Δύο λόγια μόνο για τα κυριακάτικα για να μην τα δίνουμε μεγαλύτερη αξία απ’ όση πραγματικά έχουν. Κατανοώ την όποια στεναχώρια, ενδεχομένως και δυσαρέσκεια να υπάρχει. Δεν είναι εύκολο να χάνεις ντέρμπι μέσα στην έδρα σου και μάλιστα με την ιδιαιτερότητα που υπήρχε. Από εκεί και πέρα, εκφράζοντας καθαρά προσωπική άποψη, κανείς δεν πήρε χθες το πρωτάθλημα στο «Κλεάνθης Βικελίδης».
Ο τίτλος πάρθηκε σε διαφορετικά γήπεδα και με άλλα αποτελέσματα. Κατανοώ την αντίθετη άποψη, την ακούω, αλλά μέχρι εκεί. Δεν είμαι εγώ αυτός που θα φορτώσω επιπλέον βάρος στην ομάδα, από τη στιγμή μάλιστα που το πάλεψε, ήταν καλύτερη και ηττήθηκε χωρίς να το αξίζει. Κανείς δεν έχασε τίποτα. Ο ΑΡΗΣ δεν έχασε τίποτα . Προφανώς, λίγο γόητρο ο κόσμος, η καζούρα από τους φίλους κτλ, που σε λίγες ημέρες θα ξεχαστεί. Μην είστε εσείς που θα τους δώσετε το δικαίωμα να συνεχίζουν να προμοτάρουν έναν τίτλο ως αποτέλεσμα μιας νίκης στην έδρα του μεγάλου αντιπάλου τους. Ξαναγράφω, δική μου άποψη, δεν είναι απαιτητό να γίνει αποδεκτή από όλους, αλλά αυτή είναι και δεν αλλάζει.
Και κάτι ακόμη για τον κόσμο. Αυτόν τον υπέροχο κόσμο κι όχι δεν «γλύφω» κανέναν. Απίστευτα ώριμες και υποδειγματικές, κατ’ εμέ αντιδράσεις. Χειροκρότημα στην ομάδα, δεν «μάσησε» από τις προκλητικές συμπεριφορές από μέλη του αντιπάλου. Ένα μεγάλο μπράβο. Και πού να δείτε τι θα γίνει σήμερα και αύριο.
Στο διά ταύτα. Η χρονιά για τον ΑΡΗ δεν τελείωσε. Υπάρχει μπροστά η μεγάλη πρόκληση της κατάκτησης ενός τίτλου. Ο τελικός του Κυπέλλου Ελλάδας βρίσκεται προ των πυλών και η εικόνα της ομάδας, ιδιαίτερα στο δεύτερο ημίχρονο με κάνει να αισιοδοξώ. Είμαι βέβαιος, πως όσα έγιναν το βράδυ της Κυριακής, όχι απλά δεν θα απογοητεύσουν τους ποδοσφαιριστές, αλλά θα τους πεισμώσουν για να πάρουν αυτό που αξίζουν. Ας έχουμε λίγη εμπιστοσύνη στην ομάδα.
Από αγωνιστικής άποψης, δεν χρειάζονται αναλύσεις, όλοι είδαμε τι έγινε. Κοιτάμε μπροστά και πάμε για την μεγαλύτερη πρόκληση των τελευταίων ετών. Την κατάκτηση ενός τίτλου που αξίζει και πρέπει να πάρει αυτός ο μεγάλος σύλλογος.