Ο ΑΡΗΣ κέρδισε το ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ, σε ένα Αλεξάνδρειο από τα… παλιά καλά χρόνια. Την ώρα που τα γήπεδα της Basket League είναι σχεδόν άδεια, στο «Nick Galis Hall» οι… Γαλάτες αντιστέκονται.
Πάνω από 5.500 οπαδοί του ΑΡΗ γέμισαν από άκρη ως άκρη το Παλέ. Εικόνα που θύμισε άλλες εποχές, όταν οι «κίτρινοι» διεκδικούσαν τίτλους ή αγωνίζονταν στην Euroleague. Αλλά τώρα δεν συνέβαινε κάτι από τα δύο. Ήταν ένα ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ, ένα ιδιαίτερο παιχνίδια για πολλούς λόγους, πέρα από τις τέσσερις γραμμές.
Ο κόσμος του ΑΡΗ περίμενε αυτό τον αγώνα. Όχι μόνο γιατί έπαιζε με τον ΠΑΟΚ. Αλλά για να τιμήσει την μνήμη του Άλκη και να ζητήσει από την δικαιοσύνη να λάμψει και να τιμωρήσει τους δολοφόνους του. Μέσα σε κόσμια πλαίσια και με τον τρόπο που μόνο αυτός γνωρίζει. Έτσι πέρασε ένα ντέρμπι με 5.500 οπαδούς, χωρίς να πέσει το παραμικρό μέσα στο γήπεδο, να μην υπάρξει καμία εστία έντασης, παρά τις προκλήσεις. Την ίδια ώρα που βλέπουμε σε μισοάδεια γήπεδα, επεισόδια και… ντου σε πάγκους, στο κατάμεστο Παλέ δεν έγινε το παραμικρό.
Εκτός φυσικά από τα εκατοντάδες χαρτάκια τα οποία έδωσαν μία μοναδική εικόνα, προκαλώντας ανατριχίλα σε όλους ήταν μέσα στο γήπεδο ή έβλεπαν τον αγώνα από την τηλεόραση. Το τελετουργικό το οποίο λατρεύτηκε σε όλο τον πλανήτη (αξίζει να δείτε βίντεο με αντιδράσεις Αμερικάνων στο youtube) και υμνήθηκε από την Euroleague, στην Ελλάδα… κυνηγήθηκε δυστυχώς από τους «φωστήρες» του ελληνικού μπάσκετ. Αυτούς που μάλλον προτιμούν άδεια γήπεδα και ντου σε πάγκους, παρά αυτό που ζήσαμε όλοι στο Παλέ.
Μάλλον γιατί πολύ απλά… ζηλεύουν αφού στα δικά τους γήπεδα, όπου παίζουν οι ομάδες τους, δεν θα το ζήσουν ποτέ. Αυτή είναι η αλήθεια όσο και αν πονάει. Αυτό που ζει ο Αρειανός στο Παλέ, που έζησε κόντρα στον ΠΑΟΚ, τα χαρτάκια, την ατμόσφαιρα, τα συνθήματα, δεν θα ζουν οι άλλοι σε όλη την ζωή τους. Όπως λέει και ο λαός «μια νύχτα από την δική μας, ολόκληρη η ζώη σας».
Πάμε και στο αγωνιστικό. Θα σταθώ σε τρεις παίκτες που έκριναν τον αγώνα. Πρώτα τον Νότε που είναι και «πουλέν» μου. Ο Αμερικανός έδειξε γιατί τον επέλεξε ο Καστρίτης. Πήρε την ομάδα στις πλάτες του επιθετικά, χτυπώντας εκεί που έπρεπε, με αυτοπεποίθηση και «καθαρό» μυαλό. Και τελείωσε τον αγώνα με ΜΗΔΕΝ λάθη. Επίσης αμυντικά έδειξε γιατί τον φωνάζουν «πιτ μπουλ» στην ομάδα, δεν άφηνε τους αντιπάλους να πάρουν ανάσα.
Ο Ισμαέλ Σανόγκο ήταν και πάλι απλά ΕΠΙΚΟΣ. Στην άμυνα ήταν «λίγα εκατό» είτε απέναντι σε ψηλό είτε απέναντι σε κοντό, όπου ο Καστρίτης τον δοκίμασε στο τέλος πάνω στον Χαντς και δικαιώθηκε. Πάντα στο ριμπάουντ, να παλεύει για κάθε μπάλα και να τελειώενι φάσεις κοντά στο καλάθι. Ο αγαπημένος της κερκίδας αφού βγάζει τρελό πάθος. Άποψη μου και την ανέφερα μετά το ματς, η ΚΑΕ πρέπει ήδη να μιλάει μαζί του για επέκταση συμβολαίου για άλλα δύο χρόνια. Ένας τέτοιος παίκτης «εργαλείο» έχει θέση σε ομάδα με υψηλούς στόχους.
Για το τέλος άφησα τον Τζος Χάγκις, όπου κι αυτός άφησε το καλύτερο για το τέλος. Για 37 λεπτά ήταν… άφαντος στο παρκέ, σαν να μην έπαιζε. Αλλά όταν «έκαιγε» η μπάλα βγήκε μπροστά και έδειξε πως έχει στόφα ηγέτη. Πήρε την ομάδα πάνω του επιθετικά, έπαιξε με μυαλό, κερδίζοντας φάουλ για βολές. Δεν έχασε σε κανένα σημείο την αυτοπεποίθηση του, παρότι ήταν κάκιστος για 37 λεπτά και δικαίωσε τον Καστρίτη που τον κράτησε στο παρκέ στο τέλος.
Για τον ΑΡΗ τώρα ξεκινάει το… πρωτάθλημα. Πήρε το πρώτο ντέρμπι άλλα άλλα τρία ως το τέλος της κανονικής περιόδου. Αν κάνει το απόλυτο, τότε λογικά θα έχει το πλεονέκτημα σε αρκετές ισοβαθμίες, κάτι που θα παίξει ρόλο στο τέλος. «Κλειδί» είναι οι αγώνες με ΑΕΚ και Περιστέρι, ενώ ότι έρθει εκτός έδρας θα είναι υπερπολύτιμο.
Υ.Γ. Περιμένω με αγωνία να δω την τιμωρία του Περιστερίου για τα όσα έγιναν χθες με τον Ολυμπιακό. Γιατί την… πρώτη φορά την γλίτωσε με πρόστιμο.
Υ.Γ.1: Το βράδυ στην εκπομπή ALLABOUTARIS TV BASKETBALL EDITION ένας καλεσμένος έκπληξη, οπότε στις 20:00 όλοι συντονισμένοι…