Ο πρώην καλαθοσφαιριστής των "κιτρίνων" μίλησε για τον ΑΡΗ, την Εθνική Ελλάδος και το επόμενο βήμα της καριέρας του
Όπως θα διαβάσετε στις γραμμές που ακολουθούν, ο Έλληνας παίκτης αναλύει την πορεία της Ανδόρα, εξηγεί πως δεν παίζει ρόλο το μέρος, αλλά η ομάδα και κάνει το απαραίτητο flashback για να σχολιάσει την ελληνική πραγματικότητα. Ο Παναθηναϊκός, οι εμφανίσεις του και οι νέες συζητήσεις το καλοκαίρι, το ενδιαφέρον της ΑΕΚ, το βήμα του Άρη και η «κοροϊδία», όπως ο ίδιος την αποκαλεί, εκ μέρους της διοίκησης των «κίτρινων».
Η ατζέντα της συζήτησης περιλαμβάνει και μια μεγάλη «γαλανόλευκη» σελίδα. Άλλωστε, η μη κλήση του στην 24άδα τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Κίνας συζητήθηκε και σχολιάστηκε. Το ίδιο, σε μεγαλύτερο βαθμό, συνέβη και με την μη κλήση του Νίκου Παππά, την οποία ο τρεις φορές Κυπελλούχους Ελλάδας σχολιάζει με τον δικό του τρόπο.
Στο τέλος, βέβαια, αφήνει τον προβολέα να τον χτυπήσει κατάματα και απαντά σε μια ερώτηση που του άρεσε: νιώθει αδικημένος ή ρίχνει τις ευθύνες στον εαυτό του;
– Πώς είναι η ζωή στην Ανδόρα; Μίλησες με τον Γιώργο Μπόγρη και τον Θανάση Αντετοκούνμπο που αγωνίστηκαν εκεί πριν από εσένα, προτού υπογράψεις;
«Ναι, είχα μιλήσει με τον Μπόγρη. Μου είχε περιγράψει τα πράγματα όπως τα βρήκα. Μου είχε πει ότι είναι ένας χώρος που μπορείς να ασχοληθείς με τον εαυτό σου, με το μπάσκετ σου, με τη ζωή σου, με τη διατροφή σου. Μπορείς να συγκεντρωθείς καλά. Μου είχε πει ότι είναι ένα νοικοκυρεμένο σωματείο, ό,τι πρέπει για να μπορείς να ασχοληθείς με το μπάσκετ και πληρώνει στην ώρα του. Είναι επαγγελματίες, εσύ πρέπει να ασχολείσαι μόνο με το μπάσκετ και με τίποτα άλλο. Όλα αυτά που άκουσα μου άρεσαν πάρα πολύ. Πήρα και μια γνώμη από τον Στέβιτς, που ήταν εδώ και πέρυσι και η απόφαση ήταν εύκολη. Πήγα κάπου για να δουλέψω, να παίξω στην ACB και το Eurocup και να πρωταγωνιστήσω, να παίξω καλά».
– Ύστερα από την περσινή σεζόν με την Βαλένθια και τον Άρη, νιώθεις πιο ήρεμος φέτος στην Ανδόρα;
«Η επιθυμία μου πάντα ήταν να παίζω. Θέλω να παίζω και να μπορώ να βρίσκω τον εαυτό μου. Να βοηθάω κάθε ομάδα, στην οποία είμαι, παίζοντας. Γι’ αυτό και ήθελα να φύγω από την Βαλένθια. Είδα ότι μπορεί να μην γίνει αυτό, που συμφωνήσαμε το καλοκαίρι. Το καλοκαίρι είχε συμφωνηθεί κάτι διαφορετικό».
– Πέρασες τρία χρόνια σε μία ομάδα, τον Παναθηναϊκό και τώρα έχεις αλλάξει τρεις ομάδες σε 15 μήνες. Δύσκολη κατάσταση;
«Δεν είναι ό,τι καλύτερο να αλλάζεις κάθε λίγο και λιγάκι ομάδα. Δεν είναι ωραίο, ούτε εύκολο να προσαρμοστεί ο οποιοσδήποτε στα καινούργια δεδομένα και την νέα ομάδα του. Δεν το συνιστώ στους περισσότερους. Αλλά, στη δική μου περίπτωση, έπρεπε να γίνει δυστυχώς. Δεν το συνιστώ, δεν είναι ωραίο και δεν είναι και εύκολο. Αλλάζεις ομάδες, αλλάζεις το πού μένεις, σπίτι, δεν είναι εύκολο».
– Πόσο σοβαρός ήταν ο τραυματισμός σου τον προηγούμενο μήνα και σε τι κατάσταση βρίσκεσαι τώρα;
«Ήταν μια θλάση, αρκετά σοβαρή. Με κράτησε περίπου ένα μήνα έξω δυστυχώς ή ευτυχώς. Όλα καλά. Γύρισα νωρίς, έκανα αρκετές θεραπείες. Το τιμ εδώ είναι πολύ καλό. Χρειάζεται και δουλειά σε φυσιοθεραπείες, τρέξιμο και βάρη. Προσπαθώ σιγά – σιγά να γυρίσω εκεί που ήμουν πριν τραυματιστώ».
– Σε… πήρε από κάτω το timing του τραυματισμού; Λίγες μέρες πριν είχες κάνει μια «ματσάρα» στην Τουρκία με την Νταρουσάφακα του Ντέιβιντ Μπλατ (14π., 6ρ., 5ασ. και 28 ranking).
«Το timing του τραυματισμού δεν μου άρεσε καθόλου. Ήταν πάνω που είχα ξεκινήσει και προσαρμοζόμουν σιγά – σιγά. Δυστυχώς έγινε σε κακό timing. Βέβαια, γενικά στον αθλητισμό έχω μάθει πως δεν υπάρχει καλό και κακό timing. Ό,τι είναι να γίνει, θα γίνει».
– Τι στόχους έθεσες για την φετινή χρονιά όταν υπέγραψες στην Ανδόρα το καλοκαίρι, πέραν του ότι θέλεις να παίζεις και πόσο ευχαριστημένος είσαι από το πρώτο τρίμηνο της σεζόν;
«Για εμένα είναι πάρα πολύ νωρίς να κρίνω άμα οι στόχοι μου θα εκπληρωθούν ή έχουν εκπληρωθεί ή πάνε καλά. Ήθελα να μπω σε μια ομάδα που να μπορεί να με βοηθήσει και να την βοηθήσω και εγώ παράλληλα, κάτι που βρήκα εδώ. Η ομάδα είχε πολλά σκαμπανεβάσματα, πράγμα λογικό, γιατί είναι όλοι καινούργιοι παίκτες. Δεν έχουμε παίξει πολύ καιρό μαζί. Όσο περνάει ο καιρός βελτιωνόμαστε και παίζουμε ακόμα καλύτερα. Επειδή είμαι αρκετά παίκτης ομάδας, θα βοηθηθώ ακόμα περισσότερο όσο “δένεται” η ομάδα. Οι νίκες είναι σημαντικές. Κυνηγάμε εδώ κάποιους στόχους. Θέλαμε να περάσουμε στον επόμενο γύρο του Eurocup, να μπούμε στο Copa del Rey και να είμαστε σε πορεία πλέι οφ».
– Θεωρείς πως η ACB είναι πιο κατάλληλο περιβάλλον για την εξέλιξη ενός παίκτη, συγκριτικά με το ελληνικό πρωτάθλημα;
«Το πρωτάθλημα της ACB είναι πάρα πολύ δύσκολο. Ένας νέος παίκτης χρειάζεται ταλέντο, αλλά και δουλειά για να μπορεί να παίξει σε αυτή τη λίγκα. Είναι πιο εύκολο να παίξεις στο ελληνικό πρωτάθλημα, αλλά η ACB είναι κάτι πολύ μακρινό, γιατί είναι άλλες οι ταχύτητες. Κάθε ομάδα εντός έδρας είναι πολύ επικίνδυνη. Οποιαδήποτε ομάδα μπορεί να νικήσει τον οποιοδήποτε. Το επίπεδο είναι πολύ μεγάλο, όπως και η οργάνωση. Τα μπάτζετ ξεφεύγουν. Δεν είναι μόνο μια – δυο – τρεις ομάδες και τέλος. Εδώ πας και παίζεις στην Χιπουθκόα ή την Ομπραντόιρο και μπορεί να χάσεις. Κι αυτό ισχύει για όλους, όχι μόνο για την Ανδόρα. Είναι ένα πρωτάθλημα πολύ δυνατό. Έχει 18 ομάδες, πολλά παιχνίδια και ευχαριστιέσαι μπάσκετ».
– Βέβαια, το καλοκαίρι η φημολογία ήθελε αρκετές ελληνικές ομάδες να ενδιαφέρονται για εσένα. Υπήρξε κάτι πιο «χειροπιαστό» και αν ναι, θες να μου πεις και με ποια ομάδα;
«Είχε υπάρξει κάτι πιο “χειροπιαστό”. Είχαμε μιλήσει λίγο παραπάνω, λίγο πιο σοβαρά με την ΑΕΚ. Είχαμε κάνει και με τον Παναθηναϊκό κάποιες συζητήσεις, οι οποίες έχουν μείνει ακόμα στις συζητήσεις. Η επιθυμία μου ήταν να πάω κάπου να παίξω και να μπορέσω να ευχαριστηθώ το παιχνίδι. Στον Παναθηναϊκό έχω παίξει τρία χρόνια, είναι μεγάλη ομάδα. Ποιος δεν θα ήθελε να παίζει στον Παναθηναϊκό; Και η ΑΕΚ προσπαθεί και μεγαλώνει σιγά – σιγά. Είναι δύο πολύ σοβαρές περιπτώσεις. Αλλά, θεώρησα σωστό να κάνω την κίνηση που έκανα.
Πέρυσι με τον Άρη πίστεψα πάρα πολύ αυτή την κίνηση. Ο Άρης είναι μια ομάδα με μεγάλη ιστορία, μεγάλους αθλητές που έχουν περάσει και έναν πάρα πολύ σοβαρό μπασκετικό κόσμο, ο οποίος “αγκαλιάζει” την ομάδα και την στηρίζει. Δυστυχώς, κάποια προβλήματα διοικητικά δεν με άφησαν να μείνω, ενώ μπορεί να ήθελα να μείνω άλλη μια χρονιά. Με αυτά που είδα, δεν μπορούσα να το κάνω».
– Η «περιπέτεια» με τον ΑΡΗ και την προσφυγή, που είχες καταθέσει, έχει ολοκληρωθεί;
«Αρχικά, δεν μου αρέσει η λέξη προσφυγή. Προτιμώ την διεκδίκηση των δεδουλευμένων. Δεν είναι προσφυγή, είναι διεκδίκηση των δεδουλευμένων. Για καιρό μας κορόιδευαν. Μπορούσαν εξ αρχής να μας πουν: “Κοιτάξτε παιδιά. Υπάρχει ένα μεγάλο πρόβλημα. Διοικητικά δεν είμαστε σταθεροί γιατί υπάρχει αυτό κι αυτό κι αυτό. Κάποια στιγμή μέσα στο 2017, τέλος του 2017 – αρχές του 2018, θα καταφέρουμε να σας πληρώσουμε”. Άλλο να είναι ειλικρινής και σαφής απέναντί σου κάποιος και να υποστείς εσύ ότι θα πληρωθείς ύστερα από πέντε – έξι – οκτώ – δέκα μήνες κι άλλο τώρα η κοροϊδία ότι θα πληρωθείς αρχές Μαΐου, μέσα Μαΐου, αρχές Ιουνίου, 15 Ιουνίου και όταν λήγει το πρωτάθλημα… τρεις λαλούν και δυο χορεύουν, εξαφάνιση. Δεν είναι σωστό. Όχι απέναντι σε εμάς που παίξαμε στην ομάδα, αλλά απέναντι στον κόσμο που πληρώνει χρήματα, για να πάει στο γήπεδο».
– Έχει ολοκληρωθεί αυτό το θέμα;
«Όχι ακόμα. Περιμένουμε να βγει η απόφαση. Θεώρησα ότι η διοίκηση του Άρη ήταν πάρα πολύ σοβαρή, όταν πήγα πέρυσι τον Νοέμβριο. Μπορούσαν ξεκάθαρα αντί να μας κοροϊδεύουν να μας εξηγήσουν ότι υπάρχει πρόβλημα. Θα το καταλαβαίναμε εμείς οι Έλληνες. “Αδελφέ, υπάρχει πρόβλημα. Μπορεί να πληρωθείς τον Γενάρη του 2018, αλλά θα τα πάρεις τα χρήματα κάποια στιγμή”. Άλλο αυτό. Όχι να μας λένε: “16 Ιουνίου θα τα έχεις πάρει και μην αγχώνεσαι, μέχρι να μπει ο Ιούλιος θα έχεις εξοφληθεί”. Δεν είναι ωραία πράγματα αυτά».
– Έχοντας δει και τα καλά και τα κακά του ελληνικού πρωταθλήματος και έχοντας πάρει μια δόση από την ACB, θα ήθελες να γυρίσεις στην Ελλάδα ή προτιμάς να περάσεις κάποια χρόνια στο εξωτερικό, πιο μακριά από την ελληνική πραγματικότητα; Παίζει ρόλο πιο πολύ το μέρος ή ο ρόλος που θα σου δώσει οποιαδήποτε ομάδα;
«Θα μου άρεσε πάρα πολύ να είμαι σε ένα μέρος, είτε εντός είτε εκτός Ελλάδας, δεν με πειράζει, στο οποίο να σκέφτομαι μόνο το μπάσκετ, το πώς θα βελτιωθώ και το πώς θα βοηθήσω την ομάδα μου να φτάσει σε όσες πιο πολλές νίκες γίνεται κατά τη διάρκεια της χρονιάς, ανάλογα και με τους στόχους της. Αν μιλούσαμε για τον Παναθηναϊκό, θα σου έλεγα να κατακτήσει πρωταθλήματα και Κύπελλα και να πάει στο Final Four. Είναι αναλόγως τους στόχους.
Το πιο σωστό είναι να βρεις ένα επαγγελματικό περιβάλλον, το οποίο θα σου βγάλει το 100% του μπάσκετ που έχεις μέσα σου. Αυτή είναι η επιθυμία. Ελλάδα, εξωτερικό, Κίνα, Αυστραλία… Είναι καθαρά θέμα ομάδας, διοίκησης. Όλα τα ζυγίζεις και τα βάζεις κάτω. Δεν μπορείς να αποφασίσεις αν θα πας στην Ελλάδα ή την Ισπανία ή την Γερμανία ή την Τουρκία. Όπου είναι το πιο σωστό για εσένα και όπου θεωρείς εσύ πως είναι το κατάλληλο περιβάλλον τη συγκεκριμένη στιγμή».
– Θέλω να σε ρωτήσω κάτι για οποίο έχει γίνει κουβέντα… Πριν τραυματιστείς και τεθείς νοκ – άουτ για έναν μήνα, ανακοινώθηκε η 24άδα της Εθνικής για τα «παράθυρα», στην οποία δεν κλήθηκες. Σε πείραξε, το συζήτησες; Περίμενες μια κλήση, δεδομένου του θέματος που υπήρξε με την Euroleague;
«Τι να σου πω… Να σου πω ότι όταν την είδα, ασχολήθηκα; Θα σου πω ψέματα. Δεν ασχολήθηκα. Μάλλον δεν είδαν τα παιδιά που παίζουν στο εξωτερικό. Δεν τα σεβάστηκαν.
Είτε είμαι εγώ αυτός, είτε ο Λουκάς, είτε ο Κασελάκης, είτε ο Περπέργολου, είτε οποιοσδήποτε. Μάλλον δεν είχαν τον χρόνο να κοιτάξουν εκτός συνόρων».
– Θέλεις να σχολιάσεις επίσης και την μη κλήση του Νίκου Παππά, με τον οποίον είστε και φίλοι; Κι αν όχι την μη κλήση του, μπορείς να σχολιάσεις γενικότερα το φετινό step up του, γιατί βλέπουμε ότι έχει εξελιχθεί σε έναν από τους ηγέτες του Παναθηναϊκού.
«Θεωρώ κάποιοι χαρακτηρισμοί, που τους άκουσα εδώ, όπως “τα κακά παιδιά, τα παιδιά που κάνουν κακό στις ομάδες τους” πρέπει να λείπουν από μερικούς συγκεκριμένους. Με πείραξαν αυτά που άκουσα για τον Νίκο. Δεν γίνεται ρε φίλε να κάνεις στον Παναθηναϊκό και να είσαι ένας από τους ηγέτες, όπως λες κι εσύ και να μην κάνεις στην “Εθνική Ομάδα Β'”, υποτίθεται. Κατάλαβες; Δεν υπάρχει αυτό αυτή τη στιγμή. Δεν μπορεί να γίνει.
Θεωρώ πως έχουν γίνει κάποια μικρά λαθάκια, αλλά ποιος είμαι εγώ για να κρίνω. Κι εγώ ο ίδιος σαφέστατα περίμενα μια κλήση στην Εθνική Ομάδα. Σε κάποιους μια κλήση δίνει χαρά, του δίνει… φτερά και παίζει παραπάνω. Η Εθνική Ομάδα βοηθάει πολύ τον κόσμο».
– Μιλάς με τους ανθρώπους της ΕΟΚ για ενδεχόμενη συμμετοχή σου στο επόμενο «παράθυρο»;
– Νιώθεις αδικημένος σε ορισμένες καταστάσεις της καριέρας σου; Για παράδειγμα για μια μη κλήση στην Εθνική ή για το πώς τελείωσε η πορεία στον Παναθηναϊκό με τον Αργύρη Πεδουλάκη ή για το γεγονός πως δεν «έδεσες» πέρυσι στην Βαλένθια. Νιώθεις αδικημένος για κάποια εξέλιξη ή ρίχνεις τις όποιες ευθύνες στον Βλάντο αποκλειστικά;
«Κοίτα, είναι πολύ ωραία η ερώτηση… Ανά διαστήματα φταίω και εγώ ο ίδιος, για πολλά πράγματα που συνέβησαν και που δεν συνέβησαν. Θεωρώ ότι ο καθένας μπορεί να νιώθει αδικημένος, γιατί στο τέλος αυτό που ονειρεύεται ή αυτό που έχει φανταστεί δεν του βγαίνει. Παρόλα αυτά, πιστεύω ότι προσέφερα και στον Παναθηναϊκό, όσο πιο πολύ μπορούσα, με δεδομένο το πότε έπαιζα, αν έπαιζα, αν ήμουν εκεί, αν ήμουν στο ροτέισιον ή αν δεν ήμουν.
Θυμάμαι παίζοντας στον Παναθηναϊκό ότι βοήθησα στο ΣΕΦ, σε ένα οκτάλεπτο – εννιάλεπτο που έπαιξα. Έβαλα 10 πόντους από το πουθενά. Βοήθησα την ομάδα μου να πάρει πρωτάθλημα. Τη δεύτερη χρονιά την βοήθησα να πάρει και πρόκριση στον τελικό του Κυπέλλου από τον ΠΑΟΚ, αν δεν κάνω λάθος και σε μερικά παιχνίδια με τον Ολυμπιακό, από όσα θυμάμαι και στην Euroleague. Γενικά στον Παναθηναϊκό όσο μου ζητήθηκε, τόσο βοήθησα, τόσο προσπάθησα, τόσο ήμουν παρών.
Περίμενα την τρίτη μου χρονιά λίγο διαφορετικό χειρισμό. Ερχόμουν από μια γεμάτη σεζόν, που έπαιζα 28′ κατά μέσο όρο. Περίμενα ότι θα είμαι βασικότατο στέλεχος. Εκεί λίγο παραγκωνίστηκα. Αλλά και πάλι όταν ξεκίνησε η σεζόν παίξαμε ξανά ημιτελικό με τον Ολυμπιακό και έβαλα ξανά 15π. σε 18′. Δεν θυμάμαι ακριβώς. Δεν νομίζω να είμαι αδικημένος, αλλά δεν φάνηκε τόσο η βοήθειά μου. Ας το θέσω έτσι».
– Πιστεύεις ότι παραγκωνίστηκες λόγω του Σάσα Τζόρτζεβιτς και των επιλογών του στην στελέχωση του ρόστερ;
«Δεν θα ήθελα να πω ονόματα. Έτσι είναι στον αθλητισμό, αυτά συμβαίνουν. Δεν μπορείς να κάνεις κάτι γι αυτό. Για το μόνο που στεναχωριέμαι, είναι ότι την τρίτη μου χρονιά δεν έπαιξα, εκεί που το πίστευα. Τραυματίστηκα. Όταν άλλαξε ο προπονητής, στο πρώτο παιχνίδι έπαθα κάταγμα στο χέρι. Το καλοκαίρι που ήμουν ελεύθερος δεν είχαμε κάποια επαφή. Όχι ότι με πειράζει αυτό. Θα ήθελα όμως να έχω μια διαφορετική επαφή, που δεν έγινε.
Δεν κρατάω καμία κακία. Αυτά γίνονται και είναι επιλογές στη ζωή. Ο κάθε αθλητής προσπαθεί να βγάλει αυτά που θέλει να πει παίζοντας και όχι μιλώντας πολλές φορές».