Ένα παιχνίδι ακόμα ολοκληρώθηκε, ένα παιχνίδι ακόμα αφήνει κάκιστες αναμνήσεις στον ΑΡΗ τη φετινή σεζόν.
Όχι για τα άστοχα σουτ και τα χαμένα ριμπάουντ, που είναι πράγματα που δουλεύονται και βελτιώνονται και κυρίως εξαρτώνται από τον ίδιο τον ΑΡΗ.
Δεν έχει αναφορά στο αγωνιστικό αυτό το κείμενο. Για ακόμα ένα απόγευμα, η διαιτησία έπαιξε καθοριστικό ρόλο. Σε παιχνίδι όπου ο αντίπαλος του ΑΡΗ μετά βίας ξεπέρασε τους 60 πόντους, είχε την ευκαιρία να εκτελέσει 34 (!) βολές.
Σε ένα παιχνίδι όπου οι φίλαθλοι του ΑΡΗ έδωσαν ένα δυναμικό “παρών”, τόσο από τη Νότια Ελλάδα, όσο και με ταξίδι από τη Θεσσαλονίκη.
Γράφουν… χιλιόμετρα, είναι δίπλα στην ομάδα τους και αποτελούν διαφήμιση για το Ελληνικό μπάσκετ. Μια ομάδα που μαζεύει 5 χιλιάδες κόσμο σε κάθε παιχνίδι της σε ένα πρωτάθλημα.
Και μέσα στο παρκέ βρίσκεται μια ομάδα που σίγουρα ομορφαίνει τη Basket League. Μια ομάδα που κοστίζει 10, παίζει για 50 και κοιτάζει στα μάτια αντιπάλους που ξεπερνούν το 100. Ένας οργανισμός που παλεύει εντελώς μόνος του να σβήσει τα προβλήματα του από το πρόσφατο παρελθόν του.
Και παρόλα αυτά, βρίσκει μπροστά της τις χειρότερες διαιτησίες του πρωταθλήματος της Basket League.
Ήδη, στο τέλος του πρώτου γύρου, ο ΑΡΗΣ έχει προχωρήσει σε ανακοινώσεις διαμαρτυρίας, επικοινωνίες με την ΚΕΔ και την ΕΟΚ και δια ζώσης παρουσίες.
Το “ποιο Ελληνικό μπάσκετ θέλουν” τείνει να γίνει ο κανόνας και ο ΑΡΗΣ η εξαίρεση.