Με ερωτηματικά γέμισε άπαντες ο ΑΡΗΣ με την εμφάνισή του κόντρα στο Περιστέρι. Τα "πώς;" ήταν συνεχή.
Το πρώτο “πώς;” είναι ο τρόπος με τον οποίο μπήκε ο ΑΡΗΣ στο παρκέ στα δύο τελευταία εντός έδρας ματς. Αντί να ξεκινήσει “με το μαχαίρι στα δόντια”, μπήκε σαν σε προπόνηση και μέσα σε λίγα λεπτά βρέθηκε να χάνει με 3-13 από τον Κολοσσό Ρόδου και 0-11 από το Περιστέρι. Όταν κυνηγάς από την αρχή στο σκορ, τα πράγματα ζορίζουν άσχημα. Η φετινή Basket League δεν έχει ομάδες που να πεις a priori “έλα μωρέ, θα το γυρίσω και θα το κερδίσω”, όταν είσαι σε χαμηλό, όπως αποδεικνύεται, επίπεδο. Μάλιστα, χθες (9/1) το πάθημα δεν έγινε μάθημα, αφού το 0-11 της πρώτης περιόδου διαδέχτηκε το 0-15 στο ξεκίνημα της τρίτης!
Το δεύτερο “πώς;” αφορά στο γιατί ο ΑΡΗΣ πέταξε 24 λεπτά αγώνα. Όταν απέναντι σε μία ποιοτική, επιπέδου τετράδας, ομάδα όπως το Περιστέρι μετατρέπεις το -26 σε -6, σημαίνει ότι δυνατότητα υπάρχει, αλλά στο προηγούμενο διάστημα “πετούσες αετό”. Ορισμένα καλάθια τα οποία το Περιστέρι ούτε σε προπόνηση δεν έχει πετύχει, αποδεικνύουν το παραπάνω.
Το τρίτο “πώς;” αφορά στο πώς είναι δυνατόν μία ομάδα που έχει έρθει στη Θεσσαλονίκη χωρίς τον Βαγγέλη Μάντζαρη και βλέπει τον έτερο πόιντ γκαρντ του ροτέισον, Ράιαν Χάροου, να τραυματίζεται μόλις σε 6’, να κάνει ό,τι θέλει από τη θέση “1” με ένα νεαρό. Ο Ζώης Καράμπελας εξέθεσε όλους τους περιφερειακούς του ΑΡΗ, ο οποίος έδειξε για ακόμα μία φορά ότι ένα μεγάλο πρόβλημά του είναι η δημιουργία. Τελευταίος στις ασίστ, χωρίς φαντασία και αυτοματισμούς όταν η επίθεση που σχεδιάστηκε χαλάει. Χθες ο ΑΡΗΣ επιθετικά υποτάχθηκε στους κανόνες που του έβαλε το Περιστέρι και είδε τους τρεις ψηλούς του (Μιλόσεβιτς, Κουζέλογλου, Χαριτόπουλο) να σουτάρουν 15 τρίποντα, πολλά εκ των οποίων στο τέλος των επιθέσεων. Στο άλλο άκρο του παρκέ, ο Καράμπελας έκανε ό,τι ήθελε, πετυχαίνοντας μάλιστα και πέντε καθοριστικούς πόντους όταν ο ΑΡΗΣ είχε πλησιάσει στο σκορ.
Το τέταρτο “πώς;” έχει να κάνει με το πώς είναι δυνατόν σε 10 αγώνες (11 συν του Κυπέλλου) να μην έχει τύχει να παίξουν καλά μαζί όλοι ή έστω οι περισσότεροι ξένοι του ΑΡΗ. Ο Τσάλμερς έχει κάποια ξεσπάσματα (και είναι εμφανές ότι δε βοηθά στο οργανωτικό κομμάτι), ο Σούλερ μία παίζει τρεις δεν παίζει, ο ΝτεΚόζι έχει θέματα συγκέντρωσης και είναι ασταθής, ο Λιτλ έχει όλη την άμυνα πάνω του και προσπαθεί να βάλει ηρωϊκά καλάθια. Ο Μιλόσεβιτς επέστρεψε χθες μετά από μακρά απουσία και δεν είναι τυχαίο ότι ενώ στο πρώτο μέρος πόσταρε και κέρδισε φάουλ, στο δεύτερο αναλώθηκε σε συνεχόμενα τρίποντα, τα οποία του έδωσε η αντίπαλη άμυνα.
Με όλα αυτά τα “πώς;” μαζεμένα, για τα οποία η ευθύνη βαραίνει όλους αφού απαντήσεις δεν έχουν βρεθεί, ο ΑΡΗΣ παρουσιάζει μία ασταθή και προβληματική εικόνα, που έχει φέρει τέσσερις συνεχόμενες ήττες. Αλλαγές δεν μπορούν να γίνουν, οπότε υπάρχει στήριξη στο υπάρχον υλικό, το οποίο όμως πρέπει να αποδείξει ότι μπορεί να πάρει τις νίκες που απαιτούνται για να μην αντιμετωπίσει πρόβλημα η ομάδα. Το έκανε μετά την ήττα στο Μεσολόγγι, το έκανε και στη Λάρισα. Ο δεύτερος γύρος έχει τα ματς με τους κάτω της εξάδας αντιπάλους στο “Nick Galis Hall” και πλέον δεν υπάρχει περιθώριο για άλλη γκέλα.