Ο ΑΡΗΣ έκανε τη δουλειά στο Βόλο, κερδίζοντας αντίπαλο, απουσίες και… πρέπει. Προσέθεσε στο ενεργητικό του τρεις βαθμούς, που μάλλον είναι κάτι παραπάνω από τρεις βαθμοί και συνεχίζουμε. Προφανώς οι Κιτρινόμαυροι δεν έθελξαν με την απόδοσή τους, πήραν μια μάλλον επαγγελματική νίκη, που την είχαν τόσο ανάγκη και μπαίνουν στην διαδικασία της διακοπής του πρωταθλήματος με πολλή περισσότερη ηρεμία, απ’ ότι την προηγούμενη φορά.
Τακτικά, το παιχνίδι κύλησε όπως το περιμέναμε. Ο ΑΡΗΣ παρουσιάστηκε συνειδητοποιημένος, με πλήρη γνώση των δικών του αδυναμιών και απουσιών κι έπαιξε όπως έπρεπε, για να πάρει το ματς απέναντι σε έναν αντίπαλο που καιγόταν για βαθμούς για τους δικούς του λόγους. Σίγουρα σημεία αναφοράς ήταν η παρουσία των Φεράρι και Φατόρε, καθώς και η χρησιμοποίηση του Νταρίντα σε έναν διαφορετικό από τον ρόλο που τον έχουμε συνηθίσει φέτος. Και που με τις επιστροφές τραυματιών, ενδεχομένως να τον δούμε ξανά.
Κι επειδή στον ΑΡΗ κάποιοι έχουν συνηθίσει να καταστροφολογούν και να προβάλουν πάντα το αρνητικό, μια ματιά στη βαθμολογία, ενδεχομένως να οδηγήσει κι αυτούς στο συμπέρασμα πως σαφώς πλέον η απόσταση από την προνομιούχο πρώτη τετράδα, είναι, αν μη τι άλλο διαχειρίσιμη. Με τις αδυναμίες, τα προβλήματα και τις ελλείψεις.
Θα σας πω και κάτι άλλο όμως, το οποίο πιθανότατα πέρασε στα ψιλά, γιατί είναι κάτι από αυτά που συνήθως δεν είναι εμπορικά, όσο ένα γκολ ή μία νίκη. Είναι στοιχείο όμως, που κατά την προσωπική άποψή μου πρέπει να «διαφημιστεί» και πρέπει να γίνει οδηγός για το μέλλον. Διότι είναι αλήθεια πως σε (πολλά) προηγούμενα παιχνίδια έλλειψε. Ίσως να μην το προσέξατε κιόλας, για μένα όμως έχει πολύ μεγάλη αξία. Πρέπει να ήταν γύρω στο 95’, με το ματς στο 0-2, τις καθυστερήσεις να εκπνέουν και τη νίκη να είναι σίγουρη. Είναι μια φάση που πάει να βγάλει από τη δεξιά μεριά του ΑΡΗ με έναν παίκτη να «πατάει» περιοχή, πρέπει να ήταν ο Μαχαίρας. Μπαίνει από πλάγια, κάνει να σουτάρει και πέφτει… σαν σκύλος ο Μοντόγια στα πόδια του, του κάνει την κόντρα και βγάζει την μπάλα κόρνερ. Όλα αυτά επαναλαμβάνω στο 95’ με τα πάντα να έχουν κριθεί. Είναι όμως ένα στοιχείο που πρέπει να περάσει σε όλη την ομάδα. Μάχη μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτα. Ένταση, δύναμη και αυταπάρνηση. Ένας ΑΡΗΣ μαχητής μπορεί να πετύχει πολλά.