Ήταν 2 Δεκεμβρίου του 1979, όταν ο ΘΕΟΣ του ελληνικού μπάσκετ, ο Νίκος Γκάλης, πάτησε το παρκέ με τα ”κίτρινα” σε επίσημο αγώνα.
Οι «κίτρινοι» υπερασπίζονταν τον τίτλο που λίγους μήνες πριν είχαν κατακτήσει έχοντας εντάξει στην ομάδα τους ένα φρέσκο πρόσωπο. Έναν απόφοιτο του Σίτον Χολ που διέπρεψε στις Ηνωμένες Πολιτείες και αναδείχθηκε τρίτος σκόρερ εκείνη τη σεζόν στο κολεγιακό πρωτάθλημα του NCAA, πίσω από τον Λάρι Μπερντ.
Ξακουστός στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, που σάρωνε τα πάντα στο πέρασμά του και παρουσιαζόταν με… δάφνες. Οι «ελληνικές» σειρήνες ήχησαν στα αυτιά του τόσο από τον Παναθηναϊκό, όσο και από τον Ολυμπιακό, ωστόσο η Θεσσαλονίκη φάνηκε η πιο σωστή επιλογή.
Και αυτό γιατί; Όταν ενημερώθηκε για το ενδιαφέρον των τριών ομάδων από την Ελλάδα, είπε: «Ποια είναι η πρωταθλήτρια; Ε σ’αυτήν θα πάω!». Όπερ και εγένετο…
Ο Νίκος Γεωργαλής, ή ο αμερικανοθρεμένος «Nick Gallis» δεν ήταν ο υψηλόσωμος γκαρντ που κάποιοι είχαν πλάσει στην φαντασία τους στο άκουσμα των επιτευγμάτων του. Αυτήν την έκπληξη ένιωσαν και ο άλλοτε αρχηγός του ΑΡΗ, Βαγγέλης Αλεξανδρής με τον Ανέστη Πεταλίδη που υποδέχτηκαν το νέο απόκτημα της ομάδας στο αεροδρόμιο.
Το βράδυ εκείνο, περίπου τρεις χιλιάδες φίλοι του ΑΡΗ, είδαν από τις εξέδρες έναν 22χρονο νεαρό, μετρίου αναστήματος, με μαλλί αφάνα να κάνει την εμφάνισή του παρκέ. Η πρώτη εικόνα δεν τους είχε εντυπωσιάσει και άπαντες περίμεναν τα πειστήρια από το Νο7.
Το πρώτο τζάμπολ του αγώνα είχε γίνει και ο «Νικ» μετά από λίγο σημείωνε τους πρώτους του πόντους στον αγώνα. Ο Άρης κατάφερε να πάρει την νίκη με 79-78 με τον Νίκο Γκάλη να ολοκληρώνει την αναμέτρηση έχοντας… φορτώσει το καλάθι του Ηρακλή με 30 πόντους.
Το ντεμπούτο του, όμως, έμελλε να ξεσηκώσει ένα κύμα αμφιβολίας και συζητήσεων σχετικά με τις πολλές προσπάθειες που είχε πάρει και τα σουτ που είχε αστοχήσει σε εκείνο το παιχνίδι.
Οι εφημερίδες της επόμενης ημέρας έκαναν λόγο για σοβαρά λάθη του Γκάλη και κατάχρηση προσπαθειών που έφεραν σε δύσκολη θέση την ομάδα, ειδικά στο δεύτερο μέρος που έμοιαζε να παίζει… μόνος του. Επιπλέον, δεν δίστασαν να αναφερθούν και στα χρήματα που είχαν δαπανηθεί από τους Θεσσαλονικείς ώστε να τον εντάξουν στο δυναμικό τους.
Ο Αλεξανδρής τον πλησίασε προκειμένου να του δώσει να καταλάβει τον τρόπο που λειτουργούσε η ομάδα λέγοντάς του πως «έχασες πολλά σουτ σήμερα, Νίκο». Η απάντηση που έλαβε ήταν απρόσμενη… «Πιστεύεις θα τα ξαναχάσω;» αποκρίθηκε ο Γκάλης δείχνοντας λίγο από το μπασκετικό του «θράσος» για το οποίο χαρακτηριζόταν.
O πιο σκληρός από όλους, ο Ανέστης Πεταλίδης, έσπευσε μετά το παιχνίδι να τον συγχαρεί, συμβουλεύοντας όσους τον κατέκριναν να προσέξουν γιατί: «Εκεί που φτύνετε, αργότερα θα γλείφετε».
Ενώ, ο ίδιος ο Γκάλης χωρίς να χάσει ποτέ την πίστη του στον εαυτό του, έδινε υπόσχεση στους φίλους του ΑΡΗ. «Για μία ακόμη φορά, προς τους αρειανούς ζητάω να κάνουν λίγη υπομονή και τους βεβαιώνω με τον λόγο της τιμής μου ότι θα παίξω στον ΑΡΗ μεγάλο μπάσκετ».
Να θυμίσουμε ξανά πως ήταν ένας νεαρός, μόλις 22 χρονών, που «κουβαλούσε» περγαμηνές πριν ακόμη πατήσει το πόδι του στην Ελλάδα.
Ο λόγος της τιμής του, πάντως ήταν ακόμη πιο… βαρύς, αφού φρόντισε να κάνει πράξη όσα δήλωνε και μέσα σε ένα πολύ μικρό χρονικό διάστημα έγινε ο «Μεσσίας» που όλοι περίμεναν. Ακόμη και 26 χρόνια μετά την απόσυρσή του από την ενεργό δράση, ο Νίκος Γκάλης είναι ο… θρύλος που υποσχέθηκε στον εαυτό του και στο ελληνικό κοινό.