Ο Δημήτρης Τσαλδάρης μίλησε στην εκπομπή BasketCity και στον LIbero 107.4 μετά την απόφαση του να κρεμάσει την φανέλα του, και αναφέρθηκε στον ΑΡΗ, τις στιγμές και τα παιχνίδια που ξεχωρίζει αλλά και τι θα άλλαζε στην καριέρα του.
Ο Έλληνας άσος αρχικά μίλησε για την οικογένεια του λέγοντας: «Μια χαρά, μεγαλώνουν όλα καλά, ευτυχισμένος μπαμπάς» ενώ όσον αφορά την απόφαση του να κρεμάσει την φανέλα του υπογράμμισε: «Πήρα την απόφαση γιατί πέρασαν τα χρόνια, είμαι 38, θεωρώ ότι έχω κάνει τον κύκλο μου ως αθλητής, δεν έχω να προσφέρω κάτι παραπάνω πλέον στο μπάσκετ. Προσπάθησα τα τελευταία χρόνια να δώσω κάποια πράγματα σε νέα παιδιά, νέους αθλητές. Και επίσης δεν υπάρχει αυτό που λέμε η πρόκληση, όταν δεν υπάρχει αυτό, δεν υπάρχει και λόγος να παίζεις. Και κάπου εδώ μπαίνει και η επιθυμία. Ένιωσα ορισμένες φορές όταν έμπαινα στο γήπεδο, όταν δεν είχα την ίδια επιθυμία που είχα τα προηγούμενα χρόνια. Είναι ότι από ένα σημείο και μετά σταματάς να σκέφτεσαι ως παίκτης. Έπιασα τον εαυτό μου να σκέφτεται περισσότερο… προπονητικά και αυτό είναι ένα λάθος. Όταν είσαι παίκτης και δεν σκέφτεσαι σαν παίκτης, μπερδεύεται η κατάσταση».
Ο ίδιος δεν σκέφτεται να αποχωρήσει ολοκληρωτικά από τον χώρο του μπάσκετ: «Δεν θα φύγω από το μπάσκετ, δεν θέλω να φύγω. Η ζωή μου είναι το μπάσκετ, μεγάλωσα στα γήπεδα, έφτιαξα την ζωή μου μέσα στα γήπεδα και θα συνεχίσω να είμαι. Τώρα από ποιο πόστο, δεν έχω κατασταλάξει 100%, μέσα στο καλοκαίρι θα πάρω την απόφαση μου».
Κάνοντας μία αναδρομή στην καριέρα του είπε: «Έχω πιάσει τον εαυτό μου να θυμάμαι κάθε παιχνίδι, τι είχε γίνει τότε. Έχω καλές στιγμές με όλες μου τις ομάδες, επιτυχίες, μεγάλες νίκες. Με τον ΑΡΗ για παράδειγμα μεγάλες νίκες και προκρίσεις. Δυνατά συναισθήματα. Με άλλες ομάδες επίτευξη στόχων, όπως στην Ιταλία με την Σάσαρι και την Μοντεγκρανάρο όπου πήγαμε στα πλέι οφ. Γενικά με όλες μου τις ομάδες έχω πολύ καλές αναμνήσεις, θυμάμαι τα πάντα με μεγάλη χαρά. Τώρα τα βράδια μόνος τα σκέφτομαι και μου δίνει μεγάλη χαρά».
«Θα άλλαζα το ότι έφυγα από τον ΑΡΗ το 2009»
Για το αν θα άλλαζε κάτι στην καριέρα του, ο Δημήτρης Τσαλδάρης είπε: «Το έχω σκεφτεί πολλές φορές, και ίσως μία απόφαση, οι περισσότεροι λένε ότι δεν θα άλλαζαν αλλά εγώ μπορώ να πω τώρα ότι θα την ζύγιζα διαφορετικά και δεν θα την έπαιρνα ήταν το καλοκαίρι του 2009 να φύγω από τον ΑΡΗ. Τώρα που το σκέφτομαι θα μπορούσα να έχω μείνει, να είχα συνεχίσει και να είχα μείνει πολλά χρόνια στον ΑΡΗ. Στην Ιταλία ήταν ωραία χρόνια, έπαιξα καλά και το ευχαριστήθηκα. Αλλά δεν κρύβω ότι το καλοκαίρι που είχα φύγει το 2009, ο ΑΡΗΣ είχε αποκλειστεί από το Μαρούσι στα προκριματικά της Ευρωλίγκα, είχα κάνει μία κουβέντα με την ομάδα για να επιστρέψω αλλά τελικά δεν έγινε αυτό. Πήγα στην Νάπολι, λίγο πριν τελειώσει επίσης το ιταλικό πρωτάθλημα είχα και πάλι μία επικοινωνία με την ομάδα για να επιστρέψω αλλά ούτε τότε δεν έγινε και γύρισα μετά το 2012».
Για κάποιο παιχνίδι που ξεχωρίζει από την καριέρα του: «Ένα παιχνίδι που θυμάμαι ήταν στο Ισραήλ όπου είχα πολύ καλή απόδοση. Με την Μακάμπι επίσης στην Ευρωλίγκα όπου είχα εξαιρετική απόδοση. Όλα τα παιχνίδια στην Ευρωλίγκα όπου είχαμε sold out σε όλους τους αγώνες στο Αλεξάνδρειο. Μου έχει μείνει εκείνη η παρέα που είχαμε δημιουργήσει στον ΑΡΗ τα δύο πρώτα χρόνια, όλα τα παιδιά από το προπονητικό σταφ».
Το μεγάλο του απωθημένο: «Ένας τίτλος ήταν το μεγάλο απωθημένο, το προσπαθήσαμε όσο ήμουν στον ΑΡΗ, το παλέψαμε πάρα πολύ, με αποκορύφωμα φυσικά τον αγώνα με τον Ολυμπιακό στον πέμπτο αγώνα τότε στα ημιτελικά της Α1. Θυμάμαι μετά το παιχνίδι που χάσαμε όλοι μας στεναχωρημένοι καθόμασταν στους διαδρόμους στα αποδυτήρια, δεν μπορούσαμε να το πιστέψουμε. Αλλά έπρεπε γρήγορα να το ξεχάσουμε γιατί σε τρεις μέρες παίζαμε με τον Πανιώνιο στον μικρό τελικό. Ίσως αν είχαμε κερδίσει η ιστορία του ΑΡΗ να ήταν διαφορετική. Σαν απωθημένο αν μου έλεγες ποιο παιχνίδι θα ήθελες να ξαναπαίξεις, θα σου έλεγα εκείνο».
Για τους συμπαίκτες που ξεχωρίζει: «Όταν ήρθα στον ΑΡΗ ήμουν τυχερός γιατί συνεργάστηκα με παιδιά, μεγάλες προσωπικότητες του μπάσκετ. Τον Γιώργο Σιγάλα με τον οποίο είχα την τύχη να μοιράζομαι και το ίδιο δωμάτιο, τον Γιάννη Γιαννούλη, τον Γιώργο Καλαιτζή. Παιδιά που έχουν γράψει την δική τους ιστορία και έχουν μείνει στις ομάδες που έχουν αγωνιστεί στις οροφές των γηπέδων, έχοντας κερδίσει τίτλους. Σε κάθε ομάδα ήταν 2-3 παιδιά που ταίριαζα κάπως περισσότερο. Απλά αν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιους θα έλεγα αυτούς τους τρεις. Δεν θέλω να αδικήσω κάποιον και με άλλα παιδιά μοιράστηκα χαρές και λύπες. Αλλά ως προσωπικότητες νομίζω ότι αυτοί οι τρεις ήταν κάτι διαφορετικά. Για μένα το ότι είχα δίπλα τον Γιώργο Σιγάλα δίπλα μου, με βοήθησε να μπω γρήγορα και στην νοοτροπία και του ΑΡΗ».
Για το αν νιώθει αδικημένος, ότι δεν είχε τις ευκαιρίες που θα έπρεπε: «Δεν με ενδιέφερε η προβολή, να πάρω κάτι από τα ΜΜΕ. Με ενδιέφερε να είμαι στο γήπεδο και να αναγνωρίζεται αυτό που έκανα εκεί. Σε μεγάλο βαθμό πιστεύω ότι αναγνωρίστηκε. Σαφώς και υπάρχει ένα σύστημα που σε κατατάσσει σε ένα σημείο, ότι μπορείς μέχρι εκεί και όχι παραπάνω. Πάντα προσπαθούσα στην καριέρα μου, αν βρεθεί ένας τοίχος μπροστά μου να τον ξεπερνάω. Κάποιες φορές δεν έγινε δυστυχώς αυτό. Είχα την ευκαιρία να πάω και στις δύο άλλες ομάδες ομάδες (σ.σ.Παναθηναικό και Ολυμπιακό), για κάποιους λόγους δεν τα κατάφερα. Μένω χωρίς παράπονο».
Για την σχέση του με τον ΑΡΗ και τον κόσμο του: «Η αναγνώριση και η αγάπη που έχω από τον κόσμο και την ομάδα του ΑΡΗ, πραγματικά μου δίνει μεγάλη χαρά. Είδαν όλοι την απάντηση μου προς αυτό που μου έγραψε ο ΑΡΗΣ και ισχύει 100%.Νιώθω τεράστια χαρά και ικανοποίηση όταν ένα τέτοιο μπασκετικό κοινό, ένα τέτοιο κλαμπ που είναι από τα μεγαλύτερα της Ευρώπης σε εκτιμάει σε τέτοιο βαθμό, είναι ιδιαίτερη τιμή» και συμπλήρωσε: «Μου έδινε ενέργεια ο κόσμος, όταν κάτι δεν πήγαινε καλά προσπαθούσα κι εγώ να μπω στην ψυχολογία των φιλάθλων, να ζητήσω ένα χειροκρότημα το οποίο ήξερα ότι θα βοηθήσει και εμένα αλλά και τον κόσμο. Θεωρώ ότι είχα και έχω μία εξαιρετική σχέση με τον κόσμο του ΑΡΗ».
Κλείνοντας είπε: «Θα είναι ευχής έργον αν ξανασυναντηθούν οι δρόμοι μου με τον ΑΡΗ» και συμπλήρωσε: «Κάποια στιγμή θα βρεθεί η λύση, ο Άρης θα ξαναβρεί τον δρόμο του, θα μπει ξανά στις ράγες γιατί έχει περάσει και χειρότερες καταστάσεις και έχει βγει πιο δυνατός».