Η χθεσινή εικόνα του ΑΡΗ κόντρα στον Παναθηναϊκό έφερε στο μυαλό αρκετών την ομάδα της πρώτης χρονιάς του Άκη Μάντζιου στο “Κλεάνθης Βικελίδης”.
Εκείνη την ομάδα που στην καλή της μέρας “έπνιγε” τον αντίπαλο με το πρέσινγκ, τα τρεξίματά της και ένα κέντρο με… εργάτες, στο οποίο χθες σημείο αναφοράς ήταν ο Ζαλ Ζουλ.
Ο Καμερουνέζος μέσος επέστρεψε στην αρχική ενδεκάδα μετά από τρεις μήνες και με μόλις 72 λεπτά συμμετοχής σε αυτό το διάστημα. Ηταν η λογική επιλογή για ένα πιο “σφιχτό” κέντρο με δύο “6άρια” αλλά και με ένα ερωτηματικό για τον βαθμό στον οποίο θα ανταποκριθεί. Και στο τέλος ξεπέρασε στις προσδοκίες των περισσοτέρων.
Ουσιαστικά ήταν μία συνέχεια της θετικής εικόνας στο οικογενειακό διπλό με την Κ-19. Εκεί έδειξε ότι ξεπερνάει τον φόβο του και δεν έχει θέμα να βάλει τα πόδια του στη φωτιά. Αυτό που έκανε δηλαδή κόντρα στον Παναθηναϊκό και ήταν από τους 2-3 καθοριστικούς παίκτες μαζί με Φαμπιάνο και Βερστράτε που περιόρισαν το παιχνίδι του αντιπάλου από τον άξονα.
Πηγή; sofascore
Οπως φαίνεται και στον παραπάνω πίνακα ο Ζουλ είχε επαφές είχε συγκεκριμένους χώρους ευθύνης. Αρχικά τα μεσοδιαστήματα του ΠΑΟ και τις διαγώνιες καλύψεις στην πλευρά του Μοντόγια. Οι επαφές του με τη μπάλα ήταν μόλις 45 αλλά στα 70 λεπτά που έπαιξε είχε μία απομάκρυνση, μία προβολή, τέσσερις κλεμμένες μπάλες και οκτώ κερδισμένες μονομαχίες από τις 12 που έδωσε συνολικά.
Μαζί με το 71% ευστοχίας στις πάσες και έχοντας τις περισσότερες προς το τελευταίο τρίτο του γηπέδου (7) συμπληρώνεται μία ιδανική επιστροφή για τον ίδιο στο αρχικό σχήμα, δείχνοντας στον Μάντζιο ότι μπορεί να στηριχτεί πάνω του για τη δύσκολη συνέχεια και ειδικά κόντρα στην ΑΕΚ που θα λείπει ο τιμωρημένος Βερστράτε.
Ο Ζουλ ήταν χθες κάτι σαν το κομμάτι που έλειπε από το “παζλ” του Μάντζιου, μαζί με άλλα 2-3 αγωνιστικά στοιχεία που έβγαλε χθες η ομάδα σε αρκετά μεγάλο βαθμό. Το σχήμα με δύο “6άρια” εφαρμόστηκε για δεύτερη φορά φέτος – η πρώτη στην Τούμπα- και ήταν αρκετά αποτελεσματικό. Οχι σίγουρα όπως το Σάσα-Τζέγκο που είχε κάποτε ο Μάντζιος αλλά σε αρκετά καλά επίπεδα παρουσία του Ζουλ, ο οποίος το χάρηκε όσο λίγοι το χθεσινό. Το είχε ανάγκη… Και για αυτό δεν κρατήθηκε και βούρκωσε από χαρά μετά το τέλος του αγώνα, βρίσκοντας ξανά λόγους να χαμογελάει έπειτα από ένα δύσκολο διάστημα για τον ίδιο.