστές που ήρθαν και παρέδωσαν χάος και χρέη. Που πήγαιναν στα συμβούλια του ΕΣΑΚΕ και έλεγαν ανέκδοτα και έτσι τα υπόλοιπα μέλη της Λίγκας δεν ένιωθαν καμία απειλή. Οπότε οι μέρες περνούσαν ωραία για τους συγκεκριμένους, την ώρα που ο Αρειανός δεν μπορούσε να κοιμηθεί λόγω του κινδύνου υποβιβασμού.
Αυτά τα χρόνια πέρασα, ήρθε μία νέα διοίκηση που προσπαθεί και έχει καταφέρει να συμμαζέψει την κατάσταση, να μειώσει τα χρέη και να κάνει βήματα προόδου στο αγωνιστικό. Σε τέτοιο σημείο που να μιλάμε πλέον για τετράδα.
Ο Αρειανός πηγαίνει στο Παλέ με το χαμόγελο, γιατί ξέρει πρώτα πως θα δει καλό μπάσκετ, μία ομάδα που παλεύει ως το τέλος και νίκες.
Αλλά αυτή την χαρά κάποιοι θέλουν να του την στερήσουν. Όπως η Βάσω Τσαρούχα στον αγώνα με το Λαύριο, όπου τελικά το σχέδιο δεν προχώρησε, οπότε το δοκίμασε πάλι με το Περιστέρι. Και ανάγακσε 5.000 οπαδούς του ΑΡΗ να αποχωρήσουν από το γήπεδο. Την ώρα δηλαδή που κάποιοι ανάβουν λαμπάδες αν έχουν 500 άτομα στο γήπεδο τους, στο Παλέ που έχει 5.000 ο κόσμος φεύγει γιατί τον… διώχνουν.
Άνθρωποι που λένε πως εργάζονται για το καλό του μπάσκετ αλλά κάνουν το αντίθετο. Κάποιοι που δεν τους αρέσει ο ΑΡΗΣ να είναι δυνατός και να τους χαλάει την… πιάτσα, τις συμφωνίες για το πως θα μοιρασουν το τηλεοπτικό και τις θέσεις της Ευρώπης. Τους… χαλάει που γεμίζει το Παλέ, ζηλεύουν μιας και θα ήθελαν να είναι έστω και ένα ματς στην θιέση του Αρβανίτη, του Ρουσιαμάνη, του Καστρίτη, του Σιγάλα.
Είναι ξεκάθαρο το μήνυμα που στάλθηκε την Κυριακή στο Παλέ: «Κάτσε στα χαμηλά ΑΡΗ και μην σηκώνεις κεφάλι.
Η νέα εποχή της Ομοσπονδίας, θυμίζει την παλιά και το «καθεστώς» Βασιλακόπουλου, με τον κ. Λιόλιο να είναι ανακόλουθος σε όλες τις εξαγγελίες του περί διαιτητών που θα πάνε σπίτι τους, αν ένα παιδάκι κλάψει. Η ΚΕΔ δεν υπάρχει, κανείς δεν ξέρει ποιος κάνει κουμάντο, ποιος προωθεί διαιτητές και ποιος τους τιμωρεί, ενώ ο ΕΣΑΚΕ απλά… κοιτάει.
Ο ΑΡΗΣ καλείται για άλλη μία φορά να… ξεφτιλίσει το σάπιο σύστημα, όπως έκανε και πέρυσι με την περίφημη άδεια συμμετοχής στο πρωτάθλημα. Όπου τα… παπαγαλάκια έλεγαν για -5, -7, -24 και στο τέλος, όλες οι ομάδες βγήκαν αθώες.
Ο δρόμος είναι δύσκολος, ο ΑΡΗΣ ξέρει ποιοι είναι οι εχθροί του και καλείται να παραμείνει πιστός στο πλάνο του. Η διοίκηση, ο προπονητής και κυρίως ο κόσμος. Στήριξη και μόνο στήριξη. Και όταν «καθαρίσει» από τα χρέη, τότε καλείται να βάλει στόχους ρεαλιστικούς.
Να κάνει ότι και η Τενερίφη η οποία τα τελευταία χρόνια στοχεύει κυρίως στις ευρωπαικές διοργανώσεις και έχει κατακτήσει δύο φορές του BCL, κερδίζοντας χρήματα τα οποία φυσικά επενδύει για να μπορέσει να φτάσει στο επίπεδο της Ρεάλ και της Μπαρτσελόνα.
Σε μία κανονική χώρα, η Τσαρούχα δεν θα ξανασφύριζε αγώνα μπάσκετ, ο πρόεδρος της ΚΕΔ θα είχε παραιτηθεί, ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας θα έπαιρνε θέση για το ζήτημα, η Λίγκα επίσης. Αλλά είπαμε σε μία κανονική χώρα, όχι στην Ελλάδα…
Υ.Γ.: Το Περιστέρι αδικεί την προσπάθεια του με την… προστασία που έχει από τους διαιτητές. Κρίμα γιατί πάντα ήταν μία συμπαθητική ομάδα, ακόμα και τα χρόνια που είχε «εξαφανιστεί» από την 1η κατηγορία…