Ο νέος «χάρτης» της Εuroleague 2022-23 είναι σημαντικά διαφοροποιημένος σε συμμετοχές και εκπροσωπήσεις χωρών, ύστερα και από την οριστικοποίηση των δυο προσκλήσεων που δόθηκαν σε Παρτίζαν και Βαλένθια. Η είδηση, όμως που θα προκύψει, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, αφορά την κατάργηση κάθε σκέψης για την δημιουργία «κλειστής λίγκας», από την περίοδο 2023-24 και με την συμμετοχή 20 ομάδων, όπως οραματιζόταν ο εκτελεστικός διευθυντής της διοργάνωσης, Τζόρντι Μπερτομέου και ο οποίος μετρά αντίστροφα, μέχρι τις 30 Ιουνίου για την αποχώρηση του. Το «prive club» που ήταν έτοιμο σχέδιο στο συρτάρι του Καταλανού «εγκεφάλου» της Euroleague, δεν πρόκειται να υλοποιηθεί από τον αντικαταστάτη, όποιος κι αν είναι αυτός για δυο λόγους.
Πρώτον, γιατί οι 11 ομάδες που έχουν συμβόλαιο τύπου Α (10ετές εγγυημένο) και είναι οι μέτοχοι της διοργάνωσης, δεν επιθυμούν να…απομονωθούν από το ευρύ ευρωπαϊκό μπάσκετ και ας είναι η «ελίτ» του αθλήματος, καθώς αποτελούν τα βαριά brands, διαθέτουν σωρεία τίτλων, τις ακολουθούν εκατοντάδες χιλιάδες φιλάθλων και αποτελούν την «ραχοκοκαλιά» της κορυφαίας ευρωπαϊκής διοργάνωσης συλλόγων. Δεύτερον, γιατί μετά την αλλαγή σελίδας στην διοίκηση της Εuroleague, στην διάρκεια της επόμενης σεζόν, θα ενταθούν και είναι πολύ πιθανό να κορυφωθεί ο διάλογος με την FIBA για την πολυπόθητη επανένωση του ευρωπαϊκού μπάσκετ.
Οι συνθήκες έχουν ωριμάσει περισσότερο από κάθε άλλη χρονική φάση και ύστερα από 23 χρόνια διχασμού και αντιπαράθεσης με τις ξεχωριστές διοργανώσεις, ο Έλληνας γενικός γραμματέας της FIBA, Aνδρέας Ζαγκλής και οι συνεργάτες του εργάζονται σε αυτή την κατεύθυνση και τουλάχιστον ως πρώτο βήμα θα είναι η συνένωση των διοργανώσεων Εurocup και ΒCL.
Eν αναμονή εξελίξεων, λοιπόν, στην επόμενη Euroleague, οι ρωσικές ομάδες θα είναι απούσες, οι Ισπανοί επιστρέφουν στο μάξιμουμ εκπροσώπησης με 4 ομάδες, ενώ στις χώρες που είχαν διπλή εκπροσώπηση (Ελλάδα, Τουρκία, Γαλλία) προστίθενται η Ιταλία, η Σερβία και η Γερμανία. Με μονή εκπροσώπηση συνεχίζουν το Ισραήλ και η Λιθουανία. Στον συνεχιζόμενο αποκλεισμό των ρωσικών ομάδων, η ΤΣΣΚΑ θα υποστεί την μεγαλύτερη «ζημία» γιατί σε αντίθεση με την Ούνικς και την Ζενίτ, είναι η μοναδική που διαθέτει εγγυημένο συμβόλαιο συμμετοχής και γι’ αυτόν τον λόγο, ενδεχομένως και να διεκδικήσει διαφυγόντα κέρδη από την Euroleague.
Στην επόμενη διοργάνωση, επιστρέφουν δυο βαριά ονόματα του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Η κάτοχος του φετινού Eurocup, Bίρτους Μπολόνια (2 τίτλοι Euroleague 1998-2001) και η Παρτίζαν (Εuroleague 1992). Aμφότερες, μπορούν-αναλόγως και με τα ρόστερ που θα παρατάξουν-να αποδειχτούν πιο ανταγωνιστικές από τις Ζενίτ και Ούνικς, ενώ η απουσία της ΤΣΣΚΑ, φαντάζει δυσαναπλήρωτη σε ποιότητα και ρόλο πρωταγωνίστριας για συμμετοχή σε F4. Xωρίς την «θαμώνα» των 21 εκ των 23 τελευταίων F4 (είχε μεγάλες πιθανότητες να ήταν και στο Βελιγράδι, αν δεν αποκλειόταν), η «όρεξη» και η προοπτική των άλλων ομάδων που στοχεύουν στην πρόκριση στο F4 2023, στην Κωνσταντινούπολη, αυξάνονται.
Συνολικά και η επόμενη Euroleague αναμένεται λίαν ανταγωνιστική και δύσκολα προβλέψιμη σε αποτελέσματα και βαθμολογικές ανακατατάξεις. Εφόσον, δεν υπάρξει νέα μετάλλαξη του κορονοϊού και επανεμφάνιση έξαρσης του, προκαλώντας νέα προβλήματα σε όλη την ανθρωπότητα, η Euroleague αναμένεται ελκυστική για τους Ευρωπαίους φιλάθλους, παρά τον ρωσικό «ακρωτηριασμό» της.
Οι εκπροσωπήσεις των χωρών και πως προκύπτει η συμμετοχή των 18 ομάδων: ΙΣΠΑΝΙΑ: Ρεάλ, Μπαρτσελόνα, Μπασκόνια (συμβόλαιο τύπου Α), Βαλένθια (wild card), ΕΛΛΑΔΑ: Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός (συμβόλαιο τύπου Α), ΤΟΥΡΚΙΑ: Αναντολού Εφές, Φενέρμπαχτσε (συμβόλαιο τύπου Α), ITAΛΙΑ: Αρμάνι Μιλάνο (συμβόλαιο τύπου Α), Βίρτους Μπολόνια (κάτοχος Εurocup 2022), ΓΕΡΜΑΝΙΑ: Μπάγερν Μονάχου (συμβόλαιο τύπου Α), Άλμπα Βερολίνου (πρωταθλήτρια Γερμανίας, συμβόλαιο δυο ετών), ΓΑΛΛΙΑ: Μονακό (από την συμμετοχή της στα περσινά play offs), Βιλερμπάν (συμβόλαιο τύπου Α), ΣΕΡΒΙΑ: Ερυθρός Αστέρας (πρωταθλητής Αδριατικής Λίγκας), Παρτίζαν (wild card), ΙΣΡΑΗΛ: Μακάμπι (συμβόλαιο τύπου α), ΛΙΘΟΥΑΝΙΑ: Ζαλγκίρις (συμβόλαιο τύπου Α).