Το ντέρμπι της Τούμπας δύσκολα θα ανασυρθεί από το αρχείο σε επόμενα ματς των δύο ομάδων, καθώς δεν προσέφερε και πολλά πράγματα σε ποδοσφαιρικό θέαμα. Σε βάθος χρόνου όμως, ίσως εξελιχθεί σε σημείο αναφοράς για τον ΑΡΗ.
Ο βασικός λόγος είναι αντίδραση της ομάδας σε μία δύσκολη περίοδο για αυτήν και ειδικά σε ένα “κλάσικο” της Θεσσαλονίκης που περιλαμβάνει πολλές αγωνιστικές και πνευματικές απαιτήσεις, στις οποίες η ομάδα ανταποκρίθηκε παραπάνω από ικανοποιητικά, δεδομένων και των συνθηκών.
Ο ΑΡΗΣ αγόρασε λίγο παραπάνω χρόνο από εκείνο με τον Αστέρα Τρίπολης. Λίγο παραπάνω διότι στάθηκε όρθιος απέναντι στον ΠΑΟΚ με και πολλά προβλήματα που κλήθηκε να διαχειριστεί ο προπονητής λίγες ώρες πριν τη σέντρα.
Ο Νταρίντα θα ήταν σίγουρα βασικός ενώ ήταν πιθανό να βλέπαμε και τον Τζούρασεκ. Δύο επιθετικογενείς χαφ που μπορεί να βοηθούσαν για μία άλλη επιθετική εικόνα και την ουσία της οποίας ο ΑΡΗΣ στερήθηκε επιθετικά.
Η ομάδα είχε πρόβλημα στη μετάβαση είτε λόγω λάθος επιλογών είτε λόγω αργών αποφάσεων στις περισσότερες περιπτώσεις. Και δεν γινόταν αλλιώς όταν υπάρχουν δύο “καθαρά” 6άρια με έναν Ρουπ που έπαιζε με ένεση και γενικότερα είναι ντεφορμέ φέτος.
Για να φτάσει ο Μάντζιος στην επίθεση και να “περάσει” εκεί τα δικά του “θέλω”, γνωρίζει ότι πρώτα πρέπει να ξεκινήσει από την άμυνα. Και στην Τούμπα είδαμε μία ομάδα του προπονητή ανασταλτικά. Ο συμπαγής και compact ΑΡΗΣ της πρώτης χρονιάς του Μάντζιου, που δεν δίνει… χαραμάδα ευκαιρίας στον αντίπαλο.
Ο ΑΡΗΣ βέβαια γενικά δεν δίνει φέτος πολλές τελικές στον αντίπαλο. Χθες όμως ήταν πιο αποτελεσματικός και απέφυγε τα… δώρα που πλήρωσε σε ματς όπως με τον ΟΦΗ ή τη Λαμία.
Πέραν της συνολικής δουλειάς σε αυτό το κομμάτι, καταλυτικοί ήταν οι Φαμπιάνο-Μπράμπετς αλλά και Βερστράτε που χαμήλωνε συνεχώς στην περιοχή και “καθάρισε” 3-4 επικίνδυνες παράλληλες του ΠΑΟΚ. Ηταν ίσως ο καλύτερος της ομάδας και έδειξε με το “καλησπέρα” ότι ο ΑΡΗΣ βρήκε τον κόφτη που έψαχνε. Ο Μοντόγια επίσης περιόρισε σημαντικά τον Ζίβκοβιτς σε μία εύστοχη έμπνευση του Μάντζιου να κλείσει το αριστερό του Σέρβου.
Ο ΑΡΗΣ απέφυγε να δώσει χώρους και να πάει σε πολλά αμυντικά τρεξίματα, γνωρίζοντας ότι ακόμα θέλει δουλειά σε αυτό το κομμάτι. Έπαιξε έξυπνα και εξουδετέρωσε τον αντίπαλο, με μοναδικά ψεγάδια τα “τσαφ” των Κουέστα και Ντουκουρέ στα πρώτα λεπτά. Εκεί όπου προσπάθησε να παίξει από πίσω αλλά φάνηκε ότι χθες δεν το είχε. Και δεν ήταν εύκολο όταν έλειπε ο Νταρίντα και δεν έβγαιναν τόσο εύκολα τριγωνικές σχέσεις από τα πλάγια, με τα εξτρέμ να είναι ζήτημα τόσο σε αυτό όσο και γενικότερα. Το build up όμως είναι γενικά ένα στοιχείο που έχει η ομάδα και το έδειξε στα παιχνίδια με τη Ντιναμό Κιέβου. Το θέλει και ο Μάντζιος… Αυτό το παιχνίδι πρωτου ρόλου, γνωρίζοντας όμως ότι θα χρειαστεί χρόνο για να το πετύχει όπως θέλει. Χρόνο για δουλειά και χρόνο για να μπουν περισσότερο στο κλίμα “παλιοί” και “νέοι”.
Με πιο απλά λόγια, ο ΑΡΗΣ πήγε στην Τούμπα και πήρε… σβηστά την ισοπαλία, έχοντας πιο κλασσικές στιγμές από τον αντίπαλο και όλα αυτά μεν τα γνωστά ζητήματα που έχει. Κάτι που πιστώνεται στον προπονητή αλλά και σε αρκετούς ποδοσφαιριστές.
Από εκεί και πέρα επειδή ο Μάντζιος βλέπει μπροστά και όχι μόνο το “τώρα”, ξέρει ότι επιθετικά έχει αρκετή δουλειά. Και ξέρει ότι παιχνίδια όπως αυτό που ακολουθεί με τον Παναιτωλικό, ο ΑΡΗΣ θα πρέπει να κάνει περισσότερο επίθεση και λιγότερο άμυνα. Και μάλιστα απέναντι σε μικρούς χώρους και όχι στα μέτρα που βρήκε χθες στην Τούμπα.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο Έλληνας τεχνικός θα συμμαζέψει την κατάσταση και ήδη προλαβαίνει να εμφανίσει τα πρώτα δείγματα μέσα σε διάστημα τριών εβδομάδων, δημιουργώντας αισιοδοξία για όσα μπορεί να πετύχει στη συνέχεια και με ένα πιο “δεμένο” σύνολο.
Αφησα τη διαιτησία τελευταία…
Ο ΠΑΟΚ επίσημα λέει ότι δεν ασχολήθηκε με τη διαιτησία πριν το ντέρμπι επειδή θέλει να αποφύγει την τοξικότητα. Τότε γιατί ασχολείται μετά και προβάλει μάλιστα μία φάση στην οποία υπάρχει καθαρό φάουλ πάνω στον Ντουκουρέ. Καμία κόκκινη, κανένα πέναλτι.
Παραδόξως ο Παπαπέτρου σφύριξε μοιρασμένα, όπως μοιρασμένα το είδε και ο Σιδηρόπουλος. Καμία σχέση με τις διαιτησίες στα περισσότερα περσινά ντέρμπι που κρίθηκαν υπέρ του ΠΑΟΚ από διαιτητικές αποφάσεις. Προφανώς του έγινε συνήθεια πέρυσι και χθες όλος ο οργανισμός του “σπάστηκε” που δεν μπόρεσε να κερδίσει τον ΑΡΗ στην κατάσταση που βρισκόταν. Και αυτό είναι που πρέπει να τον απασχολήσει περισσότερο. Οχι να σηκώνει πάλι επικοινωνιακό λάβαρο και να θυμίζει πάλι αρκετά μία άλλη ομάδα που προσπαθούσε λυσσαλέα να πείσει τους υπόλοιπους ότι δεν ευνοείται. Ξέρετε ποια είναι αυτή…