Το ρολόι σημαδεύει τις καθυστερήσεις του πρώτου μέρους. Ο Σπιριντόνοβιτς βρίσκει την κενή εστία και ισοφαρίζει το γκολ του Μαντσίνι… Από το πουθενά εδώ που τα λέμε.
Ο ΑΡΗΣ έχει βρεθεί ξανά σε τέτοια κατάσταση. Και το άγχος ήταν πολύ… Χθες όμως παρά το 1-1, η εικόνα της ομάδας έδινε μία σιγουριά ότι θα τον βρει τον τρόπο. Η αύρα της… Οπως κι έγινε, με το καλό ξεκίνημα στο δεύτερο μέρος και τα δύο γκολ μέσα σε πέντε λεπτά.
Παρά τα λάθη -ήταν αρκετά και χθες- ή τους τραυματισμούς που… έκαψαν τρεις αλλαγές ή το πέναλτι που δεν δίνεται από τον Περράκη, ο ΑΡΗΣ πατούσε με σίγουρα πόδια στον αγωνιστικό χώρο και η αποτελεσματικότητά του έφερε τη δεύτερη διαδοχική νίκη, αποδεικνύοντας ότι ο ΠΑΟ δεν ήταν πυροτέχνημα.
Δεν θα μιλήσουμε για “αναγεννημένο ΑΡΗ”. Έχει θεματάκια ακόμα. Έχασε πολύ από την έντασή του χθες, με μόλις 18 κλεψίματα. Πολλά λάθη, αστάθεια στον άξονα και παραδόξως με επίκεντρο τα στόπερ. Βαδίζει όμως σε ένα καλό μονοπάτι τις τελευταίες μέρες. Ηρεμεί και μειώνει το άγχος. Γίνεται ξανά η ομάδα του προπονητή του. Πειθαρχεί παραπάνω στο τακτικό πλάνο και το πρώτο γκολ αποτελεί ένα κλασσικό παράδειγμα, από την κίνηση του Εντιαγέ μέχρι και εκείνη του Μαντσίνι που παίρνει την εσωτερική για να εκτελέσει σε πρώτο χρόνο.
1′-15′, 35-45′ και 45′-65′ ήταν τα καλά διαστήματα της ομάδας. Τα αύξησε συγκριτικά με τον Παναθηναϊκό. Δεν είχε τη σπιρτάδα ή το ¨δαγκώνω σίδερα” εκείνου του ντέρμπι, αλλά το ισορρόπησε με τη σοβαρότητα και την αποτελεσματικότητα στις φάσεις που της δόθηκαν. Δεν χρειάστηκε να φτάσει σε διψήφιο αριθμό τελικών για να πετύχει τρία γκολ. Επτά ήταν αρκετές.
Κουέστα και Γκάνεα είναι δύο παίκτες που άρπαξαν τις νέες ευκαιρίες που τους δόθηκαν. Ένα μόνο λάθος είχε ο Ισπανός, με την κακή απόκρουση στο γκολ του Ατρομήτου, αλλά κατα τα άλλα κράτησε τον ΑΡΗ όρθιο. Οπως και ο Δεληζήσης, άσχετα με την κουβέντα για το τι έγινε πάνω στη γραμμή. Πρώτη συμμετοχή, “κρύος” στο παιχνίδι αλλά δεν θα πάψει να αποτελεί έναν ηγέτη με προσωπικότητα. Οπως επίσης θα πρέπει να σημειώσουμε και την ένταση που έδωσε ο Μαντσίνι, μέχρι να βγει αναγκαστικά από τον αγωνιστικό χώρο.
Ο ΑΡΗΣ αξιοποίησε ότι απέναντι του βρήκε τον Ατρόμητο… του Λόπεθ. Ναι, ο Παράσχος ήταν στον πάγκο, αλλά μαζική άμυνα δεν είδαμε. Οι Περιστεριώτες έδωσαν μέτρα στην πλάτη τους και… βοήθησαν επιθετικά τον ΑΡΗ για να ξεδιπλώσει κάποιες από τις αρετές του, τόσο με τις συνεργασίες από τα πλάγια όσο και με εκείνες των Καμαρά-Εντιαγέ. Άλλες φορές οφσάιντ, άλλες χαμένες ευκαιρίες… Σημασία έχει ότι η ομάδα το ¨έψαξε” καλά σε αρκετές περιπτώσεις, με το γρήγορο γκολ να αποδεικνύεται σημαντικό επίσης.
Περίμενα να δω τον Εντιαγέ σε μικρούς χώρους Δυσκολεύτηκε με πλάτη στο τέρμα, είχε λάθη αλλά και πολλά θετικά, μοιράζοντας παιχνίδι αλλά και με τον ρόλο του κρυφού φορ ενίοτε. Η πρόκληση για τον ίδιο αλλά και τον ΑΡΗ θα είναι τώρα κόντρα στον Απόλλωνα Σμύρνης, που δύσκολα θα ανοιχτεί στο “Κλεάνθης Βικελίδης¨.
Το αργότερο μέχρι αύριο θα έχουμε και καλύτερη εικόνα για τους τραυματισμούς. Η αλήθεια είναι ότι μαζεύτηκαν πολλοί και σχεδόν όλοι μυικοί. Άρα η ομάδα πρέπει να το ψάξει για να δει τι ακριβώς συμβαίνει…