Ο Δημήτρης Σαχινίδης γράφει για την προκλητική στάση που κρατούν οι άνθρωποι της Α.Ε.Κ. και εξηγεί τους λόγους για τους οποίους ο κόσμος του ΑΡΗ δεν πρέπει να δίνει καμία βάση στα εμετικά δημοσιεύματα που βγήκαν στο φως της δημοσιότητας από τη μεριά των Αθηνών
Δυστυχώς ο ΑΡΗΣ πάντοτε αποτελούσε το εξιλαστήριο θύμα του Ελληνικού αθλητισμού και το γεγονός αυτό οφειλόταν εξ ολοκλήρου στο ότι δεν είχε στον διοικητικό και παραγοντικό του θώκο ανθρώπους να προασπίσουν τα συμφέροντα του και να τον προστατεύσουν με κάθε τρόπο. Το συγκεκριμένο φαινόμενο μάστιζε όλο το Σύλλογο κι όπως ήταν φυσιολογικό δεν ήταν δυνατό να αφήσει ανεπηρέαστο το μπασκετικό τμήμα.
Από εκεί και πέρα ο Αυτοκράτορας του Ελληνικού μπάσκετ είχε τη θέληση να αλλάξει σελίδα και εδώ και μερικά χρόνια άφησε πίσω του το αμαρτωλό παρελθόν. Αρχικά προσπάθησε χωρίς τυμπανοκρουσίες να φτιάξει μια αξιόμαχη ομάδα που σιγά-σιγά θα ξαναβρεί τον ενεργό ρόλο της στα δρώμενα του αθλήματος και να επουλώσει τεράστιες πληγές που τον ταλάνιζαν. Εν συνεχεία και παρά τις απαγορεύσεις της Φίμπα στάθηκε στα πόδια της μένοντας αδιάφορη στα όποια κακόβουλα σχόλια τα οποία είχαν στόχο να την βλάψουν. Ο ΑΡΗΣ με την πάροδο του χρόνου με αργό άλλα σταθερό και σίγουρο βηματισμό επέστρεφε κι αυτό φαινόταν άσχετα που ακόμη δεν είχε αντίκτυπο στον βαθμολογικό πίνακα.
Κάπως έτσι λοιπόν και μέσα από έναν κυκεώνα προβλημάτων που έπρεπε να επιλυθούν φτάσαμε στο σήμερα, ένα σήμερα στο οποίο ο ΑΡΗΣ μετά από πολλά χρόνια και μεγάλες θυσίες βρήκε θέση στην τελική τετράδα του πρωταθλήματος και κάτι τέτοιο όπως είναι φυσιολογικό ενόχλησε τους μπασκετοπατέρες που κρατούν τις τύχες του αθλήματος στα χέρια τους. Η ομάδα πέρα από τον αγωνιστικό πόλεμο που υφίσταται έχει να αντιμετωπίσει και έναν επικοινωνιακό πόλεμο ο οποίος ξέσπασε μετά το τρίτο παιχνίδι με τον δικέφαλο του νότου ο οποίος δεν μπορεί να δεχθεί σε καμία περίπτωση πώς ο πακτωλός χρημάτων τον οποίο δαπάνησε απέβη άκαρπος από τη στιγμή στην οποία ο ΑΡΗΣ είναι για άλλη μια φορά η ομάδα που του χάλασε τα σχέδια και τα έκανε να μετατραπούν σε ένα όνειρο θερινής νυκτός. Το αποτέλεσμα ενός αθλητικού αγώνα κρίνεται στο γήπεδο που αποτελεί τον καθρέφτη των πάντων και αυτό όσο κι αν το αρνούνται μετά μανίας κάποιοι με έμμεσο πάντα τρόπο τόσο πεισμώνουν την ομάδα και την προσπάθεια της.
Σας είχαμε τονίσει εκ των προτέρων πώς ο συγκεκριμένος αγώνας θα ξεφύγει από τη σφαίρα της λογικής και δυστυχώς ο παραπάνω φόβος επιβεβαιώθηκε. Διαβάζουμε πάρα πολλά δημοσιεύματα και ανυπόγραφα κείμενα που κάνουν λόγο για πρωτογονισμό, υπανθρώπους και ζούγκλα και πραγματικά θα θέλαμε να ρωτήσουμε αυτή τη μερίδα ανθρώπων που τα να αναπαράγει πότε συνέβησαν όλα αυτά που ακούγονται και φημολογούνται. Ο ΑΡΗΣ είναι αυτός που δίδαξε παιδεία και μπασκετικό πολιτισμό τις μέρες που για κάποιους η πορτοκαλί θεά ήταν ξένη στα μάτια όλων. Η παρακαταθήκη που άφησαν ο Γκάλης και η παρέα του έχει αφήσει κατάλοιπα, καθώς πληγώνει και θα πληγώνει πολλούς για πάρα πολλά χρόνια. Η υγεία που αποπνέει η ομάδα και οι άνθρωποι της σε όλους τους τομείς είναι αξιοζήλευτη και σπέρνει τον τρόμο σε πολλούς. Από εκεί και πέρα κανείς δεν έχει δικαίωμα να αμαυρώνει κάτι που μοιάζει κι όλα δείχνουν πώς είναι πράγματι υγιές ούτε φυσικά να σπιλώνει έτσι ανερυθρίαστα συνειδήσεις και προσωπικότητες που μοχθούν με κάθε τρόπο για ένα άθλημα υψηλών προδιαγραφών.
Κλείνοντας πολλοί είναι αυτοί που αναρωτιούνται το γιατί ο υφυπουργός αθλητισμού Κ. Κοντονής ζήτησε μόνο το συγκεκριμένο φύλλο αγώνος αμελώντας αυτά άλλων αγώνων στους οποίους έλαβαν χώρα πολύ χειρότερες καταστάσεις. Αξίζει να υπενθυμιστεί ότι στον αγώνα χάντμπολ των δυο δικεφάλων είχαμε ρίψη φωτοβολίβων και κροτίδων εκατέρωθεν, αλλά τότε προείχε το καλό και η μακροημέρευση του αθλητικού πνεύματος…