Έχω πολλά χρόνια να πάω στο Ρύσιο, στο προπονητήριο της ομάδας.
Αλλά όπως έλεγα και στη χθεσινή δευτεριάτικη εκπομπή του All About ARIS TV, θα ήθελα να έχω τη δυνατότητα, έστω για πέντε μόνο λεπτά, να πήγαινα στη προπόνηση…
Να πήγαινα στο Ρύσιο και να έμπαινα μέσα στα αποδυτήρια της ομάδας.
Να τους έβαζα όλους να καθίσουν στους πάγκους και να κοιταζόμασταν στα μάτια…
Δεν θα είχα να τους πω πολλά.
Θα τους έδειχνα όμως αυτή τη φωτογραφία.
Θα τους έδειχνα αυτή τη φωτογραφία με τον πιτσιρικά στις κερκίδες του Χαριλάου, που είναι έτοιμος να κλάψει από παράπονο.
Κοιτάξτε τον.
Είναι μαζεμένος, στενοχωρημένος και απορημένος με αυτό που βλέπει από την αγαπημένη του ομάδα.
Είναι έτοιμος να βουρκώσει, που βλέπει την ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ του να χάνει μέσα στην έδρα της.
Θα τους έδειχνα αυτή τη φωτογραφία και θα έλεγα στον Μπούργος, οτι αυτή τη φορά τα παιδάκια μας πήγαν πολύ στενοχωρημένα στο σχολείο.
Αυτή τη φορά, όλοι μας, μικροί και μεγάλοι, πικραθήκαμε.
Παντού, σε όλη τη Θεσσαλονίκη, σε όλη τη Μακεδονία και σε όλη τη γη, όπου υπάρχει Αρειανή ψυχή και όπου χτυπάει κίτρινη καρδιά, είμαστε φαρμακωμένοι και δεν μιλιόμαστε.
Κι είμαστε φαρμακωμένοι, επειδή όλοι εσείς, που απαρτίζετε και στελεχώνετε την ομάδα που αγαπάμε, μας πληγώσατε.
Κάνατε χιλιάδες κόσμο, να έχει μια πίκρα στα χείλη και να μην έχει όρεξη για τίποτα.
Γιατί τη Κυριακή το βράδυ, στο γήπεδο μας, στο θρυλικό Χαριλάου, μπήκατε μέσα στο γήπεδο και ήσασταν όλοι σαν «μπαλαρίνες».
ΟΛΟΙ.
Προπονητές και παίκτες ήσασταν εκτός τόπου και χρόνου.
Αυτό λοιπόν θα τους έλεγα.
«Κοιτάξτε αυτόν τον πιτσιρικά…
Κοιτάξτε αυτόν τον πιτσιρικά και προσπαθήστε να δείτε μέσα από τα μάτια του και να σκεφτείτε πως μπορεί να νιώθει, βλέποντας την αγαπημένη του ομάδα, να χάνει με αυτό τον αστείο τρόπο.
ΟΛΟΙ ΕΙΣΤΕ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ.
ΟΛΟΙ είστε υπεύθυνοι, που φαρμακώσατε για άλλη μια φορά φέτος τα παιδάκια αυτά.
Αυτά τα παιδάκια που τα γαλουχούμε και τα «βαφτίζουμε» Αρειανάκια και τα «στρατολογούμε» να είναι μαχητές και οπαδοί του Συλλόγου.
Κι εσείς, όλοι σας, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο μας μαυρίζετε τις ψυχές..»
Δεν έχω να πω πολλά για το ματς,
Τι να πεις μετά από αυτή τη ντροπή που ζήσαμε.
Ξεκινώντας από τον Μπούργος.
Τι να πω στον Μπουργος και στους συνεργάτες του, για αυτό το «μπουλούκι» που είδαμε…
Αυτό δεν ήταν ομάδα.
Τι να πω για αυτή την άθλια εικόνα που είδαμε, σε ένα τόσο κρίσιμο παιχνίδι, όπου το ζητούμενο ήταν η νίκη.
Τι να τους πω για αυτή την άνευρη και άψυχη παρουσία που είχαν αυτοί οι έντεκα «τύποι» που φορούσαν τη κίτρινη φανέλα με τον θεό του πολέμου στο στήθος.
ΝΤΡΟΠΗ.
Τίποτα άλλο.
Ούτε θα μπω φυσικά στη λογική της κριτικής για τις λανθασμένες επιλογές και την κακή διαχείριση.
Να μιλήσω για ποιο θέμα;
Για το αρχικό σχήμα, για το σύστημα, για τις αλλαγές και το τακτικό κομμάτι, για τις απουσίες που είχαμε;
Είναι δυνατόν;
Δεν υπάρχει κανένας λόγος να το κάνω.
Τη Κυριακή έπαιζε ο ΑΡΗΣ, με τα δεύτερα του Ολυμπιακού κι εκεί τελειώνουν όλα.
Το μόνο που έπρεπε να κάνει η ομάδα, ήταν να βρει τον τρόπο και να βάλει ένα γκολ σε μια άμυνα που είχε στα σέντερ μπακ τον 38χρονο Αβραάμ Παπαδόπουλο και τον Μπαγκαλιάνη, που οι «φωστήρες» οι δικοί μας τον άφησαν ελεύθερο, αλλά χθες τον είδαμε να αγωνίζεται βασικός στον Ολυμπιακό.
Δεν χρειάζονταν ούτε τακτικές, ούτε αναλύσεις, ούτε λόγια, ούτε θεωρίες…
Το μόνο που χρειάζονταν η ομάδα ήταν να προετοιμαστεί καλά, ψυχικά και πνευματικά, να μπει δυνατά, σοβαρά κι αποφασισμένα και απλά να βρει τον τρόπο να βάλει ένα γκολ για να πάρει το ματς και τους τρεις βαθμούς.
Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο.
Δεν το έκανε και η ευθύνη πού δεν το έκανε, είναι του προπονητή.
Ξεκάθαρα.
Μια ανέτοιμη ομάδα.
Να πάμε στους ποδοσφαιριστές;
Τι να πω στους ποδοσφαιριστές μετά από αυτή τη ντροπή που ζήσαμε…
Τι να πεις σε αυτούς τους ποδοσφαιριστές οι οποίοι όχι μόνο δεν κέρδισαν ένα τόσο κρίσιμο και καθοριστικό παιχνίδι, αλλά το σημαντικότερο, σε κανένα σημείο δεν έβγαλαν ψυχική δύναμη και πάθος.
Τι να πεις σε αυτούς τους ποδοσφαιριστές, οι οποίοι δεν απέδωσαν ούτε το ελάχιστο των δυνατοτήτων τους.
Τι να πεις σε αυτούς τους ποδοσφαιριστές, οι οποίοι όχι μόνο δεν αγωνίστηκαν με αποφασιστικότητα, αλλά δεν έδειξαν το παραμικρό ίχνος μαχητικού πνεύματος.
Τι να πεις σε αυτούς τους ποδοσφαιριστές, οι οποίοι μέσα στο γήπεδο, έδειχναν λες και αυτοί είχαν πάρει το πρωτάθλημα και οι παίκτες του Ολυμπιακού καίγονταν για τη νίκη προκειμένου να βγουν στην Ευρώπη.
Ξεφτιλίστηκαν από τα δεύτερα του Ολυμπιακού.
Δεν έκαναν το παραμικρό προκειμένου να ανατρέψουν την κατάσταση.
Θα περίμενε κανείς, να δει έστω μια αντίδραση, να δει πίεση, να δει προσπάθεια, ειδικά μετά το γκολ που πέτυχε ο Ολυμπιακός.
Τίποτα…
Τα ψέματα λοιπόν τελειώσανε.
Αυτό που έγινε τη Κυριακή ήταν μια τραγωδία.
Μια τραγωδία που έχει υπευθύνους.
ΟΛΟΙ ΕΙΣΤΕ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ.
Είτε λέγεσαι Καρυπίδης, είτε λέγεσαι Μπούργος, είτε λέγεσαι ποδοσφαιριστής.
ΟΛΟΙ ΕΙΣΤΕ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ για αυτό που είδαμε και ζήσαμε.
Το μόνο που βγαίνει από μέσα μου και μπορώ να πω, είναι να κοιτάξετε να αναλάβετε τις ευθύνες σας, να κοιτάξετε να σοβαρευτείτε, να ανασκουμπωθείτε και να βρείτε τον τρόπο να βγάλετε την ομάδα στην Ευρώπη.
Τέλος.
Η χρονιά μέχρι τώρα, είναι αποτυχημένη.
Η χρονιά είναι αποτυχημένη, γιατί η ομάδα αποκλείστηκε Ιούλιο μήνα από την Ευρώπη…
Η χρονιά αποτυχημένη, γιατί η ομάδα αποκλείστηκε στο κύπελλο από την Λαμία, χωρίς να μπορέσει να της βάλει ένα γκολ…
Μην την κάνετε αυτή τη χρονιά, χειρότερη και τραγικότερη.
Σώστε την παρτίδα, έστω στο τέλος και βγάλτε την ομάδα στην Ευρώπη.
Αυτό μόνο έμεινε, έστω για να σπάσουμε λίγο χαμόγελο, σε μια χρονιά που φάγαμε απίστευτες πίκρες με ντροπιαστικές ήττες και βραδιές που δεν θέλουμε να θυμόμαστε.
Όχι, δεν ισοπεδώνω, ούτε ξεχνώ αυτά που πέτυχε και φέτος η ομάδα.
Σιχαίνομαι αυτή την άθλια νοοτροπία του μηδενισμού και της απαξίωσης.
Η αλήθεια όμως είναι αυτή.
Το «ταμείο» της χρονιάς μέχρι τώρα, είναι αρνητικό κι έχουμε την ευκαιρία, κάπως να το ισοσκελίσουμε, με την ευρωπαική έξοδο.
Μπροστά μας έχουμε τρεις αγώνες για να σώσουμε την παρτίδα και να πούμε, έστω την ύστατη στιγμή, ότι κάτι κάναμε και φέτος…
Κανονίστε τη πορεία σας.
ΟΛΟΙ.
Ο καθένας σας έχει τις δικές του ευθύνες.
Δεν θα το συνεχίσω.
Όλοι έχουν τις ευθύνες τους.
Είτε λέγεστε διοίκηση, για όλα αυτά που έπρεπε να έχεις κάνει και δεν έκανες.
Είτε λέγεστε προπονητές, είτε λέγεστε ποδοσφαιριστές.
Όλοι, κάτι δεν έχετε κάνει σωστά, για να φτάσουμε στο σημείο να λέμε ότι αυτή η χρονιά είναι αποτυχημένη και να τρέχουμε τώρα, τρεις αγώνες πριν τη λήξη μπας και σώσουμε την παρτίδα.
Δεν υπάρχει απολύτως καμία δικαιολογία.
Γιατί έτσι όπως έχουν εξελιχθεί τα πράγματα και με τα απίθανα «χαρακίρια» και τις «αυτοκτονίες» που έχουμε κάνει φέτος, ΚΑΝΕΙΣ και ΤΙΠΟΤΑ δεν θα μας φταίει αν (χτύπα ξύλο…) στραβώσει η φάση και δεν βγούμε στις επόμενες ευρωπαικές διοργανώσεις.
Ούτε διαιτησίες, ούτε Ε.Π.Ο., ούτε Κλάτενμπεργκ, ούτε εξυγίανση, ούτε παρακράτος του ελληνικού ποδοσφαίρου.
ΕΜΕΙΣ θα έχουμε την ευθύνη, γιατί ο πόλεμος που δεχόμαστε είναι διαχρονικός, είναι ασταμάτητος, είναι ανελέητος.
ΑΝΟΙΞΤΕ ΛΟΙΠΟΝ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΑΣ ΚΑΙ ΔΕΙΤΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ.
Διοίκηση, προπονητές, παίκτες, υπάλληλοι, προσωπικό και όλοι όσοι έχετε σχέση με αυτή την ομάδα.
Δείτε αυτή τη φωτογραφία και αναλογιστείτε τι πρέπει να κάνετε από δω και πέρα.
Δείτε αυτή τη φωτογραφία και στην εικόνα του θλιμμένου πιτσιρικά, δείτε όλο τον κόσμο του ΑΡΗ και πως είναι η ψυχοσύνθεση του.
Δείτε αυτή τη φωτογραφία και κάντε τατουάζ στο μυαλό σας, ότι η ομάδα ΠΡΕΠΕΙ και ΕΠΙΒΆΛΛΕΤΑΙ να βγει στην Ευρώπη.
Δείτε αυτή τη φωτογραφία και πάρτε ΟΛΑ τα παιχνίδια που έχουν μείνει μέχρι το τέλος.
ΟΛΑ.
3 Χ 3 = 9
Δεν υπάρχει απολύτως καμία δικαιολογία
Διπλό στη «Τούμπα», νίκη με Α.Ε.Κ. στο «Κλ. Βικελιδης» και διπλό στους «Ζωσιμάδες»
Θέλουμε την επόμενη Τρίτη το βράδυ, να έχετε 62 βαθμούς και το εισιτήριο της Ευρώπης στο χέρι.
