Πολλά ειπώθηκαν και πολλά γράφτηκαν για τις εγκληματικές ενέργειες άλλων που έβαλαν στο στόχαστρο τον ΑΡΗ και τον κόσμο του χθες στον Βόλο.
Θα επιλέξω να μην ασχοληθώ παραπάνω με μία κατάσταση, της οποίας η εικόνα είναι καθαρή σαν κρύσταλλο.
Μπέος και Αστυνομία οδήγησαν την κατάσταση εκεί που είδαμε όλοι και ο ΑΡΗΣ δεν έχει ευθύνη, με τον κόσμο του να βρίσκει ελεύθερα τα εισιτήρια στα εκδοτήρια και μετά… πόρτες κλειστές
Σωστά αποβλήθηκαν όσοι αποβλήθηκαν, αλλά έπρεπε το ίδιο να γίνει και με τον Νίνη.
Πρέπει να σημειώσουμε, βέβαια, το εξής…
Όσα έγιναν, εντός και εκτός τεσσάρων γραμμών, δίνουν ακόμα μεγαλύτερη αξία στη νίκη του ΑΡΗ. Και εδώ μπορούμε να… κουμπώσουμε και την αναμέτρηση κόντρα στην ΑΕΚ.
Είναι δύο ματς με πολύ διαφορετικές συνθήκες, αλλά πολύ ένταση, νεύρα και όλα εκείνα τα στοιχεία που μπορούν να μπερδέψουν το μυαλό μίας ομάδας και να την αποσυντονίσουν πνευματικά.
Μιλάμε βέβαια για διαφορετικά αποτελέσματα. Και στα δύο παιχνίδια όμως είδαμε έναν ΑΡΗ που πρώτα ξεπέρασε τα πνευματικά εμπόδια, για να μπορέσει εν συνεχεία να βγάλει στο γήπεδο αυτό που ήθελε. Απλά στον Βόλο έφτασε στους βαθμούς, διότι δεν ήταν πίσω στο σκορ και κυρίως δεν αντιμετώπισε τόσο εχθρική διαιτησία.
Νίκες όπως η χθεσινή, είναι νίκες πρωταθλητισμού. Εμφανίσεις και αποτελέσματα που “ατσαλώνουν” το ηθικό και την αυτοπεποίθηση της ομάδας. Μία ομάδα που αποδεικνύει, πρώτα στον εαυτό της και μετά σε όλους τους άλλους, ότι από πέρυσι έχει βάλει στο dna της τον πρωταθλητισμό.
Στο καθαρά αγωνιστικό, τα ποσοστά ισορροπίας και ρόλων αυξάνονται, κυρίως μεταξύ των παικτών που εμπιστεύεται ο Άκης Μάντζιος στα τελευταία παιχνίδια.
Στην προηγούμενη διακοπή, ο Έλληνας τεχνικός βρέθηκε με την πλάτη στον τοίχο και με μία κριτική που τον αδικούσε από ένα σημείο και μετά. Και τα τελευταία τέσσερα ματς ήρθαν για να το επιβεβαιώσουν.
Ο Μάντζιος… γκρέμισε τον τοίχο και μαζί με τους παίκτες οδήγησαν τον ΑΡΗ σε τέσσερις αγώνες με ελκυστικό και ουσιαστικό ποδόσφαιρο, τρεις νίκες σε τέσσερα ματς και μία ήττα με… κέρδη στο ΟΑΚΑ, όπου “πάτησε” την ΑΕΚ.
Στον Βόλο ο ΑΡΗΣ διαχειρίστηκε τις συνθήκες του αγώνα, που είναι πολύ πιο σημαντικό από μία απλή προετοιμασία για ένα παιχνίδι.
Πήρε τα μέτρα του πίσω, όταν έπρεπε, με το μεσαίο μπλοκ. Βγήκε και πιο ψηλά για να πιέσει. Πάτησε περιοχή στο σετ παιχνίδι και δεν… καντίλιασε τη μπάλα στις στιγμές πίεσης του Βόλου στο υψηλό μπλοκ. Προσαρμοζόταν στις καταστάσεις και έκανε το παιχνίδι του, παρά το όλο αλαλούμ.
Ηταν και τυχερός φυσικά, γιατί στα δύο μεγάλα λάθη του πρώτου μέρος δεν δέχθηκε γκολ στις φάσεις του Φαν Βέερτ. Λάθη που βαραίνουν τα στόπερ, τα οποία κατά τα άλλα έκαναν πολύ καλά τη δουλειά τους. Πρέπει όμως να προσεχτούν, γιατί μπορεί να βρεθεί ένας άλλος φορ που θα κάνει γκολ ή να μην υπάρχει τόση τύχη. Ας την έχει όμως και ο ΑΡΗΣ μία φορά…
Η αφομοίωση και η αυτοματοποίηση σε ορισμένα τακτικά κομμάτια, ενισχύει και την σταθερότητα στην απόδοση της ομάδας.
Η πρόκληση είναι αυτή τη σταθερότητα να διατηρηθεί και μετά τη διακοπή, όπου το πρόγραμμα… καίει με οκτώ παιχνίδια (δύο πρωτάθλημα και δύο κύπελλο), δύο εξ αυτών μάλιστα να είναι εκτός έδρας ντέρμπι. Και τον νέο μεγάλο “πονοκέφαλο” του Μάντζιου, να είναι το κενό του Φακούντο Μπερτόγλιο.