Ο Γιώργος Δεληζήσης φιλοξενήθηκε στην εκπομπή «Build Up» στο Novibet AllAboutARIS TV, όπου και μίλησε για τη παρουσία του στον ΑΡΗ από το 2017 μέχρι και πέρσι που «κρέμασε» τα παπούτσια του.
Αναλυτικά, τα όσα δήλωσε στον Νίκο Παπαδόπουλο:
Για το αν είναι… δύσκολο να σκοτώσει τον ποδοσφαιριστή μέσα του:
“Μιλάμε για μια καριέρα 20 ετών και μια συγκεκριμένη καθημερινότητα. Δεν το είχα αντιληφθεί το καλοκαίρι, τον τελευταίο μήνα μου λείπει αυτή η καθημερινότητα. Πάω γυμναστήριο το πρωί, τρέχω. Αυτό που έκανα πάντα με την προπόνηση, τώρα το κάνω στο γυμναστήριο. Δεν μου λείπει το να παίξω ποδόσφαιρο, μου λείπει η καθημερινότητα στο γήπεδο. Πρέπει να σταματάς όταν νιώθεις ότι δεν είσαι αυτός που ήσουν. Θα μπορούσα να παίξω. Από εγωισμό και μόνο αν ήθελα, δύο χρόνια τα είχα σίγουρα. Και αν δεν ήταν στον ΑΡΗ, θα ήταν κάπου αλλού. Αλλά είχα πει ότι θέλω να σταματήσω στον ΑΡΗ και το έκανα. Ήθελα πέντε λεπτά, ήταν ένα τελικά (σ.σ. γέλια)».
Για τον λόγο που σταμάτησε:
“Σταμάτησα γιατί είχαμε κάνει και μια κουβέντα με τον πρόεδρο ότι όταν σταματήσω θα έπαιρνα ένα πόστο στην ομάδα. Αυτό θα με γέμιζε περισσότερο από το να συνεχίσω να παίζω σε κάποια άλλη ομάδα. Μπήκε στο μυαλό μου ότι θα πρέπει να σταματήσω και συγκεκριμένα σε αυτή την ομάδα. Δεν ήταν θέμα χρημάτων, να πάω να παίξω αλλού. Ήταν επιλογή μου να σταματήσω το ποδόσφαιρο στον ΑΡΗ.»
Για την πρώτη φορά που ήρθε στον ΑΡΗ το 2017 και αν φανταζόταν το τι θα επακολουθήσει μέχρι και σήμερα:
«Όταν με κάλεσε ο Παύλος Μυροφορίδης, ήμουν στον Απόλλωνα και μάλιστα έτοιμος να ανανεώσω το συμβόλαιο μου. Δε τα βρήκαμε τότε για λίγα χρήματα. Δεν ήταν τα χρήματα αλλά και γιατί θεώρησα ότι η προσφορά μου στην ομάδα του Απόλλωνα δεν ανταμειβόταν. Ήταν η προσέγγιση τους. Ο Παύλος μου είπε “πάμε να ανεβάσουμε τον ΑΡΗ” και του απάντησα “εγώ πάω στον ΑΡΗ για να μείνω στον ΑΡΗ και να γίνω αρχηγός της ομάδας”. Αυτή ήταν η πρώτη κουβέντα με τον αείμνηστο κουμπάρο μου.»
Για τις συνθήκες στη κατηγορία:
«Η κάθε χρονιά στη Β’ Εθνική είναι πάρα πολύ δύσκολη. Δεν υπάρχει το “είσαι ΑΡΗΣ” και βγαίνεις. Απαιτεί προσήλωση τακτικής, δύναμη, το DNA του πρωταθλητή. Δεν είνΓαι εύκολο. Θα δεις για παράδειγμα στον Ηρακλή τώρα, που έχει παίκτες ποιοτικούς, ότι δεν έχει αυτή τη μαχητικότητα. Εμείς τότε είχαμε ποιότητα, δύναμη και πάθος για διάκριση. Όλοι αγάπησαν την ομάδα και δέθηκαν με τον κόσμο που ήταν σε δύσκολα γήπεδα. Ο κόσμος στήριξε την ομάδα, που πήγε από Ευρώπη στη Γ’ και τη Β’ Εθνική.»
Για τη πιο δύσκολη στιγμή εκείνη τη σεζόν και πως τη διαχειρίστηκε:
«Θεωρώ ότι δεν υπήρχε δύσκολη στιγμή. Τύχαινε να πίνω κάθε μέρα καφέ με τον Παύλο γιατί εκτός από τεχνικός διευθυντής, ήμουν και φίλος του απ’ όταν ήμουν 15 ετών. Μόλις μπαίναμε στο γήπεδο βέβαια δεν υπήρχε φιλία. Άλλο κομμάτι. Δεν λάμβανε κανείς ειδική μεταχείριση από τον Παύλο αλλά όλοι ήταν παιδιά του. Όταν έπινες καφέ με τον Παύλο και ερχόταν μια δύσκολη στιγμή, σου έλεγε “Προχώρα ρε μ@λ…., μη μασάς”. Όσοι δεν είχαν ψυχολογία και ήταν πιο αδύναμοι ως χαρακτήρας, έβλεπαν τον Παύλο και ισορροπούσαν. Σε γενικές γραμμές το πράγμα κυλούσε από μόνο του.»
Για το γεγονός ότι η ομάδα ανέβηκε και ενισχύθηκε αλλά αυτός πάντα έβρισκε τον δρόμο προς την ενδεκάδα:
«Γιατί οι άλλοι ήταν ο Μπεκενπάουερ; Δε κατάλαβα (σ.σ γέλια). Πάντα έπαιζα, πίστευα στον εαυτό μου. Είχα γεμάτες σεζόν, όταν βγήκαμε δεύτεροι και τρίτοι. Δεν με ενδιάφερε το ποιος θα έρθει, τι συμβόλαιο έχει και αν θα έπρεπε να παίζει. Πήγαν να γίνουν και τέτοια πράγματα… Δηλαδή τι, να βγει ο Δεληζήσης για να παίξει άλλος ενώ πηγαίναμε καλά; Είπα στον πρόεδρο ότι όποιον παίκτη και να φέρει, εγώ θα παίζω. Ένιωθα γίγαντας όταν έμπαινα στο Χαριλάου! Σεβόμουν όλους τους συμπαίκτες μου, τους αγαπούσα αλλά ήμουν επαγγελματίας.»
Για το πρώτο και το αγαπημένο του γκολ με τη φανέλα του ΑΡΗ:
«Έβαλα τρία γκολ στη Β’ Εθνική και ένα στην Ευρώπη. Εκείνο το Ευρωπαϊκό ήταν μαγικό αλλά μας άφησε μια πικρία. Θα μπορούσαμε να κερδίσουμε ακόμα και όταν δεχθήκαμε το γκολ. Είχαμε πάρα πολλές ευκαιρίες. Όταν χάνεις με 3-0 από μια καλή ομάδα όπως η Μόλντε, δεν είναι εύκολο να το γυρίσεις. Κάναμε υπέρβαση στον επαναληπτικό τότε. Σε ό,τι αφορά τις προσπάθειες της ομάδας να μπει στην Ευρώπη, υπάρχει αλλαγή του 70-80% του υλικού και δεν υπάρχει μια χημεία για να είσαι έτοιμος για τη νέα σεζόν. Αν η φετινή ομάδα κρατηθεί, είναι για μεγάλα πράγματα. Είμαι σίγουρος ότι όποιον αντίπαλο και να τύχει, θα μπει στους ομίλους σίγουρα.»
Για τον τρόπου που κινήθηκε ο Θόδωρος Καρυπίδης μεταγραφικά και αν υπάρχουν διαφορές στη προσέγγιση του:
«Δείχνει φέτος ο πρόεδρος ότι έκανε μεγάλη υπέρβαση στις μεταγραφές. Δεν το περίμενε κανένας στη πόλη. Δεν το περίμενε κανείς μετά την αποτυχία του Κυπέλλου, που ο κόσμος είχε τη δυσαρέσκεια του και δεν ερχόταν στο γήπεδο. Αυτό δείχνει ότι έχει μάτι, ότι ξέρει μπάλα. Δείχνει να διορθώνει τα λάθη του. Έχει πάρει παίκτες που κάνουν τη διαφορά. Θεωρώ ότι θα έπρεπε να ήταν πρώτος με 2-3 βαθμούς παραπάνω. Βλέπουμε ότι είχε και λίγο… κυνηγητό στις αρχές. Είναι ομάδα που δεν φοβάται, με πάρα πολύ ποιοτικούς παίκτες. Μόντσου και Σιφουέντες είναι πολυτέλεια για την ομάδα. Ο Μορόν είναι ο καλύτερος σέντερ φορ που έχω αντιμετωπίσει, ακόμα και στη προπόνηση. Θεωρώ ότι θα είναι και καλύτερος από ‘δω και πέρα, με νέο συμβόλαιο.»
Για το αν το κέντρο είναι το Α και το Ω της κάθε ομάδας:
«Ως αμυντικός, είχα μπροστά μου Σάσα, Τζέγκο, Ματίγια, Σιώπη. Δεν περνούσε τίποτα. Ήταν παρεξηγημένος ο Ματίγια ότι και καλά… δεν τρέχει. Όταν του έδινες τη μπάλα, δε την εχανε. Το κέντρο είναι το Α και το Ω. Είχαμε ποιοτικούς παίκτες που πρεσάρανε.»
Για το αν εξήγησε στον Σιφουέντες τι κληρονομιά παρέλαβε με το «5» στη πλάτη:
«Δεν βρήκα ακόμα την ευκαιρία.»
Για τις συζητήσεις που είχε πριν σταματήσει το ποδόσφαιρο, να αναλάβει πόστο στον ΑΡΗ:
«Αυτό είναι στην ευχέρεια του προέδρου. Εγώ έχω πολύ καλές σχέσεις με τον κ. Καρυπίδη. Δεν έχουμε τσακωθεί, δεν έχουμε ανταλλάξει κουβέντες. Σίγουρα το Α και το Ω στον ΑΡΗ δεν είναι ο Δεληζήσης. Ο Δεληζήσης σήμερα είναι, αύριο δεν είναι. Εγώ πρόσφερα όσα μπορούσα να προσφέρω. Είμαι ανοιχτός, είμαι εδώ για τον ΑΡΗ. Ξέρω που μπορώ να βοηθήσω και τι μπορώ να κάνω για την ομάδα. Από ‘κει και πέρα, δεν πληρώνω εγώ.»
Για το ποια είναι η πιο δύσκολη στιγμή του στην ομάδα:
«Η πιο δύσκολη στιγμή μου ήταν όταν έφυγα. Δε περίμενα εκείνη τη χρονιά ότι θα φύγω. Περίμενα ότι θα ήταν η τελευταία μου χρονιά και μετά ότι θα σταματήσω. Δεν έχει σημασία αν θα είχες τον ρόλο που είχε τα τελευταία χρόνια. Θυμάμαι σε μια κουβέντα με τον Θόδωρο Καρυπίδη, που μου είχε αναφέρει ότι δεν με θέλει ο Μπούργος. Του απάντησα “μη σου πω που γράφω τον Μπούργος, εγώ και ένα λεπτό να παίξω και στη κερκίδα να είμαι, δεν με πειράζει, δεν θα δημιουργήσω πρόβλημα στην ομάδα”. Από ‘κει και πέρα, θεωρώ ότι ευθύνη δεν έχει μόνο ο προπονητής. Άμα ήθελε, πιστεύω, ο Θόδωρος Καρυπίδης να με κρατήσει, θα το έκανε. Δεν ήθελε να πάει κόντρα στον προπονητή και το σέβομαι.
Θα σου πω για τον Σάββα Παντελίδη που ήρθαμε λίγο σε μια κόντρα. Είναι καλός, δουλευταράς προπονητής και ήξερε τη πραγματικότητα. Το αν είπαμε και δύο κουβέντες παραπάνω, ήταν για άλλο θέμα, που μπήκαν και άλλοι στη μέση. Δεν είναι το ίδιο ο Μπούργος. Ούτε αρχή, ούτε τέλος.»
Για το ποιον θεωρεί ως τον καλύτερο προπονητή που συνεργάστηκε:
«Θεωρώ ο Πάκο Ερέρα. Τον φάγανε τον Πάκο. Στα πρώτα παιχνίδια δε βλέπαμε κανένα, παίζαμε… μπαλάρα. Πιστεύω ότι ο Θόδωρος Καρυπίδης τον… γούσταρε πάρα πολύ. Αυτός ο προπονητής δε θέλει χρόνο για να προσαρμοστεί; Χάσαμε από τον ΠΑΟΚ, χάσαμε από τον Ολυμπιακό. Θα έπρεπε να μείνει τουλάχιστον δύο χρόνια. Η ομάδα έπαιρνε τη ταυτότητα του προπονητή.»
Για τη παρουσία του Άκη Μάντζιου:
«Με τον Άκη Μάντζιο συνεργαστήκαμε και στον Απόλλωνα Σμύρνης αλλά και δύο χρονιές στον ΑΡΗ. Τα καλύτερα λέω γι’αυτόν. Αν είχαμε κάποιες τριβές, αυτά υπάρχουν. Τον εκτιμώ και ως προπονητή και ως χαρακτήρα. Οι αριθμοί δείχνουν ότι είναι ο πιο πετυχημένος. ¨Εχει αγωνιστεί εδώ και ως προπονητής. Έχει μια κοινή γραμμή με τον πρόεδρο. Έχει αναπτύξει καλή σχέση με τον κόσμο. Τον πήγε πίσω η περσινή χρονιά, που σε μια εβδομάδα τα χαλάσαμε όλα. Αυτό ήταν ένα πισωγύρισμα αλλά δείχνει ότι επαναφέρει την ομάδα. Παίρνει τα αποτελέσματα και προχωράει σε τροχιά πρωταθλητισμού.»
Για το βράδυ του χαμένου τελικού στον Βόλο:
«Εκείνη τη βραδιά χάθηκε η μεγαλύτερη ευκαιρία που θα μπορούσε να δοθεί σε αυτή την ομάδα. Πιο κακό Παναθηναϊκό δεν υπάρχει περίπτωση να βρεις ποτέ ξανά. Ήταν σε πολύ κακή κατάσταση και κάναμε… έγκλημα που δεν κερδίσαμε. Πάντα βάζω τον εαυτό μου μέσα, δε μιλάμε για οφθαλμοφανή λάθη της διαιτησίας. Θα μπορούσαμε να πάρουμε πέναλτι στο 95′. Η απευθείας κόκκινη ήταν έγκλημα. Κρεμάς έναν λαό που περιμένει έναν τίτλο. Πρέπει να έχεις τόσο καθαρό μυαλό για να παίξεις με 10-10. Τι να λέμε τώρα… Δεν είναι κόκκινη του Νταρίντα, αλλά εμείς… δεν διαμαρτυρηθήκαμε καθόλου. Είναι και θέμα εξυπνάδας, να έχεις παίκτες εκείνη την ώρα με… αλητεία. Παίζεις σε τελικό. Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Θεωρώ πως φέτος το έχουμε αυτό, πέρσι όχι.»
Δείτε όλη την υπόλοιπη συνέντευξη στο Novibet AllAboutARIS TV: