Είναι η χώρα που δεν σε εκπλήσει ποτέ γιατί πραγματικά εκεί έχουμε φτάσει. Οτιδήποτε αρνητικό συμβαίνει, λες από μέσα σου “έλα μωρέ, στην Ελλάδα είμαστε”.
Και αυτό είναι μια κατάντια, από την οποία προφανώς και ΔΕΝ θα έλειπε το Ελληνικό ποδόσφαιρο.
Ναι αυτό το ποδόσφαιρο, που έχουν φτιάξει συναιτερισμό για να συνεννούνται και να λειτουργούν καλύτερα μεταξύ τους και το πρωτάθλημα πήγε ένα μήνα πίσω. Ένα μήνα πίσω!
Παραγοντικά σαϊνια ολκής. Είναι κάπου που σε πιάνει το “γαμώτο” και αναρωτιέσαι τι στο καλό γίνεται.
Και αν αυτό φτάνει να το λέει ο κόσμος, δεν μπορώ να μπω στο μυαλό του ιδιοκτήτη του ΑΡΗ.
Η κατακόρυφη άνοδος του ΑΡΗ, εντός του αγωνιστικού χώρου, αλλά και εκτός, όπως είδαμε το φετινό καλοκαίρι, δεν ενοχλεί. Προκαλεί!
Δεν θα το παίξω ούτε Μακεδονομάχος, ούτε ότι όλοι έχουν βαλθεί να “ξεκάνουν” τον ΑΡΗ.
Και δεν πρόκειται να το κάνω αυτό, γιατί η ομάδα δεν κρύβεται. Όλες οι υποθέσεις θα τελεσιδικήσουν και ο Θόδωρος Καρυπίδης “τίναξε” τη μπάνκα αγωνιστικά.
Κάποια στιγμή θα καταλάβετε ότι το γνωστό κομμάτι που παίζει στο “Κλεάνθης Βικελίδης” μετά το τέλος του αγώνα, δεν αρέσει απλά στον Θόδωρο Καρυπίδη. Μότο ζωής κοντεύει να γίνει με αυτούς που βρίσκει απέναντι του στο Ελληνικό ποδόσφαιρο.
Τώρα βέβαια κάποιος κακοπροέραιτος θα πει ότι δεν ήταν καθόλου τυχαίο το χρονικό σημείο εμφάνισης αυτής της… υπόθεσης.
Κάλυψε ο ΑΡΗΣ το -6 μέσα στα πλέι οφ; Ε το κάλυψε.
Κρατήθηκε αυτή η υπόθεση κάνα δύο χρόνια στα συρτάρια; Ε κρατήθηκε.
Μπορούσε κάνα εξάμηνο ακόμα; Ε μπορούσε.
Ας το “φάει” τότε τη νέα σεζόν…
Για ακόμα μια φορά θα αναφέρω ότι η χρονιά είναι τεράστια. Ανεξαρτήτως μουσικών ακουσμάτων, είναι μια χρονιά… χαρντ ροκ.
Βλέπω τον ΑΡΗ που τερμάτισε τρίτος, να μην επαναπαύεται αλλά να ενισχύεται κατακόρυφα.
Βλέπω τον ΑΡΗ να οχυρώνεται στην πιθανότητα ενός μεταγραφικού μπαν και να γεμίζει το ρόστερ του σε βαθμό… που δεν το έχουμε ξαναδεί έτσι.
Προβλέπω ότι εφόσον τα γήπεδα μείνουν κανονικά ανοιχτά τον χειμώνα, όλοι οι δρόμοι θα οδηγούν στο “Κλεάνθης Βικελίδης”.
Στα “κοινά” του ΑΡΗ είμαι πολύ λίγα χρόνια, όμως βλέπω το πώς η αγωνιστική πορεία έχει φέρει ξανά όλους τους φίλους της ομάδας γύρω από τον Σύλλογο γενικότερα.
Όπως, επίσης βλέπω ότι ο κόσμος αυτή τη στιγμή είναι με ποδοσφαιρικούς όρους “compact” γύρω από την ομάδα.
Το γράφω δημόσια για να δεσμευτώ και να το κάνω, ένα άρθρο άκρως ποδοσφαιρικό, χωρίς όλη αυτή την ασχήμια των… εξωαγωνιστικών.
Το φετινό πρωτάθλημα θα είναι πολύ δυνατό, με τον ΑΡΗ να μην παρακολουθεί ως φτωχός συγγενής αλλά να οδηγεί τις καλοκαιρινές μεταγραφές.
Θα μου πείτε, άλλο το να αποκτήσεις κάποιον, άλλο το να σου δείξει στον αγωνιστικό χώρο ότι αξίζει.
Μαζί σας και σε αυτό.
Όπως και να έχει, επαναλαμβάνω ότι η χρονιά είναι μεγάλη. Πήγε ένα μήνα πίσω το πρωτάθλημα αλλά ήδη μπήκαμε σε ρυθμούς ντέρμπι με το -6.
Γι’αυτό Κυρ Στέφανε, βάλε και -6 εσύ, και θα τα βρούμε τα υπόλοιπα.
Αν η συσπείρωση του κόσμου του ΑΡΗ κοστίζει μόλις… -6, το οποίο ελπίζω να καλυφθεί ή να σβηστεί (επειδή η ομάδα έχει 100-0 δίκιο), τότε… μπορεί και να μας κάνουν χάρη.
Αρκεί κάποιος να συγκεντρώσει όλους τους νέους παίκτες και να τους πει τι πραγματικά έγινε.
Γιατί εκτός από ταλέντο, η ομάδα έχει και προσωπικότητα.
Όμως, όλα τα υπόλοιπα θα φανούν στο γήπεδο…
Στα εκτός του γηπέδου, πιστεύω πως θα μεριμνήσει η ΠΑΕ ΑΡΗΣ και το νομικό της επιτελείο.