Περίμενα ότι όταν έρθει η στιγμή να γυρίσω από το “Nick Galis Hall”, 1+ τα μεσάνυχτα, θα πρόκειται για μια σημαντική νίκη του ΑΡΗ ή κάτι άλλο, ευχάριστο.
Έλα μου ντε που η ταλαιπωρία που υπήρξε χθες, δεν την είχαμε φανταστεί καν. Και σχεδόν 20 ώρες μετά το προγραμματισμένο τζάμπολ, υπάρχει κάτι ανάμεσα σε άδειασμα από απογοήτευση και νευρικότητα.
Αν υπήρχε όντως η ΚΕΔ, όπως την… είχε περιγράψει ο πρόεδρος της ΕΟΚ, δε θα μπαίναμε στη διαδικασία σε κάθε ορισμό της να κάνουμε “ωχ Παναγία μου”.
Το κλείνω εδώ αυτό το κομμάτι προσωρινά, γιατί είναι ντροπή και μόνο που σπαταλάω λέξεις.
Να ξεκινήσουμε από τα βασικά. Είναι μπούφος όποιος πέταξε αντικείμενο. Αυτό είναι κοινώς αποδεκτό. Προχωράμε. Εκκένωση σε παιχνίδια όπως το χθεσινό, δικαιολογείται; Σε καμία περίπτωση.
Είμαι ένας άνθρωπος που δεν ψήνεται ιδιαίτερα με τα υβριστικά συνθήματα. Και αυτό είναι δική μου άποψη. Αλλά εδώ τώρα θα μπούμε σε ένα άλλο τρυπάκι.
Πάμε για κάθαρση των πάντων; Αν ο ΑΡΗΣ τιμωρηθεί για υβριστικά και τον αναπτήρα, θα πρέπει σε κάθε παιχνίδι (με πάνω από 100 οπαδούς, δηλαδή οι μισές ομάδες της Λίγκας εξαιρούνται) με ένα αντικείμενο και υβριστικά, να υπάρχει εκκένωση. Αυτή θα είναι μια ενδιαφέρουσα εξέλιξη, γιατί ειδικά στα πλέι οφ, θα πάμε σε 40 λεπτά διάρκεια αγώνα, 15 το ημίχρονο και 45 λεπτά για εκκένωση.
Υπάρχουν -πιστεύω- άνθρωποι που θεωρούν ότι ο ΑΡΗΣ λόγω χρεών και διοίκησης πρωτοδικείου, θα είναι ο φτωχός συγγενής.
Υπάρχουν -πιστεύω- άνθρωποι που θεωρούν ότι ο ΑΡΗΣ θα κάνει τα στραβά μάτια στο πώς θα μοιράζεται η πίτα, όταν φτάνει το μοίρασμα.
Υπάρχουν -πιστεύω- άνθρωποι που θεωρούν ότι μπορούν να πατήσουν στον ΑΡΗ, όπως έκαναν στο πτώμα του πριν μερικά χρόνια.
Απλά οφείλω να ενημερώσω ότι παρά τα 1000+1 προβλήματα που έχει αυτή η ομάδα, έχει στη διάθεση της -μετρημένους- ανθρώπους που έχουν βαλθεί να διαλύουν τα σενάρια που γράφουν άλλοι.
Δε μιλάω για ΕΣΑΚΕ και την επίδραση που… δεν έχει, αν και θα ήταν ένα ευχάριστο διάλλειμα για γέλιο.
Απλά κάθομαι και σκέφτομαι τους ανθρώπους που κανονίζουν το πρόγραμμα τους, έρχονται με φίλους και οικογένεια να δουν αυτές τις μπασκετικές γιορτές του “Nick Galis Hall” φέτος, που βγάζουν χρήματα από την τσέπη τους.
Και όλα αυτά γιατί; Για να δουν το “Κράτος εν Κράτει” της; Μπα, δε το δέχομαι σαν δικαιολογία.
Ας αποφασίσουμε πια ότι υπάρχει μια ομάδα, ένα σταφ, τόσοι παίκτες, που δεν ψήνονται να βλέπουν τα ίδια ξανά και ξανά.
Δε ξέρω αν είναι υπερβολικός εγωισμός ή έλλειψη ικανότητας. Αλλά γιατί αυτό να είναι πρόβλημα του ΑΡΗ ή του κόσμου του; Πρόβλημα του ΑΡΗ είναι να περιορίσει οποιοδήποτε παρατράγουδο. Ο Λευτέρης Αρβανίτης έβγαλε σχεδόν όλο το παιχνίδι κάτω από τη μπασκέτα. Έβλεπε το μέλλον…
Συνέβησαν πολλά χθες το βράδυ. Και το χειρότερο όλων είναι το άγχος και οι σκέψεις όλων των ανθρώπων εκείνη τη στιγμή, έξω από τη φυσούνα, που αναρωτιόντουσαν που στο καλό θα πάνε 5 χιλιάδες άνθρωποι και μη τυχόν γίνει καμία ανεπιθύμητη συνάντηση.
Στο Περιστέρι-ΑΕΚ, με τις χειροδικίες στις κερκίδες, ζητήθηκε εκκένωση και η αστυνομία είπε ότι δε μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο. Και χθες με 5 χιλιάδες, το ίδιο είπε, αλλά το… Κράτος εν Κράτει…
Και προσπαθείς εσύ να ξεφορτωθείς πληρώνοντας μερικά εκατομμύρια χρέη, προσπαθείς εσύ να φτιάξεις ομάδα, προσπαθείς να φέρεις τον κόσμο στα γήπεδα που είναι τρεις και ο κούκος.
Μειώνεις τα χρέη σου, βγάζουν το καπέλο στα όσα κάνουν οι παίκτες σου και το σταφ, ο κόσμος σου κάνει Sold Out συνεχόμενα και παίζει βίντεο από το Ελληνικό πρωτάθλημα στη σελίδα της FIBA.
Και όπως αναφέρει το τραγούδι, να δεις που κάποτε θα μας πούνε και…
Μάλλον χθες, μας είπαν ήδη…
Υ.Γ. Η φωτογραφία είναι η τελευταία λίγο πριν φύγουμε από το γήπεδο. Πριν 3 ώρες είχε παλμό και κερκίδες γεμάτες, πριν πολλά χρόνια είχε Αυτοκρατορία και αυτό παραμένει αναλλοίωτο στο χρόνο.
Για όλα τα υπόλοιπα υπάρχει και Twitter