Κατανοώ πλήρως ότι ο τίτλος του blog είναι αρκετά “βαρύς”. Ούτε οι απαιτήσεις μου ανέβηκαν μετά από τρεις νίκες, ούτε αποτυχία θα είναι μια ενδεχόμενη ήττα στο Περιστέρι.
Όμως, μια νίκη θα μπορούσε να είναι και… ορόσημο για τη χρονιά του ΑΡΗ. Θα μου πείτε ότι οι “Κιτρινόμαυροι” έχουν ήδη δύο νίκες-ορόσημα στη φετινή σεζόν. Αυτή στη πρεμιέρα κόντρα στον Παναθηναϊκό αλλά και το εμφατικό διπλό μέσα στην έδρα της ΑΕΚ.
Να συμφωνήσουμε. Όμως, πιστεύω ότι η νίκη κόντρα στον Παναθηναϊκό ήταν… one of a kind και δεν θα τα καταφέρει άλλη ομάδα από την τριάδα και κάτω. Σε ό,τι έχει να κάνει με την ΑΕΚ, η άποψη μου είναι ότι πρόκειται για μια ποιοτική ομάδα που δε θα έχει θέμα να τερματίσει στην πρώτη τετράδα.
Τα λέω όλα αυτά, για να καταλήξω στην ουσία του άρθρου και του τίτλου. Δεν τοποθετώ τον ΑΡΗ σε ρόλο φαβορί σε καμία περίπτωση, απέναντι σε ένα πολύ ακριβό σύνολο, τόσο εντός, όσο και εκτός παρκέ.
Είμαι όμως σίγουρος ότι η ομάδα που έχει δημιουργήσει ο Γιάννης Καστρίτης μπορεί να προκαλέσει ζημιά και να κερδίσει στο Περιστέρι.
Είμαι της άποψης ότι μέχρι σήμερα, η κουβέντα επικεντρώνεται γύρω από το Περιστέρι όχι λόγω των εμφανίσεων που κάνει αλλά ξεκάθαρα εξαιτίας της πανευρωπαϊκής εμβέλειας φυσιογνωμία που έχει ο Βασίλης Σπανούλης.
Το Περιστέρι που έχω παρακολουθήσει, είναι μια ομάδα που στη καλή του μέρα μπορεί να σκοράρει πάρα πολύ, αλλά δίχως να παίξει σκληρή άμυνα, κάτι που του γυρνάει μπούμερανγκ… σε κακές επιθετικές βραδιές.
Ο ΑΡΗΣ έχει πετύχει τρεις νίκες φέτος, δεχόμενος 65,63 και 57 πόντους αντίστοιχα! Αν καταφέρει και στο παιχνίδι αυτό να κρατήσει το σκορ χαμηλά, έχει πολύ βάσιμες ελπίδες για να αγκαλιάσει το ροζ φύλλο αγώνα.
Παράλληλα οι “Κιτρινόμαυροι” θα έχουν και το στοιχείο του αιφνιδιασμού, καθώς σε σχέση με τα πέντε πρώτα παιχνίδια της χρονιάς, θα εμφανίσουν στο παρκέ τους Ελάιζα Μήτρου-Λονγκ, Ρισόν Πακ αλλά και τον Βασίλη Καββαδά που συνεχώς ανεβάζει ρυθμούς ξεπερνώντας μικροπροβλήματα τραυματισμών.
Αυτή η ομάδα μπορεί να μην πλησιάζει καν το μπάτζετ των mid table ομάδων, όμως μπορεί να κάνει τη πορεία του δικού της… πρωταθλητισμού.
Πρωταθλητισμού κανονικού, αφού καλείται καθημερινά να ξεπερνά τον εαυτό της, τόσο αγωνιστικά όσο και εξωαγωνιστικά. Με μετρημένα κουκιά.
Πιστεύω πως το πιο σημαντικό που έχει καταφέρει ο Έλληνας τεχνικός, πέρα από τις επιλογές παικτών και τις τεράστιες νίκες, είναι η μεταλαμπάδευση ενός σκεπτικού ότι “δε με νοιάζει ποιος είναι ο αντίπαλος, δε με νοιάζει ποιους παίκτες έχω διαθέσιμους, αλλά όποιοι και αν είναι θα δώσουν πάνω από το 100%”.
Ομάδες με ταυτότητα προπονητή, δε βλέπεις συχνά στη Basket League. Εδώ θα μου πείτε ότι πέρσι ο ΑΡΗΣ κέρδισε το Περιστέρι και χωρίς προπονητή, αφού ο Έλληνας τεχνικός ήταν ασθενής και τη θέση του πήρε ο Δημήτρης Βαρβούνης.
Για να… συμμαζεύουμε, είναι ένα παιχνίδι όπου ο ΑΡΗΣ θα παραταχθεί χωρίς φόβο, γνωρίζοντας ότι μπορεί να κάνει τη ζημιά. Και θα έχει έναν νέο παίκτη στην οργάνωση και έναν νέο παίκτη στην εκτέλεση. Από τον Μήτρου-Λονγκ, έχουμε εικόνα. Αν ο Πακ καταφέρει να απειλεί από μακριά με συνέπεια και αμυντικά τα δίνει όλα, θα μιλάμε για πολύ καλή VFM επιλογή.
Τόσο ο Βασίλης Σπανούλης, όσο και εγώ, θέλουμε να δούμε πως θα αντιδράσει το Περιστέρι αν βραχυκυκλωθεί από την άμυνα του ΑΡΗ στην αρχή του αγώνα.
Μια νίκη σήμερα… θα γεμίσει το Παλέ κόντρα σε αντιεμπορικούς αντιπάλους, όπως η Καρδίτσα και το Λαύριο που ακολουθούν.
Ξέρουν όλοι τα οφέλη της νίκης, γνωρίζουν και πώς να φτάσουν σε αυτή.
Και μια νίκη απέναντι σε μια πολυδιαφημισμένη ομάδα, με τεράστιο μπάτζετ, είναι statement για τον ΑΡΗ του Γιάννη Καστρίτη.
Ακόμα και για το ποιους στόχους θα έχει η ομάδα στο υπόλοιπο της χρονιάς!
Για πολλά περισσότερα και σε καθημερινή βάση, μπορείτε να με βρείτε και στο Twitter (όσο ο κ. Τέσλα το έχει ανοιχτό ακόμα…).