Είχαμε πει στο AllAboutARIS TV της Παρασκευής ότι στο ματς με τον Λεβαδειακό αρκεί η διαφορά ποιότητας ώστε ο ΑΡΗΣ να φτάσει στη νίκη. Και αυτό έγινε.
Το ματς “καθάρισε” από τις δύο στιγμές ατομικής ποιότητας του Ντάνιελ Μαντσίνι, για να “κλειδώσει” το “τρίποντο” από το γκολ του Γκρέι στο πιο εκρηκτικό διάστημα του ΑΡΗ στο χθεσινό παιχνίδι. Δηλαδή από το 45′ μέχρι και το 70′ περίπου.
Στο πρώτο μέρος η ομάδα είχε περισσότερη διάθεση από άλλες φορές, έτρεξε περισσότερο και το κυριότερο ήταν η κίνηση των μεσοεπιθετικών της χωρίς τη μπάλα, δημιουργώντας χώρους σε μία άμυνα που ήδη τους έδινε.
Ο Λεβαδειακός ήρθε να παίξει ποδόσφαιρο και στρωτά, χωρίς να κλειστεί πολύ πίσω. Απλά όταν το υλικό δεν το υποστηρίζει, ακόμα τουλάχιστον, τότε υπάρχει και λίγη ποδοσφαιρική αφέλεια που υποστηρίζεται από τη σκοπιμότητα του αποτελέσματος.
Μπορεί η ομάδα του Ταουσιάνη να μην είχε παραπάνω από δύο κλασσικές στιγμές, είχε όμως εύκολες “κατεβασιές” της μπάλας και κυρίως στο πρώτο ημίχρονο, με τον ΑΡΗ να “καθαρίζει” τις περισσότερες φορές στο αμυντικό του τρίτο αφού πάλι είχε θέμα στις επιστροφές του. Οπως θέμα είχε και μπροστά όπου δεν απειλούσε, αλλά τον… ξεκλείδωσε η ποιότητα του Ντάνιελ Μαντσίνι, πρώτα σε συνεργασία με τον Γκρέι και μετά μία φάση one man show από τον λατίνο άσσο.
Η εικόνα του ΑΡΗ στο ματς άλλαξε με τις έγκαιρες αλλαγές στο 46ο λεπτό. Ηταν ξεκάθαρο ότι υπήρχε θέμα σύνδεσης άμυνας με επίθεση. Η είσοδος των Γκαρθία και Ντιόπ συμμάζεψε την κατάσταση στον άξονα, ο ΑΡΗΣ ήταν πιο compact ανασταλτικά με τον Σενεγαλέζο και ο Ισπανός επιβεβαίωσε αυτά που μπορεί να κάνει όταν έχει τη μπάλα στα πόδια του. Άμεσο παιχνίδι, πιο γρήγορη προώθηση της μπάλας και έτσι ο ΑΡΗΣ δημιούργησε πολύ παραπάνω επειδή είχε την ταχύτητα να προλαβαίνει τις ανισορροπίες στην αντίπαλη άμυνα.
Οταν λέγαμε για τον Ντιόπ ότι χρειάζεται υπομονή και όχι βιαστική κριτική, δεν ήταν τυχαία. Ο Σενεγαλέζος κάνει σημαντικά βήματα προόδου και φτάνει σε σημείο να δημιουργεί την άποψη ότι ίσως αξίζει περισσότερο από τον Νταμπό τη φανέλα του βασικού. Σε ένα κέντρο όμως όπου η επόμενη κίνηση του ΑΡΗ μπορεί να αλλάξει τις ισορροπίες.
Δεν πρέπει βέβαια να είμαστε άδικοι με τον Ντουκουρέ που έχει κάνει πολύ δουλειά χθες, όπως και με τον Πάλμα αλλά και τον Γκρέι που συνεχίζει να σκοράρει. Παράλληλα ενισχύει την ετοιμότητά του αλλά δείχνει σε κάθε αγώνα ότι είναι φορ με στοιχεία εκτελεστή αλλά.
Οπως με τη Γκόμελ η ποιότητα… τράβηξε τον ΑΡΗ από τον χέρι και του δίνει χρόνο μέχρι να βγάλει στο γήπεδο αυτά που μπορεί και απαιτεί το ρόστερ που διαθέτει. Δεν θα είναι πάντα αρκετή φυσικά και ειδικά με ομάδες που παίζουν… πούλμαν πίσω. Για την ώρα όμως το ευτυχές είναι ότι ο ΑΡΗΣ θα παίξει την Κυριακή με ακόμη έναν αντίπαλο που έχει διάθεση για ποδόσφαιρο, ανοικτό παιχνίδι αλλά και τακτικά καλύτερο από τον Λεβαδειακό. Είναι ευκαιρία για ένα “2 στα 2” που θα στείλει την ομάδα με καλές συνθήκες στο πρώτο ντέρμπι της σεζόν με τον ΠΑΟΚ, την 3η αγωνιστική.