Κάθε ματς χωρίς νίκη για τον ΑΡΗ στο «Κλεάνθης Βικελίδης», πλην των ντέρμπι, είναι «γκέλα». Ένας λόγος παραπάνω για το χθεσινό με 0-0 με τον ΟΦΗ, το οποίο είχε τον χαρακτήρα της πρεμιέρας και σήμανε την έναρξη μίας χρονιάς με αρκετές φιλοδοξίες.
Λίγο η συγκυρία του πρώτου αγώνα, λίγο η περίοδος στοχοποίησης και η ευκαιρία για απαντήσεις, δεν βοηθούν με το χθεσινό αποτέλεσμα. Για έναν ΑΡΗ που ήταν καλός αλλά φλύαρος και στο ψάξιμο ενός στοιχείου που φαίνεται να του λείπει ακόμα.
Η ποιότητα είναι δεδομένη. Το πλάνο του προπονητή, επίσης. Αυτό που φάνηκε να λείπει και έγινε πιο εμφανές στο δεύτερο ημίχρονο, είναι η ισορροπία του συνόλου και οι ρόλοι…
Από φιλικά και επίσημα μέχρι στιγμής, οι βραδιές με Αστάνα (ο δεύτερος αγώνας) και ΠΑΣ Γιάννινα παραμένουν πολύ έντονα στη μνήμη όλων. Αυτό, λόγω της παραγωγικότητας σε φάσεις και γκολ.
Κόντρα στην Αστάνα, τα νέα πρόσωπα ήταν μόλις δύο. Στο παιχνίδι με τον ΠΑΣ, τέσσερα. Χθες ήταν έξι και με την είσοδο του Ιτούρμπε έφτασαν στα επτά.
Καλές οι προπονήσεις, αλλά την ομοιογένεια μία ομάδα τη βρίσκει περισσότερο μέσα από τους αγώνες. Κυρίως τους επίσημους.
Δεν θα δικαιολογήσουμε τον ΑΡΗ. «Πέταξε» δύο βαθμούς. Στην έδρα του ειδικά είναι σαν ήττα, έχοντας ανεβάσει και τον πήχη φέτος. Η ενδεκάδα όμως αλλάζει σταδιακά και άπαντες πρέπει να βρουν την ισορροπία τους ως σύνολο αλλά και ατομικά στο πλάνο του προπονητή.
Είναι κάτι που μία ομάδα το χρειάζεται ακόμα περισσότερο απέναντι σε τόσο μαζικές άμυνες όπως αυτή του ΟΦΗ στο δεύτερο ημίχρονο. Και επειδή από τα επόμενα 12 ματς στο «Βικελίδης» ο ΑΡΗΣ θα συναντήσει τις ίδιες συνθήκες τουλάχιστον σε επτά από αυτά, θα πρέπει να μάθει να ζει και να… σκοτώνει τον αντίπαλο σε αυτές τις συνθήκες. Είναι ένα δύσβατο κομμάτι δρόμου στην πορεία του πρωταθλητισμού που έχει μπει η ομάδα από πέρυσι.
Δεν φταίνε βέβαια μόνο τα παραπάνω για χθες. Κατ΄εμέ κομβική ήταν η απουσία του άξονα από το επιθετικό παιχνίδι, όπως και των μπακ. Ο Σάσα έκανε ένα από τα ελάχιστα κακά παιχνίδια του στον ΑΡΗ. Ο Εντιαγέ ήταν συνεπής ανασταλτικά αλλά μέτριος επιθετικά, πλην εξαιρέσεων. Ο Λούμορ και ο Σούντγκρεν ανέβαιναν αλλά μέχρι εκεί… Οταν τα χαφ δεν βοηθούν και τα πλάγια μπακ δεν τραβάνε, δεν δημιουργείς υπεραριθμία που χρειάζεσαι σε ματς απέναντι σε ομάδες που αμύνονται όπως ο ΟΦΗ χθες. Δεν μπορείς να βγάλεις συνεργασίες από τα πλάγια ή να την κυκλοφορήσεις ανάμεσα στις γραμμές.
Δεν θα χάσω την αισιοδοξία μου για τον φετινό ΑΡΗ, γιατί πολύ απλά έχει δείξει πράγματα ως σύνολο. Απλά οι αλλαγές ίσως απαιτούν και λίγο παραπάνω χρόνο για να βρεθούν ισορροπίες και να προσδιοριστούν καλύτερα κάποιοι ρόλοι.