Ποδοσφαιρικό κλισέ. Ο ΑΡΗΣ έκανε μια επαγγελματική νίκη απέναντι στον Ατρόμητο στο γήπεδο του Περιστερίου. Ήταν κυνικός, σοβαρός, ρεαλιστής πήρε αυτό που ήθελε κόντρα στις ατυχίες των τραυματισμών και συνεχίζουμε.
Επί της ουσίας, οι Κιτρινόμαυροι βρήκαν τον τρόπο να εκμεταλλευτούν όλες τις αδυναμίες του αντιπάλου. Ήξεραν που να χτυπήσουν, γνώριζαν σε ποια στοιχεία είναι καλύτεροι και απλά έκαναν τη δουλειά τους. Και πάνω απ’ όλα ο ΑΡΗ διατήρησε την ηρεμία του και τον χρόνο για να δουλέψει πάνω στις όποιες αδυναμίες παρουσιάζει ακόμη. Γιατί υπάρχουν και από δαύτες.
ΤΙ ΕΙΔΑΜΕ: Ο Γκάμα έπαιξε δεξιά μαζί με τον Σούντγκρεν κι έκαναν σμπαράλια την πλευρά του Ατρόμητου. Εντάξει, Σπιριντόνοβιτς αμυντικά δεν υπήρχε με αποτέλεσμα ο Καστεγιάνο να περάσει ένα εφιαλτικό βράδυ. Την ίδια στιγμή βέβαια, ο Μάντζιος προστάτεψε τον Γκάμα, διότι από την άλλη πλευρά θα είχε να αντιμετωπίσει τον Βασιλαντωνόπουλο, που και πιο αθλητικός είναι και όλη την πλευρά την έχει. Από εκεί ωστόσο, όσο έπαιξε, «καθάρισε» ο Μαντσίνι και ο, πάρα πολύ καλός αμυντικά ξανά, Γκάνεα. Με εξαίρεση ένα πεντάλεπτο μετά το χτύπημα στο κεφάλι.
ΕΝΤΙΑΓΕ ΚΑΙ ΚΑΜΑΡΑ βρίσκονται μέσα στο γήπεδο. Ο πρώτος ανταποκρίθηκε ξανά στον σύνθετο ρόλο του στη μεσοεπιθετική γραμμή, ενώ φαίνεται πως υπάρχει ποδοσφαιρική «επικοινωνία» με τον Καμαρά. Ο τελευταίος μάλιστα, ίσως για πρώτη φορά, έκανε αυτό ακριβώς που του ζητάει η ομάδα από το ξεκίνημα. Πιο κοντά στο κουτί, λίγες φορές να απομακρύνεται. Να γίνει πιο σέντερ φορ. Και χθες ήταν. Μάλιστα, έτσι όπως ήταν χθες το παιχνίδι, με την άμυνα του Ατρόμητου ψηλά, αν έπαιρνε 2-3 ακόμη καλύτερες κάθετες πάσες, σήμερα θα μιλούσαμε για πολύ μεγαλύτερο σκορ.
Ο ΓΚΑΜΑ ανεβαίνει και είναι ξεκάθαρο πως του έλειψε ο ρυθμός. Χθες ωστόσο ήταν πάρα πολύ καλός κι ας ευχηθούμε ο τραυματισμός του να μην τον αφήσει εκτός για μεγάλο χρονικό διάστημα
ΣΤΗΝ ΑΜΥΝΑ υπήρχε θέμα κι αυτό άρχιζε και τελείωνε στον Φαμπιάνο. Καμία σχέση με τον ποδοσφαιριστή που είδαμε σε προηγούμενα ματς. Φέρει πολύ μεγάλη ευθύνη στο γκολ του Ατρόμητου γιατί αφενός δεν κάνει κίνηση για να του δώσει ο Μπράμπετς την μπάλα, με τον Τσέχο να την στέλνει στο κέντρο και να… κλέβει ο Ατρόμητος και αφετέρου, καλύπτει τον Κουλούρη και μετά κοιτάει την μπάλα κι όχι τον χώρο, με αποτέλεσμα να τελειώσει τη φάση ο Σπιριντόνοβιτς. Βέβαια, υπάρχει απάντηση. Ο Βραζιλιάνος είχε θέμα στους προσαγωγούς. Γι’ αυτό άλλωστε πριν το ματς ζέσταμα έκανε ο Δεληζήσης. Ήταν και αισθανόταν καλά όμως, ξεκίνησε, αλλά κάπου στα μισά εμφανίστηκαν οι ενοχλήσεις. Και ίσως όλα αυτά να δικαιολογούν την κατάσταση.
Ο ΑΡΗΣ έχει πολλά περιθώρια βελτίωσης και πιστέψτε με όσο περνάει ο καιρός κι έρχονται τα αποτελέσματα, ο χρόνος θα δουλεύει υπέρ της ομάδας. Αυτή αποκτά ξανά ταυτότητα και συγκεκριμένη φιλοσοφία. Η έλλειψη πανικού στην κρίση που εμφανίστηκε νωρίς, έβγαλε αποτέλεσμα.
ΥΓ: Θα έπρεπε να γίνει ειδική αναφορά σε Κουέστα και Δεληζήση, αλλά δεν χρειάζεται πολλά. Η παρουσία τους μιλάει από μόνη της.