Στις 18 Οκτωβρίου 1994 η ομάδα μπάσκετ του Παναθηναϊκού αντιμετώπιζε εκτός έδρας τους Αμπελόκηπους. Ο τότε προπονητής των πράσινων, Κώστας Πολίτης, αποφάσισε πως ο Νίκος Γκάλης θα έπρεπε να μείνει στον πάγκο. Η αρχή του τέλους μίας μεγαλειώδους καριέρας…
Παρά τις προσπάθειες του Παύλου Γιαννακόπουλου, ο Νικ δεν επέστρεψε ποτέ. Περίπου ένα μήνα αργότερα ο Παναθηναϊκός έκανε διακοπή συμβολαίου στον Γκάλη, αλλά δεν τον άφηνε ελεύθερο. Τότε είχε κυκλοφορήσει μία φήμη πως μόνο αν τον ήθελε ο ΑΡΗΣ θα τον έδινε.
Στις 29 Σεπτεμβρίου του 1995 ο Γκάνγκστερ το πήρε απόφαση. Aνακοίνωσε ότι σταματάει το μπάσκετ γνωστοποιώντας την παρακάτω επιστολή:
«Κάποτε θα γινόταν και αυτό. Στη ζωή όλα έχουν μια αρχή κι ένα τέλος. Πολλές φορές εξαρτάται από εμάς, πολλές φορές όχι. Ήθελα να σταματήσω αυτό που τόσο αγάπησα και αγαπώ, μέσα στο γήπεδο, γιατί πιστεύω πως ξέρω να παίρνω τις αποφάσεις μου τότε που πρέπει.
Αυτή μου η επιθυμία θεωρήθηκε από πολλούς ως αδυναμία και παράκληση σε κάποιους να με αφήσουν να συνεχίσω το μπάσκετ. Ποτέ δεν έχω παρακαλέσει άνθρωπο, ποτέ δεν ζήτησα χάρη από κανέναν. Εγώ μέχρι και σήμερα έκανα υπομονή περιμένοντας μια κίνηση.
Είμαι εγωιστής, αλλά δεν είναι εγωιστικό να πιστεύω μέχρι αυτή τη στιγμή ότι είμαι ελεύθερος και δεν ανήκω σε κανέναν. Φεύγω από το άθλημα που αγάπησα πικραμένος, με μόνη ικανοποίηση ότι ακόμη και σήμερα πολλοί πιστεύουν ότι μπορώ να αλλάζω τις ισορροπίες…
Την ζωή πρέπει να την παίρνουμε όπως έρχεται, αν θέλουμε να είμαστε ευτυχισμένοι».
Από τότε πέρασαν 26 χρόνια…