Κάθε χρόνο έχω διαφορετικά στο μυαλό μου αυτό το blog και διαφορετικά καταλήγει. Ο τίτλος θα έχει να κάνει με το πρώτο κομμάτι του άρθρου, γιατί πραγματικά μετανιώνω ήδη που αφιερώνω χρόνο από τα γενέθλια του συλλόγου για να ασχοληθώ με ασεβείς και μικρούς ανθρώπους.
Μικρούς ανθρώπους που δεν είναι τίποτα μπροστά στα χρόνια ύπαρξης αυτού του Συλλόγου.
Ο ΑΡΗΣ είναι ενιαίος και αδιαίρετος. Είναι ένας Σύλλογος στολίδι από το 1914 και τις τότε συνθήκες, ως τις σημερινές.
Επίσης ήταν, είναι και θα είναι πάνω από πρόσωπα και πάνω από τμήματα. Και σε αυτό το λάκο πέφτουν όσοι τα βάζουν με συγκεκριμένα κομμάτια του Συλλόγου.
Απλά επειδή ζούμε σε μια εποχή που επικοινωνιακά στήνονται ολόκληρα σόου που μετατρέπουν τα τραγικά δυστυχήματα σε… ατυχήματα και η ευθύνη είναι του δίπλα και του παραδίπλα και του οποιουδήποτε άλλου χωρίς… κυρώσεις, τα πράγματα μπλέκονται.
Έτσι συμβαίνει σε όλους τους μικροκόσμους της κοινωνίας μας. Και ο ΑΡΗΣ δε μπορεί να τα αλλάξει όλα, αλλά μπορεί να είναι κόντρα σε κάθε τι που δε του αρέσει.
Το έκανε, το κάνει και θα το κάνει.
Για εμένα είναι αδιαπραγμάτευτο το ότι ο ΑΡΗΣ δεν είναι πρόσωπα. Και αυτό που πραγματικά θα ήθελα να δω μελλοντικά σε όλους τους τομείς, είναι το «προλαμβάνειν» και όχι το «θεραπεύειν».
Κατά τ’ άλλα, βρίσκομαι για ακόμα μια χρονιά στη θέση να σας ζητήσω να αποβάλλετε τη τοξικότητα. Να πάρετε φίλους, παιδιά, γνωστούς και να κάνετε αυτό που σας αρέσει.
Να βρίσκεστε δίπλα στην αγαπημένη σας ομάδα, χωρίς να δίνετε σημασία σε κακοπροαίρετους, κακοπροέραιτους με τον μανδύα του αντικειμενικού και φανερά «στημένους».
Αλλά πάντα με κριτική και ποτέ με σκυμμένο το κεφάλι.
Μπορεί ο ΑΡΗΣ να είναι και ο μοναδικός σύλλογος που πλήρωσε και με το παραπάνω τα λάθη του.
Αλλά διάολε κάποιοι πριν από 100 χρόνια περίπου, έγραψαν τον ύμνο της ομάδας, με τη φράση που επαναλαμβάνεται περισσότερο να είναι το “ΑΡΗΣ νικητής”!
Και αυτή η ομάδα δεν είναι μια συνήθεια, δεν είναι μια μόδα.
Είναι μια ξεκάθαρη και συνειδητή επιλογή, που μόλις την κάνεις, είσαι έτοιμος να σταθείς δίπλα της.
Αρκεί να μην τους αφήσεις να σου δηλητηριάσουν το μυαλό.
Αντί επιλόγου, θέλω να σημειώσω μια όμορφη κίνηση που λαμβάνει χώρα τόσο από συνδέσμους, όσο και από την ΚΑΕ ΑΡΗΣ.
Και δεν είναι άλλη από τις λαμπάδες για τον Δημήτρη. Είναι η ουσία των όσων ανέφερα παραπάνω. Ονομάζονται σύλλογοι γι’αυτό τον λόγο. Δεν εξαρτώνται όλα από το αν μπαίνει η μπάλα γκολ ή καλάθι.
Φωτογραφία: Eurokinissi