Τα λάθη του, τα λάθη τους, κι ένα ταξί να φύγουν

από Αντώνης Γκάτζιος

Για τους παλαιότερους, η έκφραση "τα νεύρα μου, τα χάπια μου κι ένα ταξί να φύγω" περιγράφει το προχωρημένο σημείο στο οποίο έχει φτάσει το κουρέλιασμα της ψυχολογικής ισορροπίας.

Εμείς θα το παραφράσουμε, εναρμονισμένο στον χθεσινό (6/2) αγώνα του ΑΡΗ με το Λαύριο. “Τα λάθη του, τα λάθη τους, κι ένα ταξί να φύγουν”. Το αποτέλεσμα είναι το ίδιο: Το κουρέλιασμα της ψυχολογικής ισορροπίας. Αθλητικής ισορροπίας, να το ξεκαθαρίσουμε…

Ο ΑΡΗΣ, λοιπόν, έχασε χθες από το Λαύριο. Πάμε να κάνουμε… πενηνταράκια το παραπάνω σλόγκαν.

ΤΑ ΛΑΘΗ ΤΟΥ

Έκανε πολλά λάθη ο ΑΡΗΣ χθες. Δε νοείται ομάδα που παίζει εντός έδρας να χάνει 12 ελεύθερες βολές. Δε θα πούμε “τις μισές να έβαζε θα κέρδιζε”. Όμως το 17/29 είναι πληγή. Είτε ικανότητα, είτε ψυχολογία, χρήζει βελτίωσης.

Το Λαύριο είναι ομάδα που τιμωρεί τα λάθη. Τα 17 ήταν πάρα πολλά για τον ΑΡΗ, κυρίως επειδή έδωσε το δικαίωμα στον αντίπαλο να κάνει το αγαπημένο του παιχνίδι το τρανζίσιον. Το Λαύριο σε πολλές φάσεις αντιμετώπισε πρόβλημα σε οργανωμένη άμυνα και τα λάθη του ΑΡΗ το βοήθησαν, αφού έβγαλε 8 κλεψίματα και αρκετούς, πρωτεύοντες ή δευτερεύοντες, αιφνιδιασμούς.

Τρίτον: Δε νοείται να μαζεύεις 17 επιθετικά ριμπάουντ και να μην…. τιμωρείς. Ο ΑΡΗΣ μέτρησε 21/46 δίποντα, χάνοντας πολλά κάτω από το καλάθι και ο συνδυασμός με τις 12 χαμένες βολές εξηγεί γιατί και οι 89 πόντοι που πέτυχε απέναντι στην πιο “καυτή” ομάδα της Basket League, μοιάζουν λίγοι.

Τέταρτον: Όταν παίζεις με μία καλύτερη ομάδα (γιατί το Λαύριο είναι καλύτερη ομάδα), δεν έχεις την πολυτέλεια να βλέπεις κάποια από τα “όπλα” σου να μην έχουν σημάνει πυρ. Ο Τζαμάλ Σούλερ και ο Κουίντον ΝτεΚόζι ήταν… σε άλλο γήπεδο χθες και καλώς δε χρησιμοποιήθηκαν πολύ στο δεύτερο μέρος (ο πρώτος καθόλου). Η προσπάθεια των τραυματιών Μιλόσεβιτς, Ντραγκίτσεβιτς, ο πολύ καλός χθες Τσάλμερς και τα ηρωϊκά σουτ του Λιτλ δεν ήταν αρκετά. Ο ΑΡΗΣ δεν κερδίζει τίποτα από την παρουσία του Σούλερ. Τίποτα περισσότερο από ό,τι θα μπορούσαν να δώσουν νεαροί όπως ο Σιδηροηλίας και ο Νετζήπογλου, οι οποίοι θα ήταν πιο χρήσιμοι στο χρόνο των 10-15 λεπτών που αγωνίζεται ο Αμερικανός, που προσθέτει και στο κόστος, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Αν η ομάδα είχε δικαίωμα αλλαγής παικτών, τα δεδομένα θα ήταν άλλα…

ΤΑ ΛΑΘΗ ΤΟΥΣ

Όπου “τους”, οι διαιτητές. Το Λαύριο έχει κερδίσει το σεβασμό και τη συμπάθεια όλων (και) για τη φετινή πορεία του. Μετρά 10/11 μετά το αρχικό 0-3 κα στρογγυλοκάθεται στην πρώτη θέση της βαθμολογίας. Όμως, διάολε, δεν… απαγορεύεται να χάσει. Χθες οι διαιτητές και δη ο Παναγιώτης Αναστόπουλος όχι μόνο το προστάτευσαν, αλλά σήκωσαν απαγορευτικό στον ΑΡΗ.

Όποιος στέκεται μόνο στη φάση του τριπόντου του Γερομιχαλού για την οποία κατέθεσε ένσταση ο ΑΡΗΣ, βλέπει το δέντρο και όχι το δάσος. Στο δεύτερο ημίχρονο έγιναν εκπληκτικά σφυρίγματα και από πού να το πρωτοπιάσει κάποιος. Από τα… 9 δευτερόλεπτα του Κόζι που δε δόθηκαν καν “5’’”, από τη… βόλτα του στο 83-87 που βαφτίστηκε φάουλ, από την τεχνική ποινή στον Ντραγκίτσεβιτς για μία απόφαση (λήξη χρόνου επίθεσης) που καταλογίστηκε τελικά, από τα φάουλ που έπρεπε να κερδίσουν Τσάλμερς, Μιλόσεβιτς, Κουζέλογλου στις προσπάθειες για σουτ, από τα δίποντα του (εξαιρετικού) Γερομιχαλού που βαφτίστηκαν τρίποντα, από το επιθετικό – εφεύρεση του Σλαφτσάκη…

Και άλλες τόσες είναι οι φάσεις που αδικήθηκε ο ΑΡΗΣ. Αυτό που προκαλεί εντύπωση είναι η διαφορετική λογική των σφυριγμάτων του πρώτου μέρους με το δεύτερο. Λες και… γύρισε ο διακόπτης. Έγιναν φοβερά πράγματα εις βάρος του ΑΡΗ στο δεύτερο ημίχρονο και όσα λάθη κι αν έχει κάνει ( που περιγράφονται παραπάνω), όταν απέναντι σε μία καλύτερη ομάδα δε βλέπεις καν το 50-50, τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο δύσκολα.

ΚΙ ΕΝΑ ΤΑΞΙ ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ

Φτάνει πια… Στον αγώνα με τον Κολοσσό στο Παλέ, ήρθαν οι Τσαρούχα, Παναγιώτου, Παντελίσης να πουν ότι “σήμερα δεν κερδίζεις”. Χθες κόντρα στο Λαύριο οι διαιτητές με πρώτο τον Αναστόπουλο, είπαν το ίδιο. Δεν πάει άλλο. Στο ποδόσφαιρο κοντράρονται τα… βουβάλια στο συγκεκριμένο κομμάτι. Στο μπάσκετ βλέπουμε συνεχώς ομάδες σαν το Περιστέρι και το Λαύριο να έχουν διαιτησίες… Παναθηναϊκού.

Ένα ταξί να φύγουν. Να φύγει η διαιτησία από την ΕΟΚ, η οποία δε διοργανώνει καν την Basket League. Να την αναλάβει ο ΕΣΑΚΕ, να πληρώνει τους διαιτητές full time (και όχι όπως τώρα που είναι η… δεύτερη δουλειά τους) και αν γίνονται αδικίες, να τις ξεδιαλύνουν οι ΚΑΕ (οι οποίες αποτελούν τον ΕΣΑΚΕ, ήτοι θα διορίζουν ΚΕΔ κ.τ.λ.) μεταξύ τους. Να πάψουν να υπάρχουν, όπως γίνεται με το υπάρχον καθεστώς, παιδιά και αποπαίδια.

Οι διαιτητές του ΑΡΗΣ – Λαύριο θα τιμωρηθούν. Στάνταρ. Ε… και; Όταν είναι η βασική δουλειά τους και θα χάσουν 2-3-4 μεροκάματα, θα το σκεφτούν διπλά για να σφυρίξουν όπως χθες ή όπως στον αγώνα με τον Κολοσσό.

Ευσεβείς πόθοι, θα πει κάποιος; Κάποια στιγμή πρέπει αυτοί οι… πόθοι να γίνουν πραγματικότητα…

Προτεινόμενα Άρθρα