Θέλω να μοιραστώ κάποιες σκέψεις που κάνω, για την φετινή οργάνωση της ομάδας, σε ότι έχει να κάνει με τις μεταγραφές και την προετοιμασία.
Προσπαθώ να βάλω τις σκέψεις μου σε μια σειρά και να καταλάβω τι ακριβώς γίνεται φέτος.
Ούτε γυμναστής είμαι, ούτε προπονητής είμαι, ούτε τεχνικός διευθυντής είμαι, για να μπορώ να έχω σοβαρή και ολοκληρωμένη άποψη για την προετοιμασία και να γνωρίζω τι ακριβώς κάνει η ομάδα, ποιο πρόγραμμα ακολουθεί και σε ποια κομμάτια δουλεύει και ετοιμάζεται.
Σκέψεις κάνω και προσπαθώ να αποκωδικοποιήσω το σκεπτικό και τους λόγους, για τους οποίους ξέφυγε φέτος από τα γνωστά και τετριμμένα, που γίνονται κάθε χρόνο.
Τι δηλαδή;
Το κλασικό μάζεμα στο Ρύσιο για λίγες ημέρες και μετά, αναχώρηση σε κάποιο προπονητικό κέντρο στο εξωτερικό για ένα δεκαήμερο, όπου πραγματοποιούνταν το βασικό στάδιο προετοιμασίας και τα φιλικά παιχνίδια.
Γύρω στα μέσα Ιουλίου, είχαμε την επιστροφή στη Θεσσαλονίκη, με προπονήσεις εδώ στο Ρύσιο και φυσικά, τουλάχιστον δύο ίσως και τρία φιλικά παιχνίδια μέχρι την επίσημη έναρξη της αγωνιστικής δράσης.
Αυτά γίνονταν κάθε χρόνο, με μικρές αποκλίσεις.
Φέτος δεν έγινε τίποτα από όλα αυτά.
Η ομάδα ξεκίνησε πολύ νωρίς την προετοιμασία (15.06), αλλά με εξαίρεση την ολιγοήμερη παρουσία της στο Ισραήλ και την μετάβαση της στη Βουλγαρία για το φιλικό με την Μπότεφ προς τιμήν του Τόσκο, επέλεξε να δουλέψει στο προπονητικό κέντρο του Ρυσίου.
Γεγονός είναι ότι αυτή η εξέλιξη έχει προκαλέσει ερωτηματικά και απορίες, ειδικά για όλους όσους δεν έχουν σχέση με την ομάδα και προπαντός με το αντικείμενο.
(ΣΣ: δεν χρειάζεται να σταθώ στις ακραίες περιπτώσεις αντιδράσεων και στα σχόλια που υπήρξαν από ορισμένους και δεν έχουν να προσφέρουν απολύτως τίποτα, παρά μόνο «νερό» στο μύλο της εσωστρέφειας)
Θα το επαναλάβω ξανά, για αποφυγή παρερμηνειών.
Ούτε ειδικός είμαι, ούτε μου αρέσει να κάνω τον ξερόλα και τον εξυπνάκια.
Σκέψεις κάνω και προσπαθώ κι εγώ να καταλάβω τι ακριβώς γίνεται στο φετινό Άρη και πώς λαμβάνει χώρα η προετοιμασία της ομάδας.
Αυτά που μαθαίνω πάντως και σίγουρα με ικανοποιούν, είναι ότι πλέον ο ΑΡΗΣ, δεν είναι το ξέφραγο αμπέλι των προηγούμενων χρόνων.
Έχει αρχίζει να μαζεύεται όλο εκείνο το χύμα και το «ότι να ναι»…
Ο ΑΡΗΣ αρχίζει να γίνεται ομάδα, με ότι περιλαμβάνει αυτός ο όρος και αυτή η έννοια και δεν αναφέρομαι φυσικά μόνο στο αγωνιστικό κομμάτι.
Άλλωστε το συγκεκριμένο (αγωνιστικό) θα φανεί μέσα από τη δουλειά και κυρίως, μέσα από τους αγώνες.
Εκεί θα δούμε.
Εκεί είναι ο καθρέπτης και βοηθάνε, πρώτα απ΄όλα τους ειδικούς και τους επιτελείς της ομάδας και φυσικά όλους εμάς, προκειμένου να βγάλουμε συμπεράσματα, ατομικά για τον κάθε ποδοσφαιριστή και συνολικά για την ομάδα.
Σε ότι έχει να κάνει με την προετοιμασία λοιπόν, πιστεύω ότι ο τρόπος που έχει επιλεχθεί να γίνει η φέτος, βασίζεται πάνω σε ένα συγκεκριμένο σχεδιασμό και στόχο:
να είναι η ομάδα απόλυτα έτοιμη τον Αύγουστο.
Να είναι απόλυτα έτοιμη τον κρίσιμο μήνα δηλαδή, που θα καθορίσει την φετινή ευρωπαική μας πορεία και παρουσία.
Το πως θα γίνει αυτό, είναι κάτι που δεν με αφορά.
Αυτό που με ενδιαφέρει όμως και με καίει, είναι να δω τον ΑΡΗ να διακρίνεται στην Ευρώπη.
Θέλω να δω τον Άρη να προχωρήσει στην Ευρώπη και να μας χαρίσει σπουδαίες βραδιές, με χαρούμενες στιγμές, με νίκες, με προκρίσεις και επιτυχίες, που τόσο πολύ τις έχουμε ανάγκη σαν Σύλλογος.
Θέλω τον Άρη να περάσει χωρίς προβλήματα από την Αραράτ ή την Εγκνατία και στη συνέχεια, να περάσουμε (ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ) και το δεύτερο αντίπαλο μετά από πολλά χρόνια.
Αυτό που δεν καταφέραμε δηλαδή πέρσι με την Μακαμπί, ή με την Μόλντε λίγα χρόνια πριν.
Να περάσουμε και στη συνέχεια, στην επόμενη φάση, όποιος κι αν είναι ο αντίπαλος μας, να τα δώσουμε ΟΛΑ για την πρόκριση στους ομίλους.
ΑΥΤΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΣΤΟΧΟΣ.
Η ΕΥΡΩΠΑΙΚΉ ΔΙΆΚΡΙΣΗ!
Η ευρωπαϊκή διάκριση η οποία θα προσδώσει όλα αυτά τα οφέλη για τα οποία έχουμε αναφερθεί και έχουμε μιλήσει.
Γιατί ο ΑΡΗΣ μόνο θα κερδίσει.
Θα κερδίσει αγωνιστικά και βαθμολογικά γιατί θα βελτιώσει την θέση του στην ευρωπαική βαθμολογία.
Θα κερδίσει οικονομικά άμεσα και έμμεσα, τόσο με τα χρήματα που θα αποκομίσει από τα bonus της UEFA όσο και με την εμπορική αξιοποίηση και δραστηριότητα (εισιτήρια, τηλεοπτικά δικαιώματα, μπουτίκ, χορηγίες κλπ).
Παράλληλα, να μην παραβλέπουμε και την υπεραξία που θα προκύψει, όσο η ομάδα προχωρά και έχει μια επιτυχημένη ευρωπαική πορεία.
Επίσης να μην ξεχνάμε και τα οπαδικά οφέλη, καθώς ο κόσμος μας, έχει ανάγκη να ζήσει τέτοιες στιγμές, με ευρωπαικές νίκες και επιτυχίες και να οργανώσει ξανά, όπως παλιά, μεγάλες εκδρομές και εκτός έδρας παρουσίες.
Όλα αυτά σκέφτομαι και πιθανολογώ ότι τελικά, πιθανόν να αποτελεί συνειδητή επιλογή αυτός ο τρόπος προετοιμασίας που επιλέχθηκε φέτος το καλοκαίρι.
Προκειμένου να είναι η ομάδα έτοιμη και δυνατή τον Αύγουστο και να χτυπήσει όλα τα παιχνίδια.
Και φυσικά, οφείλουμε και πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι φέτος δεν έγιναν λάθη του παρελθόντος.
Είχαμε έναν σοβαρό σχεδιασμό και έναν αποτελεσματικό προγραμματισμό στο κομμάτι της ενίσχυσης, όπου στο πρώτο δεκαήμερο του Ιουλίου, έχει ολοκληρωθεί το ρόστερ στο 90%!
Έχω πολλά χρόνια να δω τον ΑΡΗ να δουλεύει αυτή τη περίοδο με (σχεδόν) ολοκληρωμένο το ρόστερ του.
Πολύ σημαντικό!
Ματαρίτα, Πάβισιτς, Χουτεσιώτης και Φατόρε προπονούνται με την ομάδα, από τις 20 Ιουνίου,
Αηδόνης και Φεράρι, εδώ και είκοσι μέρες,
Σαβέιρο, Ντούρασεκ, Μενέντεθ εδώ και δύο βδομάδες,
ενώ Ζουλ και Θαμόρα μπήκαν κι αυτοί δυναμικά.
Αναμένονται τρεις ακόμη προσθήκες και είμαστε κομπλέ.
Αυτό αναμφίβολα αποτελεί μια σημαντικότατη πρόοδο και πρέπει να το πιστώσουμε στον Θόδωρο Καρυπίδη και στον Ρόμπερτ Παλίκουτσα.
Γι΄αυτό λέω λοιπόν και πιθανολογώ, ότι ίσως να επιλέχθηκε μια προετοιμασία, που θα επιτρέπει στην ομάδα να έχει τέτοιο επίπεδο απόδοσης, ούτως ώστε να μπορέσει να χτυπήσει τα παιχνίδια και να διεκδικήσει την πρόκριση στους ομίλους.
Μακάρι να είναι έτσι.
Είπαμε.
Σκέψεις κάνω, απλά τις κάνω φωναχτά και τις μοιράζομαι μαζί σας.
Περιμένοντας βέβαια και τη σημερινή κλήρωση του πρωταθλήματος (21:00) για να δούμε τη σειρά των αγώνων που θα δώσουμε.
Μπαίνουμε σε ρυθμούς σιγά σιγά…
Μπορεί να φαίνεται μακρινό το Σαββατοκύριακο 19 & 20 Αυγούστου, που θα διεξαχθεί η 1η αγωνιστική, όμως να είστε σίγουροι, ότι χαμπάρι δεν θα πάρουμε πότε θα περάσει ο καιρός…
Άλλωστε σε 9 μέρες από σήμερα, έχουμε το πρώτο ευρωπαικό μας ραντεβού.
Το περιμένουμε με απόλυτα θετικές σκέψεις και προσδοκίες, κάνοντας όνειρα και έχοντας ελπίδες, ότι κάτι καλό θα γίνει και θα ζήσουμε όλα αυτά που καρτερικά περιμένουμε.