Υπόθεση γκολ… Και φέτος η κουβέντα έχει ανοίξει και δεν είναι τόσο ευχάριστη όσο θα την ήθελε ο ΑΡΗΣ.
Η ομάδα δεν σκοράρει τόσο εύκολα ή όσο συχνά θα ήθελε, με τέσσερα ματς χωρίς γκολ και ακόμα μεγαλύτερη δυσκολία στα τελευταία πέντε όπου έχει μόλις τρία τέρματα. Δύο με τον Ιωνικό και ένα με τον ΟΦΗ.
Η προέκταση αυτής της κουβέντας περιλαμβάνει τον Άντρε Γκρέι ως τον μοναδικό φορ της ομάδας και κατά δεύτερο λόγο τους περιφερειακούς της. Δηλαδή οι εξτρέμ και ο Μάνου Γκαρθία.
Η σταθερότητα στο γκολ λείπει από το “9”, χωρίς όμως και την απαιτούμενη υποστήριξη από τους παίκτες που το περιβάλλουν. Κυρίως σε γκολ και λιγότερο όσον αφορά τις ασίστ.
Ο Ντάνιελ Μαντσίνι είναι ο μοναδικός που διασώζεται έχοντας τρία γκολ, τα δύο όμως στο ματς κόντρα στον Λεβαδειακό.
Αμέσως μετά είναι ο Πάλμα με δύο γκολ και ο Ζερβίνιο με ένα αλλά με αστερίσκο αφού λογίζεται ως δεύτερη επιλογή πίσω από τον Γκρέι.
Τι γίνεται όμως από εκεί και πέρα; Τίποτα.
Χουάν Ιτούρμπε, Ματέο Γκαρσία, Μάνου Γκαρθία και Ράφαελ Καμάτσιο… Τέσσερις ποιοτικοί παίκτες, που όμως μέχρι στιγμής δεν έχουν κάνει αριθμούς και συγκεκριμένα γκολ, με εξαίρεση τις τρεις ασίστ του Μάνου στο πρωτάθλημα.
Σχεδόν όλοι οι μεσοεπιθετικοί του ΑΡΗ έχουν ίδια χαρακτηριστικά. Τεχνίτες, πολύ καλοί στα πολλά μέτρα και στο ανοικτό γήπεδο, χωρίς όμως την ικανότητα να δημιουργήσουν για τους εαυτούς τους τόσο εύκολα, το ένας εναντίον ενός ή να βγουν σε θέση εκτέλεσης Σε κάποιες περιπτώσεις υπάρχουν εξαιρέσεις με τον Μαντσίνι, τον Πάλμα ή ακόμα και τον Καμάτσο αλλά περιορισμένες…
Το θέμα του φορ… καίει, όμως και οι μεσοεπιθετικοί του ΑΡΗ δεν βοηθούν πολύ όσον αφορά την παραγωγικότητα της ομάδας. Για ακόμη μία χρονιά οι “κιτρινόμαυροι” στερούνται εκτελεστών, μέχρι και αν αλλάξει αυτή η κατάσταση στην πορεία της σεζόν.