Είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε από κοντά δύο δυνατά φιλικά, επιπέδου Basket League ή τώρα πια… Stoiximan GBL. Ασχολίαστη η αλλαγή ονόματος στο προϊόν και όχι η ποιότητα του. Θα μας πάρει πέντε κείμενα να μιλήσουμε γι’αυτό, ας αφοσιωθούμε λίγο στο αγωνιστικό.
Όποιος είναι σε θέση να αποθεώσει ή να απογοητευτεί από την ομάδα, μετά από 80 λεπτά, θα πρέπει να το ξανασκεφτεί. Είναι λες και είδαμε μικρά teaser σε αυτά τα δύο παιχνίδια, αλλά το μισό cast των πρωταγωνιστών της σειράς δεν έχει ξεκινήσει ακόμα τα γυρίσματα.
Είμαστε πάντως σε θέση να σχολιάσουμε μερικά πράγματα. Για πρώτη φορά, στα χαρτιά, ο ΑΡΗΣ Midea έχει ένα γεμάτο οπλοστάσιο στη περιφέρεια. Είναι φανερό ότι εκεί είναι το δυνατό όπλο των “Κιτρινόμαυρων” φέτος. Έχει χτιστεί ένα ρόστερ το οποίο σουτάρει, από τις θέσεις 1 ως 4.
Τι σημαίνει αυτό; Ότι οι αντίπαλες άμυνες δεν θα περιορίζονται μόνο στον Τολιόπουλο, τον Γκάλινατ και δευτερευόντως σε Χάρελ, Μπλούμπεργκς. Κι όπως είδαμε και πέρσι, η χρονιά είναι τεράστια και όλοι οι παίκτες του ρόστερ θα πάρουν τις ευκαιρίες τους. Δεν υπάρχουν… διακοσμητικοί. Είναι αρκετά απλό: Τα δίνεις όλα; Παίζεις.
Και αυτό είναι το νόημα φέτος, όπου ο πιο μεγάλος παίκτης του ρόστερ είναι ο 30χρονος Μποχωρίδης και ακολουθεί ο 29χρονος Γκιουζέλης. Ναι ίσως να υστερεί σε εμπειρία το ρόστερ, αλλά υπερκαλύπτεται από δίψα για διάκριση και θέληση για βελτίωση.
Και δεν είναι λόγια του αέρα αυτά. Οι παίκτες βλέπουν, συζητούν, μαθαίνουν και μετά κάνουν τις επιλογές τους. Οι παίκτες που πέρασαν από τον ΆΡΗ τα τελευταία χρόνια, πολλαπλασίασαν τους μισθούς τους. Γιατί; Γιατί για ένα χρόνο δούλεψαν υπερβολικά πολύ. Οι προπονήσεις των “Κιτρινόμαυρων” είναι πιο δυνατές από τους αγώνες.
Δεν μπορεί κανείς να κάνει προβλέψεις για τη νέα σεζόν. Ο όμιλος στο Eurocup είναι καυτός, γιατί έχει και φαβορί για τον τίτλο και διψασμένες ομάδες και πληγωμένες από πέρσι. Τα δύο φιλικά έδειξαν ότι η ορχήστρα κάνει τις πρόβες της ακόμα, αλλά το μιούζικαλ έχει προοπτικές.
Οφείλουμε πάντως να παραδεχθούμε ότι για ακόμα ένα καλοκαίρι η αγορά δεν ήταν εύκολη, αλλά ο Γιάννης Καστρίτης επέλεξε αρκετά project με μεγάλο ενδιαφέρον.
Η τεράστια κουβέντα έγινε για τις θέσεις των ψηλών. Σε ένα μπάσκετ που αλλάζει και όλοι ψάχνουν πεντάρια με σουτ, μερικές ασίστ, ριμπάουντ και ταχύτητα, η επιλογή παίκτη δεν είναι και τόσο επιλογή. Είναι… δημοπρασία. Λίγα τα εκθέματα, πολλοί οι αγοραστές.
Λέμε ότι ο ΑΡΗΣ Midea είναι ομάδα Eurocup, αλλά έχει υποπολλαπλάσιο μπάτζετ από τους ανταγωνιστές του. Άπαντες, όπως και ο προπονητής και το σταφ, ήθελαν ψηλό επιπέδου Eurocup, με εμπειρία από Ευρώπη και όλα τα παραπάνω στοιχεία. Να το μεταφράσουμε σε συμβόλαιο αυτό; Δεν μπορεί να δώσει τόσα ο ΑΡΗΣ. Το φράγμα των 200 χιλιάδων ξεπεράστηκε μόνο για τον Βασίλη Τολιόπουλο.
Δεν ξέρει κανείς τι κατάληξη θα έχει ο Μπανκς στο αγωνιστικό, αλλά είναι μια αρκετά σοβαρή περίπτωση ψηλού. Σίγουρα δεν είναι ο καλύτερος της αγοράς, όμως είναι κατάλληλος γι’αυτά που ζητάει αγωνιστικά ο κόουτς.
Στα μέσα του Ιουλίου καταλάβαμε όλοι πόσο θα τραβήξει η υπόθεση του ψηλού. Προτάθηκαν πολλοί παίκτες που η αξία τους δεν αντικατόπτριζε τα χρήματα που ζητούσαν, γιατί η αγορά ψηλών είχε τρομερή ζήτηση και λίγη προσφορά.
Απορρίφθηκαν με συνοπτικές διαδικασίες γιατί ο άνθρωπος που ηγείται της τεχνικής ηγεσίας της ομάδας, είναι… τελειομανής. Περίμενε υπομονετικά τα Summer League, είναι επιλογές του να βρίσκουν συμβόλαιο Two-Way στο ΝΒΑ.
Το συμπέρασμα είναι ότι δεν έψαξε δικαιολογίες, όπως τόνισε ότι και κανείς από το ρόστερ του δεν θα σταθεί ποτέ σε τραυματισμούς και δυσκολίες στην προετοιμασία.
Πάντως, η κέντα της μεταγραφικής περιόδου έγινε με τον Τρέι Γούντμπερι. Στα ραντάρ του προπονητή από την άνοιξη, αλλά τον Ιούνιο δεν έβλεπε την Ελλάδα. Βρήκε καλύτερα λεφτά αλλού. Η Τσέμνιτς όμως αποφάσισε να σπάσει το συμβόλαιο του και ενός ακόμα ψηλού. Και έτσι ο Μάιλς άνοιξε την πόρτα της εξόδου και ο Αμερικανός all around γκαρντ, έκανε την είσοδο του στο Παλέ, όπου ελπίζουμε να τον δούμε στο φιλικό με την Χάποελ.
Aggresive άμυνα, ποικιλία στην επίθεση, γεμάτο Nick Galis Hall και Άγιος ο Θεός (στο κομμάτι των τραυματισμών). Ευελπιστώ μέσα στο επόμενο δεκαήμερο, εφόσον δούμε και λίγο Χοτζ και Γούντμπερι, να είμαστε σε θέση να αναλύσουμε και λίγο παραπάνω το αγωνιστικό. Στα χαρτιά μπορούμε και τώρα, αλλά ας το δούμε λίγο στη πράξη.
ΥΓ Το ελληνικό πρωτάθλημα μπάσκετ συνεχίζει τον «ψυχρό πόλεμο» του. Οι δύο ομάδες της Αθήνας βρίσκονται σε ράλι… εξοπλιστικών προγραμμάτων. Έπεσε στα μάτια μου πάλι η συζήτηση για salary cap στην Ελλάδα. Θα βάλω τρεις τελείες για να φτάσετε εσείς στο συμπέρασμα, μη γράφω τα αυτονόητα.