Δεν είναι εύκολο να μιλήσεις ή να γράψεις για το χθεσινό ματς στο Περιστέρι. Οχι επειδή δεν υπάρχει ξεκάθαρη εικόνα. Υπάρχει απ’ όλα δυστυχώς. Το πρόβλημα για κάποιον είναι από που θα πρωτοξεκινήσει.
Δυστυχώς τα όσα έγιναν εκτός των τεσσάρων γραμμών δεν επιτρέπουν η αφετηρία να είναι κάτι άλλο πέρα από την στάση της Αστυνομίας.
Σαν μια καλά στημένη παγίδα
Πολλοί πιπιλούν την καραμέλα για “εγκληματίες οπαδούς” Χθες όμως οι εγκληματίες ήταν οι αστυνομικοί. Ένας προς ένας όλοι όσοι ήταν στο γήπεδο ή περιμετρικά από αυτό. Αυτοί που άφησαν 5-10 αλήτες του Ατρόμήτου να αλωνίζουν, να πετούν φωτοβολίδες στον κόσμο του ΑΡΗ. Έναν κόσμο στον οποίο επιτέθηκαν απρόκλητα μετά το τέλος του αγώνα αλλά δυστυχώς για αυτούς πλέον υπάρχει παντού μία κάμερα.
Οι φίλοι του ΑΡΗ βρέθηκαν σε μία κατάσταση που έμοιαζε σαν καλά στημένη παγίδα. Προκλήθηκαν, αλλά δεν αντέδρασαν. Πήγαν στο γήπεδο για να είναι δίπλα στην ομάδα τους, τέθηκε σε κίνδυνο η σωματική τους ακεραιότητα; τους και κατά την αποχώρησή τους αντιμετωπίστηκαν σαν ζώα από αυτούς που υποτίθεται ότι πρέπει να τους προσέχουν.
Ηδη ο κ. Θεοδωρικάκος και η Πολιτεία έχουν αργήσει στις αντιδράσεις τους. Οι υπεύθυνοι της χθεσινής εικόνας δεν πρέπει να ξαναδουλέψουν στην ελληνική αστυνομία. Να υπάρξει ΕΔΕ, απόδοση ευθυνών και όλες αυτές οι διαδικασίες που πρέπει να ακολουθηθούν.
Εδώ και χρόνια είμαι της άποψης ότι η Αστυνομία είναι η πρώτη που δεν θέλει τον κόσμο στα γήπεδα. Οχι ότι δεν πρέπει να γίνουν βήματα μπροστά και στο οπαδικό. Τουλάχιστον όμως οπαδοί ομάδων όπως του ΑΡΗ έχουν αποδείξει ότι μπορούν να πάνε και να φύγουν ομαλά από ένα άλλο γήπεδο. Απλά στην περίπτωση της Αστυνομίας, δεν θέλουν την ευθύνη στο κεφάλι τους. Δεν θέλουν να διαχειρίζονται τέτοιες καταστάσεις.
Η διαιτησία μπλοκάρει τον ΑΡΗ και αυτός… τον εαυτό του
Εντός των τεσσάρων γραμμών του γηπέδου προκύπτει μία επίσης μεγάλη αλλά ξεκάθαρη κατάσταση, που δυστυχώς για τον ΑΡΗ είναι επαναλαμβανόμενη τη φετινή σεζόν. Ποδοσφαιρικά και διαιτητικά.
Για το δεύτερο, έχουμε δει και χειρότερες αλλοιώσεις σε παιχνίδια της ομάδας φέτος. Η φάση του Φαμπιάνο έχει μεγάλη δυσκολία, με το πρώτο καρέ να δείχνει τη μπάλα να κατεβαίνει πάνω στο χέρι του και το δεύτερο σε εκείνο του Μαυρομάτη.
Η ουσία σε αυτή τη φάση είναι ότι ο Μανούχος δεν προτρέπει τον Ζαμπάλα να τη δει στο monitor. Αν ο Ζαμπαλάς ήθελε να μπλοκάρει τον ΑΡΗ, θα έδινε πέναλτι στον Γκρέι. Το πρόβλημα χθες ήταν ο Μανούχος. Και το πρόβλημα για τον ΑΡΗ είναι ότι σε ένα ακόμη ματς η διαιτησία αλλοιώνει τη ροή του αγώνα, όπως έγινε και με τον ΟΦΗ όπου τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά εάν μετρούσε το καθαρό γκολ του Ματέο. Έτσι και χθες…
Το μέτωπο της διαιτησίας δεν μπορεί να κλείσει σε αυτή τη φάση για τον ΑΡΗ. Δεν έχει λύση. Έχει στοχοποιηθεί με μικρά ή μεγάλα… ανθρώπινα λάθη και καλείται να πορευτεί έτσι. Εκείνο όμως που μπορεί να αλλάξει και δεν διαφοροποιείται ακόμα στον βαθμό που πρέπει, είναι το τι κάνει η ομάδα μέσα στις τέσσερις γραμμές του γηπέδου.
Η υπεροχή της ομάδας χθες είναι δεδομένη αλλά και σχετική. Στο πρώτο ημίχρονο ο ΑΡΗΣ φάνηκε περισσότερο επειδή πίεσε πολύ και δεν άφησε τον Ατρόμητο να κρατήσει μπάλα. Από την άλλη όμως η ομάδα του Κόουλμαν έκατσε συνειδητά πίσω και περίμενε, διπλή ζώνη έξω από την περιοχή που δυσκόλεψε τους παίκτες του Πάρντιου στην τελική πάσα.
Με την είσοδο του Μάνου ο ΑΡΗΣ έγινε πιο δραστήριος στο δεύτερο αλλά ούτε η κίνηση ούτε η κατοχή είναι αρκετά εάν δεν έχει την ουσία. Η ομάδα είχε πάλι πρόβλημα στην επίθεση, είχε μόλις τρεις καλές στιγμές με Ιτούρμπε, Ετέμπο και Μάνου. Και το θέμα είναι ότι δεν παρουσιάζει τακτική βελτίωση επιθετικά μετά από σχεδόν δύο μήνες με τον Πάρντιου στον πάγκο της.
Αμυντική βελτίωση υπάρχει στα τελευταία τρία ματς αλλά με εξαίρεση τη Λεωφόρο ο ΑΡΗΣ δεν δέχθηκε και πολύ πίεση από τους υπόλοιπους.
Ισως να φταίει ότι πάλι δεν έγινε στοχευμένη δουλειά μέσα στην εβδομάδα και ότι δεν δοκιμάστηκε για δύο-τρεις μέρες ένα συγκεκριμένο σχήμα. Ισως κάποιες επιλογές του Πάρντιου που ελέγχονται αλλά και η φόρμα κάποιων παικτών.
Σε κάθε περίπτωση η ευθύνη του Άγγλου τεχνικού μεγαλώνει, όπως και η πίεση προς το πρόσωπό του για να βρει λύσεις.
Ο ΑΡΗΣ έχει… ματώσει βαθμολογικά μετά την τελευταία διακοπή και δεν μπορεί να κατηγορεί μόνο τη διαιτησία για αυτό. Καλείται να βρει λύσεις άμεσα και από το ματς με τη Λαμία, το οποίο δεν είναι εύκολο. Οι Φθιωτοί είναι πιο συμπαγείς από πέρυσι και ο ΑΡΗΣ ακόμα δεν βρίσκει το κάτι παραπάνω μπροστά.
Να πάει η ομάδα στη διακοπή με το καλό και εκεί πρέπει να αλλάξει πολλά σε όλα τα επίπεδα. Μέχρι τότε, ας κάνει έστω αυτό το “2 στα 2” που της απέμεινε, γιατί αλλιώς η κατάσταση θα γίνει πολύ χειρότερη…