Ενώ βρισκόμαστε εν αναμονή της εξέλιξης με το CAS, αυτό που με χαροποιεί και με κάνει αισιόδοξο, είναι η κινητικότητα που υπάρχει.
Είναι αυτά που βλέπω να γίνονται φέτος και δεν τα έβλεπα πέρσι.
Ο ΑΡΗΣ ετοιμάζεται, οργανώνεται, προγραμματίζει και δημιουργεί τις συνθήκες, ούτως ώστε να είναι έτοιμος, ή έστω να έχει έναν πολύ καλό βαθμό ετοιμότητας, στο ξεκίνημα της χρονιάς.
Αυτό που έγινε πέρσι, ήταν ολέθριο και θέλω να πιστεύω ότι αποτέλεσε ένα σκληρό μάθημα.
Ένας πρόχειρος προγραμματισμός, κάποιες επιπόλαιες κινήσεις, κάποιοι λάθος και ανέφικτοι στόχοι, σε συνδυασμό φυσικά με την αβεβαιότητα του CAS, είχε επιφέρει δυστυχώς την εικόνα που είδαμε στον πρώτο αγώνα στην Αστάνα και ουσιαστικά, τον ευρωπαικό αποκλεισμό.
ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΛΑΘΟΣ.
Ο ΑΡΗΣ όχι μόνο πρέπει να είναι δυνατός και έτοιμος για να ριχτεί στη μάχη της Ευρώπης, αλλά να βάλει σαν στόχο, να διακριθεί και να προχωρήσει όσο το δυνατό περισσότερο.
Αν γίνουν έγκαιρα και χωρίς καθυστερήσεις, όλες αυτές οι κινήσεις που πρέπει και χρειάζονται, τότε μπορούμε να αισιοδοξούμε.
Την μεθεπόμενη Τετάρτη, μαθαίνουμε τον αντίπαλο μας στη β φάση του Κόνφερενς Λιγκ, που θα αντιμετωπίσουμε σε διπλούς αγώνες στις 21 και 28 Ιουλίου.
Το θέμα όμως, δεν είναι η κλήρωση της 15ης Ιουνίου…
Το θέμα είναι να δούμε τον ΑΡΗ και στις επόμενες κληρώσεις και να τον καμαρώνουμε να συμμετέχει στα ευρωπαικά παιχνίδια των επόμενων φάσεων, στις 4 και 11 Αυγούστου, στις 18 και 25 Αυγούστου και γιατί όχι κι ακόμη πιο παραπέρα…
Όλα μπορούν να γίνουν και τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο.
Υπάρχει όμως μια βασική προϋπόθεση.
ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΕΤΟΙΜΗ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ.
Για να έχουμε έτοιμη ομάδα, θα πρέπει να έχουμε ενισχυθεί με καλούς ποδοσφαιριστές, στις θέσεις που χρειάζονται.
Έχουμε στο πάγκο έναν πολύ καλό και έμπειρο προπονητή, ο οποίος μαζί με τους συνεργάτες του, έχουν βελτιώσει την ομάδα σε όλα τα επίπεδα, έχουν αναδείξει το ταλέντο και την ποιότητα της και είναι βέβαιο ότι μπορούν να κάνουν αυτό το σύνολο καλύτερο, ποιοτικότερο και δυνατότερο.
Έχουμε καλούς ποδοσφαιριστές και σίγουρα αναλογικά με τα περσινά δεδομένα, όπου ο ΑΡΗΣ ήθελε ενίσχυση σε πολλές θέσεις, οι συνθήκες είναι πολύ καλύτερες.
Έχουμε ένα καλό σύνολο, το οποίο έχει βασικά στοιχεία την ομοιογένεια και την αγωνιστική συνοχή.
Tο ζητούμενο λοιπόν είναι να γίνουν οι απαραίτητες κινήσεις, σε συγκεκριμένες θέσεις στις οποίες χρειάζεται ενίσχυση και βελτίωση.
Παράλληλα όμως, είναι απαραίτητο να υπάρξει σωστή και προσεκτική διαχείριση στο υλικό και στο κομμάτι των αποχωρήσεων…
Δεν είναι κι ότι καλύτερο, ξαφνικά κι από το πουθενά, μια βδομάδα πριν την έναρξη της προετοιμασίας και ενάμισι μήνα πριν την έναρξη της σεζόν, να δούμε να αποχωρούν 6-7 βασικοί παίκτες…
Ούτε κινδυνολόγος είμαι, ούτε εξυπνάκιας.
Απλά επισημαίνω και τονίζω ότι κάτι τέτοιο, θα είχε πολλά ρίσκα στη παρούσα φάση και αυτό το ξέρουν πολύ καλά όλοι όσοι διαχειρίζονται αυτά τα θέματα, των μεταγραφών, των ανανεώσεων και των παραχωρήσεων.
Δεν θέλω να μπω σε ονοματολογία.
Απλά (το ξαναλέω) επισημαίνω τους κινδύνους και τα ρίσκα που μπορεί να έχει μια τέτοια μεταβολή στο ρόστερ και ειδικά στη παρούσα φάση…
Πρέπει λοιπόν να συνεκτιμηθούν όλες οι παράμετροι που υπάρχουν.
Ο χρόνος πιέζει και η ομάδα στις 21 Ιουλίου θα πρέπει να είναι πανέτοιμη.
Δεν χρειάζεται να πούμε κάτι παραπάνω.
Όσον αφορά την υπόθεση Καμαρά κι όλη αυτή τη συζήτηση που έχει επιφέρει, για το ΑΝ πρέπει να πουληθεί, ΠΟΣΟ πρέπει να πουληθεί και ΠΟΥ πρέπει να πουληθεί…
Είναι πολύ λογικό σε ένα μεγάλο και λαοφιλή Σύλλογο όπως είναι ο ΑΡΗΣ, να υπάρχουν αντιδράσεις και γενικά να γίνεται ντόρος, όταν ακούγεται ότι υπάρχει το ενδεχόμενο να πουληθεί ο καλύτερος παίκτης της ομάδας.
Για τον ΑΡΗ μιλάμε.
Μην μπερδεύεστε ορισμένοι.
Είναι απόλυτα λογικό και φυσιολογικό, να υπάρχουν θετικές και αρνητικές αντιδράσεις και πάνω από όλα, ο κόσμος, να έχει άποψη και να την εκφράζει.
Επαναλαμβάνω, είτε αυτή είναι θετική, είτε αυτή είναι αρνητική.
Το δεδομένο και αδιαπραγμάτευτο, είναι ότι την τελική απόφαση, αν θα πουληθεί ή όχι, θα την λάβει ο Θόδωρος Καρυπίδης.
Αν τον κρατήσει, είναι βέβαιο ότι ο ΑΡΗΣ, στη προσπάθεια για διάκριση στην Ευρώπη και ειδικά στα κρίσιμα παιχνίδια του Ιουλίου και του Αυγούστου, θα έχει ένα σπουδαίο όπλο στη φαρέτρα του.
Έναν μεγάλο ποδοσφαιριστή (κατά την άποψη μου αν όχι τον καλύτερο, ίσως έναν από τους κορυφαίους που έχω δει στον ΑΡΗ), ο οποίος έχει δέσει με την ομάδα και είναι βέβαιο ότι θα δώσει κι αυτός τον καλύτερο του εαυτό στη προσπάθεια για διάκριση στην Ευρώπη.
Αν αποφασίσει τελικά να τον δώσει, τότε θα πρέπει να τον αντικαταστήσει με έναν καλύτερο ποδοσφαιριστή για να δυναμώσει την ομάδα και να την ισχυροποιήσει.
Γενικά αν υπάρχουν σκέψεις για παραχωρήσεις ποδοσφαιριστών, η αντικατάσταση τους θα πρέπει να γίνει με καλύτερους.
Είναι πολύ κρίσιμο το χρονικό σημείο που βρισκόμαστε για αυτό και απαγορεύονται οι επιπολαιότητες και οι προχειρότητες.
Επιβάλλεται σοβαρότητα και να γίνουν προσεκτικές κινήσεις, για να προχωρήσουμε στην επόμενη χρονιά.
Ο ΑΡΗΣ, βήμα-βήμα και με πολλή δουλειά, έχει φτιάξει μια εξαιρετική ομάδα, η οποία παίζει πολύ ωραίο και θελκτικό ποδόσφαιρο και δυο χρόνια τώρα, τερματίζει στη 3η θέση, αν και ξέρουμε όλοι πολύ καλά, ότι τόσο πέρσι, όσο και φέτος, αν ο Π.Α.Ο.Κ. δεν είχε την εύνοια της διαιτησίας και αν ο ΑΡΗΣ δεν έτρωγε αυτό τον παρασκηνιακό πόλεμο από όλο αυτό το σάπιο σύστημα της «εκςειγήανσις», η δεύτερη θέση θα ήταν δική μας.
Επειδή λοιπόν στη χρονιά που έρχεται, η δεύτερη θέση θα είναι ΕΠΑΘΛΟ (οδηγεί στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ), μπορούμε και αξίζουμε να την διεκδικήσουμε και να την κατακτήσουμε.
Αυτός θα πρέπει αν είναι ο στόχος.
Ταυτόχρονα, να προχωρήσουμε όσο το δυνατό περισσότερο στην Ευρώπη.
Αυτός είναι ο άλλος μεγάλος στόχος.
Είναι ιστορική συγκυρία, αυτή που βιώνουμε.
Να μην γίνουν τα ιστορικά λάθη του παρελθόντος, σε προηγούμενες δεκαετίες, που τόσο κόστισαν στον Σύλλογο…